Ik heb reeds enkele dagen last van keelpijn. Zaterdag, 1 dag voor de koers en mijn stem is nagenoegen volledig verdwenen. Met veel moeite krijg ik er nog wel een beetje geluid uit, maar het doet pijn.
Ik ben een uurtje gaan losrijden en voelde mijn longen branden.
Ik heb schrik voor het effect morgen. Koersen? zot zeker? Ja zot wel, we zien wel wat dat wordt maar eerlijk gezegd heb ik er zelf geen geweldig goed oog op.
Zondag, onderweg naar Veldhoven. Ik heb nog steeds niet veel te vertellen. (Enfin ik heb altijd veel te vertellen, maar ik krijg er nog steeds niet te veel uit.) Nu hebben mijn medereizigers ook eens een rustige rit gehad.
We komen aan in het rustige dorpje dat vandaag is omgetoverd tot koers kermis. De sponsors ontvangen ons met open armen. De ploeg staat in vol ornaat voor de deuren van AO Smidt. Ook mr Sengers komt met zijn familie een kijkje nemen. Het is wel tof om zo veel supporters aan onze zijde te hebben.
De koers was 100km in lijn en vervolgens twee plaatselijke ronden van ongeveer 12km.
We vertrokken en blijkbaar ging het beter dan verwacht. Mijn longen vielen goed mee vandaag. Ik reed van voor, naar achter en weer terug. Veel gewring en gedoe.
Ploegmaat Geerike ging voor het ingaan van de plaatselijke rondes mee in de goede ontsnapping.
Ik reed op plaats 22 over de streep in het peloton. Opgelucht dat ik mijn koers had kunnen uitrijden, was dit eigenlijk al een overwinning op zich. Ik hoop dat het nu de komende weken toch de goede richting begint uit te gaan.
