Gisteren avond werd er in Elewijt de tweede manche van de supercup gereden. Voor mij de eerste, want ik was dinsdag niet aanwezig op de openings koers in Oostende. Gezien ik geen klassements ambities heb voor deze cup neem ik enkel deel aan de koersen in de buurt nl Elewijt, Wilrijk en Hulshout.
Gisteren stond er een 500m gepland, een scratch, puntenkoers en achtervolging. Ik zag het allemaal goed zitten, tot ik zag aan welke kant van de piste ik moest starten voor mijn 500m. Ik had de wind 2 stroken vol op de kop, de meisjes die aan de andere kant mochten starten, hadden twee stroken wind mee en 1 stroken wind op kop. Serieus in mijn nadeel dus. Dit was ook duidelijk te zien aan de tijden. Meisjes die de wind mee hadden stonden duidelijk vooraan in het klassement. De meisjes aan mijn kant, stonden verder naar achteren geklasseerd. Maar ach, dat is koers zeker? De vorige keer heb ik mijn koers ook nog kunnen redden ondanks een slechte 500m.
Vol goede moed begon ik aan de scratch van 21 ronden. Een gesloten koers, waar elke aanval snel geparreerd werd. Ik zette mijn sprint van heel ver in, (300m) maar kon gelukkig stand houden tot op de streep.
Voor de puntenkoers zag het er dan ook wel redelijk goed uit. Ik moest enkel mijn naaste concurrenten duidelijk in het oog houden. Evelien Deltombe zette de aanval in, en nam een ronde op het kleine pelotonnetje. Ploegmaat Nele zette de tegenaanval in en pakte daardoor nog een hoop punten mee. Ik heb geen idee waar ik zelf uiteindeiljk gestrand ben. Ik vermoed op de derde plaats omdat ik toch nog een hoop van de resterende puntjes wist weg te kapen.
Na deze puntenkoers stond ik eerste in het klassement met één punt voor op Lotte Kopecky en Steffie Van Den Haute. Ik wist op voorhand dat het heel moeilijk zou zijn, de koers alsnog te winnen gezien ik helemaal geen tijdrit in de benen heb. Ondanks dat ik de laatste tijd een hoop geinvesteerd heb in tijdrit trainingen weet ik dat ik allicht nooit hoge toppen zal scheren in het rijden tegen de klok. De goede conditie van de laatste dagen deed echter verhopen dat ik dit maal wel een tijd zou kunne rijden, die me toch tussen de mensen zou kunnen brengen.
Ik moest tot het laatste wachten om te kunnen starten. De spieren waren ondertussen al helemaal afgekoeld, maar hetzelfde gold ook voor Steffie die tegen mij zou rijden. Ze had aanvankelijk wel het voordeel van de wind, maar op een koers van 2 km maakt dat niet meer zo veel uit. Na anderhalve ronde voelde ik de verzuring optreden. De derde ronde verzwakte ik redelijk fel waarna ik in de laatste twee ronden toch terug op snelheid kwam. Ik plaatste me op de vierde plaats. Een goede klassering dus voor een niet tijd-rijder. Ik klokte 3:17:.. daarmee doe ik 54 seconden beter als vorige keer in Hulshout. Zeker een hoopgevend gegeven.
Algemeen werd ik in de stand derde, met gelijke punten als Lotte Kopecky die tweede werd geplaatst gezien zij de snelste achtervolgig reed. Steffie Van Den Haute won de koers en is nu ook de nieuwe leidster in het klassement.
Eveline
|