Fietsvakantie  Bormio 2013-Dolomieten (dag 2)

geschreven door Johnny, waarvoor onze dank !
Na een heerlijke nachtrust werd er stevig ontbeten we hadden niks te kort ,er volgde een briefing er werd in groep besloten dat we de Stelvio gingen op rijden aangezien ze op vrijdag niet zo een goed weer voorspelde
Een groepsfoto volgde Giorgos pronkte met zijn mooie HELLAS uitrusting ,hij zou later op de dag waarschijnlijk wel de eerste Griek zijn die met een fiets de stelvio beklimt megalos
Na een stevige afdaling en een frisse wind komen we in Bormio aan, het is druk veel Belgische fietsers die zijn daar voor de benefiettocht voor diabetici climbing the Stelvio,vandaag was het onze beurt jasjes uit
mouwen omlaag en het juiste verzet even door het centrum uit en daar duikt  hij op in de achtergrond 22 km gem. 7,12% en max 14% ,iedereen op zijn eigen tempo en hartslag een kwestie om de man met de hamer
niet tegen te komen. Het werd al vrij snel duidelijk dat Franco in bloedvorm stak, hij danste op zijn pedalen richting top hij werd steeds kleiner. Ons peletonnetje splitste in drie delen gewoon doseren er volgden enkele gevaarlijke
tunneltjes in het overgangsstuk de zon deed ook zijn werk ze brandde duchtig in op onze bleke ledematen die het hele voorjaar geen zonlicht gezien hadden naarmate dat we stegen werd het frisser en ijler.
Ieder van ons ervaarde het op zijn manier het was afzien en genieten te gelijk, Antonio spaarde zich voor de koninginnen rit van zaterdag ? Nino sprak onderweg ook een aardig mondje engels tegen een lot genote
Giorgos werd er sprakeloos van iedereen boven geraakt oeffffffffffff enkele foto's op het podium een drankje en dan terug naar warme oorden Bormio onze tweede koffie stop van de vakantie.
Gavia of niet was het gesprek tijdens onze koffie, de meningen waren 50/50 Franco,Alain & Johnny ( Gavia ) Antonio,Giorgos & Nino suikers op doen een heerlijke gelato eten even later vertrokken we richting Gavia
Franco haalde de top J&A stranden op 3km van de top te zwaar op dat moment ,de rest was aan het smullen iedereen keerde moe maar voldaan naar ons hotel waar we s'avonds weer culinair verwend werden.
Er werd weer veel gelachen aan tafel behalve de waard die was bloed serieus ,in het hotel waren er nog Belgen gearriveerd ( mortsel,waregem) s'avonds even met de auto naar Bormio voor Johnny zag het er niet goed uit
alle winkels gesloten geen borsa, via enkele gezellige straatjes kwamen wij bij een plaatselijke gazzetta negozio uit amaaaaaaaai wat een bediening er volgde de wildste dromen ( grapje ) nog iets drinken en dan slapen
dromen over dag 3 dormire bene.
                                                                                     Voor de foto’s klik hier

Fietsvakantie  Bormio 2013-Dolomieten
verslagen geschreven door Johnny
06.15 u stipt vertrokken we richting Dolomieten ( San-Catarina Valfurva ) met twee wagens volgen is geen gemakkelijke klus maar daar had Antonio een slimme oplossing voor er werden walkie- talkie's ingeschakeld.
Johnny was de gps, Alain coördinator, we reden tegen een zapig tempo door Nederland vervolgens Duitsland waar we enkele malen halt hielden om onze getrainde benen wat te stretchen en natuurlijk ook wat te eten.
Het waren +- 600 km autobaan en de rest waren de Fernpass,de Reschenpass en de Stelvio er werd via de boordradio beslist om in Italië een heerlijke tas cappuccino te gaan drinken in Reschen werd er halt gehouden.
In een heerlijk zonnetje genoten wij van het uitzicht en onze koffie en een kleine uitleg over de oorlog van Nino ,nog even doorbijten en we zijn er. In Spondigna haperde de gps en moesten we keren, daar kregen onze vrienden het aan de stok met een landgenoot ,toen de ruit omlaag ging en hij de vier zag zitten werd hij zo vriendelijk dat hij ons bijna tot op de bestemming bracht.
Er restte ons nu alleen nog de Stelvio(Stilfserjoch) amaiiiiiiiiiiiiiiiii wat was dat sjiek man, de 48 tornante's brachten ons tot op de top van de numero uno van Italië er werd even halt gehouden om wat foto's te maken.
Er wachtte ons al een even spectaculaire afdaling tot in Bormio vandaar was het nog 13 km terug omhoog tot aan ons hotel Predanzini waar Franco voor gezorgd had ,alles uit laden en dan met de knieën onder tafel.
We sloten onze eerste dag met een drank en een gezellige babbel in de bar .

