Een vrouw die per auto Europa bereisde, poseerde voor een foto bij de omgevallen pilaren van een oude tempel in Griekenland."Zorg dat mijn auto er niet op staat,"riep ze"anders denkt mijn man dat ik pilaren omver heb gereden."
Een man en een hond betraden het kantoor van een theateragent in Hollywood. Voordat de man maar een woord kon zeggen, riep de agent al," Hondennummers worden niet meer gevraagd, buiten!! "en wees hun de deur. Meteen stormde de hond weer naar binnen en gromde verontwaardigd:" Maar u moet toegeven dat u mijn lippen niet zag bewegen."
In een cursus engels voor buitenlanders, in een engelse stad, vraagt de docent:" Hoe noemt u iemand die drie talen spreekt?" " Drietallig," antwoord de cursist. " En iemand die twee talen spreekt?" "Tweetalig" antwoord dezelfde man. "En iemand die een taal spreekt?" "Een engelsman."
Een oude boer die naar het ziekenhuis werd gebracht, omdat hij wat in de war leek ,men dacht aan een beroerte, werd door de dokter van dienst aan de tand gevoeld. " Als je op een stuk grond honderd schapen hebt lopen en zeven ontsnappen er, hoeveel hou je dan nog over?" "Nul," zei de boer. "Neen het antwoord is drieennegentig," zei de dokter. "Man" zei de boer kortaf "van schapen heb jij geen verstand. Als een van die stomme beesten zoiets in zijn kop krijgt, gaan ze allemaal mee."
De sint en zwarte piet krijgen de madelje van moed en zelfopoffering.
Zoals alle jaren zijn ze weer in België gevaren, ze kwamen vanuit Spanje dat is heus, maar kregen op de chat het scheel op hun neus. Dit jaar krijgen die stoute aatjes geen lekkers of snoepgoed En de Sint en zwarte piet de medalje voor opoffering en moed. Zij zwerven over daken tot op de chat, dit was de laatste keer nu hebben zij er echt genoeg van gehad.
Ik was even getuige van een zeer triestige ingreep van de aatjes. Nu komen er eens twee plezante mannen de sint en zw-piet op de chat, en worden ze eruit gebonjoerd. Hee Seniorennet laat die mensen toch doen, ik vind dat stank voor dank, ik heb in den tijd hetzelfde ondervonden als blues, ik probeerde altijd iets op touw te zetten, en dan brak men u direct af, ik heb heel de chat aan het dansen gekregen en nog zo veel meer, waren plezante tijden en nu proberen weer twee vrienden hetzelfde te doen en dan worden ze zo behandelt hee seniorennet dat is geen reclame hoor. En Sint en zwarte piet bedankt om toch even , geprobeerd te hebben. Stuur me eens een mailtje dan kunnen we eens iets afspreken.
Neen Eddie je hebt niet voor niets geleefd,neen eddie geloof me nou,denk aan die duizende St.Lukasmensen, die gingen of gaan nog steeds, door een vuur voor jou.
Je Zuster, Gerda, ons Ger, gekend door ons allemaal, jullie spraken steeds dezelfde taal, jullie waren een paar appart, je bent nu wel uit haar oog, maar zeker niet uit haar hart.
Ik zal steeds terug aan je denken, wanneer ik in de toekomst witte rozen haal, ook wanneer ik weer eens door jou purperen heide dwaal, in een trein of in een station, of s'morgens vroeg op een kil perron.
Eddie, Ed,'t laatste dit moet je echt nog weten, het gaat verdomd veel pijn doen, om jou te vergeten.
Zo die zaterdag zit er ook weeral op, het ploegje dat ik steeds arbitreer, FC Putte, ik moet eigelijk zeggen Koninklijk Footbalclub Putte, bij antwerpen, heeft nog eens met een grote score gewonnen, het werd tegen de pre-miniemen van Brasschaat 9-1, de doelpuntenmakers waren eens te meer Lukas en Joerie. Er lopen er nog enkele goede voetballertjes tussen vooral een zekere Jordy bevalt me zeer. Ik ben eens benieuwd, als ik het natuurlijk nog mag meemaken, hoeveel van deze rakkers gaan doorbreken?? Tijdens de namiddag, nog gewerkt aan mijn beeld in speksteen, een afbeelding van een stier, hij staat nu ook op sokkel, ik zal eens proberen om er een foto op mijn blog te zetten, ik zeg wel proberen want daar heb ik altijd nog last mee. Mijn beeld ikarus, in oranjerode albast, is ook weer klaar om de uiteindelijke schuurproef te doorstaan, ik kreeg daar maar geen glans op en toen, ik weet dat dat verkeerd was, ik heb er toen dek-of bootvernis opgezet en toen blonk hij wel, maar dat was niet natuurlijk, nu is hij helemaal klaar, en kan de lange weg van afschuren, afslissen beginnen.
