Voor mijn lief, lief Christianeke.

Je vroeg mij waarom ik op onze huwelijksverjaardag niet één gedicht voor jou geschreven heb.
Jij mijn lief, de moeder van onze kinderen en zelfs een beetje; de mijne.
Ik dacht dat jij niet moest bewierookt worden het is zo vanzelfsprekend, jij bent immers de vertolking van hoe schoon een vrouw kan zijn. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Geen vrouw kan je naken, nooit tot op de hoogtes van je liefde raken.
Omdat jij en jij alleen, de verpersoonlijking van alle moeders op aarde bent.

Jij, het summum van onvoorwaardelijke trouw en liefde voor je kroost.
Mooier dan een schilder ooit gepenseeld heeft, poëtischer dan een dichter ooit beschrijven kon.

Ik zou je beledigen met mijn povere rijmelarij, mijn verbeelding zou verstarren en mijn pen zou wenen van onmacht.
Maar als je dat wilt, zet ik straks alle ramen open en dan schreeuw ik zo luid dat heel de wereld het zal horen… Christianeke, parel van onze kinderen, diamant van onze kleinkinderen, engel van een vrouw, Christianeke ik hou van jou!