Voor de foto’s klik hier

Hallo Fietsmakkers

Het is een beetje improviseren deze week wat de ritten aangaat zonder onze fietsmakkers, die op hoogtestage zijn in de Dolomieten. Donderdag kreeg ik een “trotse” sms dat de Stelvio en de Gavia in de binnenzak staken. Vandaag zaterdag en dat terwijl wij in Opgrimbie moesten in een buskotje schuilen voor een heuse wolkbreuk, de straat stond in een mum van tijd onderwater, kreeg ik een sms uit Tirol dat nu ook de Mortirolo en Gavia ingeblikt waren. Morgenvroeg is het weer karren tot Genk. Proficiat mannen ! ik verwacht een verslag met een hoop mooie foto’s.  Hou het veilig tijdens de terugreis.

Onze rit nu naar Moresnet (Gemmenich). Ook geen lachertje met een stormwind. Met 3 man waren we; Antonio Nieddu,buurman Marc en ikke. Lange hellingen en met de wind al spelbreker maar de terugweg zou dik meevallen (hoopten we stillekes). Tot aan onze eerste helling Hallembaye konden we in het gezelschap rijden van de Rekem-Francorchamps-Rekem deelnemers. Na de steile afdaling die daarop volgde konden we onze weg vervolgen naar de Voerstreek. Via Veurs…Remersdaal…Hombourg…Montzen…Moresnet chapelle…en voor de taart met koffie in Gemmenich. De fietsmakkers van 3x20 hadden vandaag ook Gemmenich als keerpunt op de kalender staan, die mannen weten als geen ander waar de beste rijsttaart te eten valt. Na de koffie richting Hollander met de stormwind als bondgenoot, oef…  wat een meevaller! Ondertussen in Raren vielen er enkele regendruppels en moesten we noodgedwongen het parcours wijzigen en zonder sjippoteren recht naar huis kachelen. De terugweg : Wolfshaag…Raren…Vijlen…Mechelen…Wittem…Valkenburg en naar Elsloo.

Maar zoals ik hierboven al zei, kreeg die dikke zwarte wolk ons (bijna) te pakken in Opgrimbie. Lang heeft het niet geduurd en zoals het spreekwoord zegt ‘na regen komt zonneschijn’ en onder een stralende zon ben ik in Beverst geraakt met een leeglopertje weliswaar,ben 2 x gestopt om de band terug op druk te pompen.

Bedankt aan krachtpatser Marc die ons het merendeel van de rit ons uit de wind hield en voor het mooi parcour. Ook Antonio om mij uit te nodigen !

Ritgegevens

3 man – 136 km – 1160 Hms – 25,6 km/u

Lekke band voor mezelf!

Via Voerstreek...Hollander terug

boven op Gemmenich, Antonio & buurman Marc

wat een plensbui !


effe schuilen

Hallo Fietsmakkers

Deze week moet ik het zonder mijn fietsmakkers stellen, ze zijn(toch haast allemaal) het land uit op zoek naar fietsavontuur  in het land van “Heidi aus Tirol”

Dus vertrok ik met Me,Myself and I richting Voeren en dan zullen we wel zien dacht ik!

Richting Eigenbilzen en over de Lanaye naar Visé om dan aan de voet van de Richelle uit te komen.Het was mooi fietsweer, het was wel wat fris bij het vertrek en ik had de wind een beetje mee(das nie goe dacht ik!!!) de Richelle zorgde voor extra warmte tijdens het klimwerk.

Enkele km’s voorbij Dalhem sla ik rechts in, een lange helling die ik zelden heb genomen en loopt lekker.

Als ik terug daal kom ik in Val-Dieu uit en om weeral niet naar Aubel te rijden beslis ik om naar Thimister-Clermont te rijden. Mooi pittoresk dorpje,de walen vinden dat het mooiste dorp van Wallonië, en ze kunnen wel eens gelijk hebben. Even stop ik om een fotoshoot(tussen de klaprozen) te houden van mijn trouwe Colnago die me altijd veilig terug thuis brengt. Na de foto’s begeef mij terug op pad en ik weet niet door hoeveel “Deviations”werd ik eigenlijk verplicht om richting Henry-Chapel te rijden, het Amerikaans kerkhof.