De groetjes aan mijn trouwe lezers waarvan ik een speciaal boontje heb voor Fientje een echte vriendin, hee Visje leef JIJ nog, laat eens iets van je horen, en bloem waar ben jij verzeild, trouwens bedankt voor je mailtje,ook de groetjes aan Thea uit Nederland.
Ik kom vanavond, als ik mag terug, op de chat. WAnt ik kan jullie niet missen.
Bl...bl...bl...blues. Een rilling liep door mijn lijf, mijn grootmoeder zou zeggen,"de dood passeert mij."
Ineens stond hij daar, de zeis blonk in het maanlicht. Een grote zwarte hoed, een knekel was zijn gezicht.
Hij wenkte, ik keek vlug om me heen. Zijn schrille lach, sneed door merg en been.
Ik voelde reeds de kille greep op mijn borst, ik kon geen adem niet meer vinden, Ik riep " Hee, Pietje de dood, Ik moet nog gaan chatten met mijn vrienden."
Blues. Vrienden?? Waar zijn die dansende chatters van enkele maanden terug.
Dat was weer een gezellige namiddag gisteren in de sporthal. De 8 badmintonvelden waren weer allemaal bezet dus 8X4 is 32 spelers, en enkele velden spelen met 5 man dus 1 persoon rust en dan volgt een rotatie. We spelen geen competitiebadminton, we nemen elk 3 shuttels en we slaan deze dan om beurten op, zijn alle pluimpjes of shuttels op, dan rapen we er weer drie de man of vrouw op, en spelen weer verder, 2.30 u lang onderbroken door een kwartiertje rust voor een drankje en een babbel, daarna vormen er zich weer 8 quartetten, en het spel gaat verder. Om 16 u. nog even voor een uurtje naar de cantine, lekker kriekje, drinken, neen Jen geenen botermelk, en dan weer huiswaarts, waar de lange TV of PCavond het einde van de dag inluid. Vandaag woensdag,'tis nie te geloven een vrije dag, nog rap naar den Brico om Witte acryl verf, en plaatjes MDF, om verder acrylwerken op te maken. Heb eens gespiekt bij andere acrylschilders welk assortiment van kleuren zij gebruiken, mijn voorkeur is gevallen op de aardekleuren, diepe bruine Van Dijckkleuren, prachtige gebrande sienna, en andere okers, afgewisseld met zwarte toetsen en daartussen de rode vlek om alles te vervolledigen. Ik heb vandaag niks gedaan en toch ben ik moe???? Zal den ouderdom zijn zeker.
Enige dagen terug was ik op de chat, ik weet al niet meer wie het was maar er was iemand of familie van iemand ziek, een chatter zegde we zullen aan haar of hem denken, toen antwoorde ik, we zullen voor haar bidden. Was dat nu zo een verkeerd antwoord dat ik gaf, en direct replikeerde er iemand "is't nie genoeg als we aan haar denken." Mensen, ik heb het zelf allemaal meegemaakt, wanneer we ons tesamen richten, in gebed tot hem of haar die daar boven toch de touwtjes in handen houdt, zullen we veel meer bereiken dan wanneer we zo eens vluchtig aan die of die persoon elk appart gaan denken. Ikzelf geef veel om kaarsen, ik vindt dat wanneer je een kaars brand, dan geef je warmte jij ontsteekt die kaars,..... maar sorry ik laat me weeral te ver gaan....dat moest toch even van mijn hart en het is te hopen dat die persoon dit leest en dat ze er eens gaat over nadenken, ik wil niets terug horen maar ik zou echt al heel blij zijn most zij of hij hier even bij stilstaan.
Zo gisteren, was onze voorlaatste acryldag, onze bedoeling was om de acryltechniek te leren, en daar is de lesgever wel goed in geslaagd. Volgende week gaan we ons laatste werk maken. Weer een uitdaging. Vandaag is het hier thuis een hekseketel, er komen heel de voormiddag, vrienden schilderen, (aquarel) en om 13.30u moeten we klaar staan op het badmintonplein in de sporthal. En dan is deze dinsdag ook weeral geschiedenis, wat vliegt de tijd toch snel hee vrienden. Men tracht steeds naar devolgende gebeurtenis, schilderen en sporten, tentoonstellingen inrichten en tentoonstellingen aflopen, dat is ons hele bestaan. Sommige mensen vinden het zo fantastish dat wij allebei, mijn vriendin en ik, dezelfde hobby's hebben, wij schilderen samen,( acryl en aquarel) wij sporten samen, beeldhouwen te samen, neem daarbij ons Creatief Atelier elke donderdag zoals ik al eerder heb verteld, onze week zit vol. Ik betrap er ons dikwijls op dat we altijd over en met kunst bezig zijn, als we dan eens thuis tesamen zijn gaan we hier ook nog schilderen in ons eigengemaakte atelier. Zo de laatste schilder is de deur uit nu een snelle hap, en dan naar de sporthal, dag vrienden, misschien zien we elkaar toch eens hier of daar, wel tot ziens dan.
Ineens stond hij daar, 
