SLECHTSTE DAG VAN 'T JAAR 

Vandaag vatte ik de koers aan te Waarloos. Aanvankelijk stond ik aan de start boordevol ambitie om een van de laatste keren te kunnen schitteren in mijn Belgische tricolore trui. Ik had echter na 500m al door, dat het met de gezondheid vandaag niet pluis zat. Mijn benen deden pijn mijn longen leken te verschroeien. De torenhoge ambitie zakte al snel in mijn schoenen. Het was aanklampen en harken om te kunnen bijblijven.
(Nu ik toch dramatisch doe, doe ik ineens te goei hé)

Focus bij de start.

Ik was blij na 19 toeren de bel te horen die de laatste ronde aankondigde. Douchen, en lekker in de auto zitten, ging er door m'n hoofd. Strijden voor de hoofdprijs zat er op dat moment al niet meer in, want Bo Carless was op dat moment al aan een solo tocht begonnen. Ik probeerde in de laatste ronde alsnog voorin het peloton te komen maar op de smalle baantjes scheen niets te baten. Tot overmaat van ramp gingen nog zo'n 3 meisjes op 300 van de streep tegen de grond. Ik moest zelf vol in de remmen, stond volledig stil en moest dan maar weer relanceren. De koers is dan natuurlijk al lang gereden. Ondanks dat ik eigenlijk al te ver zat om nog te winnen, was dit wel een ferme tegenslag.

Afzien tijdens een passage aan de streep.

Ik kan het kort samenvatten als een slechte dag, eentje om snel te vergeten. Ik laat het hoofdje niet hangen hoor en ben best nog wel blij dat ik uiteindelijk mijn koers toch uitreed. Het was een les in afzien en doorbijten. Die lessen zijn vaak nog beter dan een koers waar ik eenvoudig, zonder problemen zou kunnen uitrijden. En zo heeft elk nadeel z'n voordeel :) (Ja soms moet je al ver gaan zoeken naar die voordelen, maar ze zijn er dus ;)).

Al de eer voor deze mooi foto's bij Nele's broer Tim Seghers

Copyright Tim Seghers

Tot slot nog een welgemeende merci aan fotograaf van dienst, Tim Seghers. :)

Eveline