Vandaag stond ik aan de start van m'n tweede koers van het jaar en onmiddellijk ook m'n eerste interclub (IC). Spannend, want als ik de wilde verhalen moest geloven staat Strijen bekend als waaier koers waar na één ronde meestal al alles uiteen gereden is. Bij aankomst in de Nederlandse gemeente merkten we echter al snel dat de wind niet zo opspelerig was als men beweerde. Het zonnetje kleurde de vlakke omgeving.
Onze opdracht was er voor te zorgen dat kopvrouw Evelyn -Arys- heelhuids aan de finish werd afgezet. We moesten als team rijden en reageren op alles wat bewoog. De wind speelde niet het verwachte spel en ik had het gevoel dat de ploeg goed werk verrichte. Ondertussen draaide ikzelf vlot mee en had al snel in de koers afgerekend met de bittere herinnering uit Wanze. Als snelle analyse van de koers concludeer ik dat ik wel goede benen had en dat ik over de conditie in geen geval te klagen heb. Om vooraan in de koers te blijven was het wel andere koek. Zenuwachtig gedoe zorgde er voor dat het vaak haast onmogelijk was om in de voorste gelederen post te vatten. Eenmaal dat ik er dan toch geraakte, was het niet te doen om er te blijven wat voor een zwaar jojo effect zorgde.
Ik sloeg er in om enkele keren mee te springen in een aanvalletje wat me zeker veel bijbrengt en ik als goede training mee neem naar de komende koersen. De race draaide uiteindelijk uit op een massasprint.
Het vooropgestelde treintje dat we wilden vormen kwam er niet gezien de onmogelijke situatie om op te schuiven hoewel de ploeg daar ongetwijfeld wel haar best voor deed. Evelyn werd tweede, wat zeker mooi was! In mijn poging om vooraan te geraken was ik dan toch blijkbaar redelijk geslaagd. Ik bolde als 11de over de streep wat ik gezien mijn basale conditie toch niet slecht acht.
De ploeg deed het goed en ik ben wel degelijk tevreden over mijn koers.
Volgende week rijdt ik hoogst waarschijnlijk geen koers bij gebrek aan wedstrijden. Indien het toch ergens koers moest zijn, laat ik het nog wel weten.
Uitslagen hier
Eveline