Mooi vergezichten over Aubel! Ja hier is het lekker vertoeven ! en zo dicht bij huis.

Ja, na een 67 km had ik toch wel zin in een cola en nu ik toch op enkele km’s van Aubel was, waarom niet.(vaste klant op dinsdag!) de cafébaas kent mij al goed vind ik.

De terugweg daal ik naar Val-Dieu en na enkele korte hellingen kom ik in St’André en zo op Dalhem – Visé-centrum met die ellendige wind pal op mijn snuit nog Lanayeberg (2^de keer) en naar huis in Beverst.

Ik had 118 km( en de laatste waren zwaar!)

fotoshoot tss de klaprozen (boven Lanaye)

Passo dello Stelvio

In 48 haarspeldbochten naar 2758 hoogte klimmen

info met link

We vertrekken de woensdag 12 juni en terugkomst maandag, 4 fietsdagen met deze cols op het menu. Stelvio, Mortirolo, Gavia aan beiden zijden, Bormio liefhebbers onder ons hebben de keuze om de klassieke rondje van de Stelvio te rijden, de Stelvio via Bormio tot op 3 km van de top richting Umbrail, door Zwitserland en dan weer Italië binnenrijden en dan vanuit Prad terug de Stelvio Via de oostflank te beklimmen. In totaal zullen we ongeveer 9200 meter moeten overwinnen. Onze slogan geldt ook hier,samen uit samen thuis,
Weerbericht Passo Stelvio

                                  "  Lijden en afzien is tijdelijk, opgeven is voor eeuwig ! "

Hallo Fietsmakkers

Eindelijk ! dat zal iedereen nu wel denken. Prachtig zomerweer , staalblauwe hemel!

De dinsdagrit nog in ‘herfstkledij’ naar de Hollander voor een partijtje kuitenbijters werk, gelukkig hielden ons de Kruisberg…Eijserbos en nog enkele van die venijnige puisten die Franco uit z’n rittendoos haalde ons lekker op temperatuur!

Vandaag was het uit een heel ander vaatje tappen met de rit naar Banneux.

Met 5 man stonden we in zomertenue in Zutendaal.

Antonio,Nino,Franco,Giorgios (net terug uit Griekenland) en ikzelf. Berna moet helaas forfait geven wegens rugklachten, Fulvio die ging z’n oprit met klinkers bedekken, jammer jongens een volgende keer dan maar.

Nog een laatste training voor er richting Dolomieten wordt afgezakt. Te midden van de “echte”bergen in Bormio worden de tenten opgeslagen.

Met ons vijven richting Mopertingencentrum…Rosmeer. Vorige rit op bijna dezelfde plek kreeg Giorgios met een lekkeband af te rekenen, nu was het erger, een spaak die het begaf!

Toch nog een fietsenmaker opzoeken in Veldwezelt die er jammer genoeg niets aan kon doen.

Bleef er niets anders op voor Giorgios om de rit te staken en huiswaarts te keren!

Met 4 verder geraakten we over de Hallembaye (minder steile kant) en kwamen we verzeild geraakt tussen al die Frans Schoebben fietsers.

Met horden door Oupeye en lieten we ons meeslepen naar de Richelle.

Wat is het land van Herve mooi op zo een zomerdag! Mooi vergezichten in Blegny…Bolland…Soumagne…Olne. Ditmaal niet over de klim van Trassenster, maar in Fraipont de “Rue sur Steppes” een killer ! dadelijk bij de eerste meter word je naar de keel gegrepen met 15% en blijft je ambeteren, constant tussen de 5% tot 18,8% en dat een 4 km lang ! Antonio zag zelfs 23% (Garmin) op een knik ! 11% gemiddeld!

In Banneux zagen we nog onze ex-clubleden van de Fordclub nu St Jozef.

Ludo was er niet bij wegens een werkongeval! Hij gaf het boormachine aan een Italiaan terwijl hijzelf de te boren materiaal vasthield, gevolg Ludo heeft nu een gaatje bij! Heel slim Ludo…heel slim!

Na de taart, op naar Les Forges waar we weer tussen enkele Schoebbenrijders kwamen te zitten. We fietsen naar Beaufays…Ninane waar we de “Voie des Chars” 19% afrijden. Vorig jaar hebben we die nog opgereden ook geen lachertje!

Via Chaudfontaine naar de beklimming naar Romsée. In Visé begonnen de benen wat pijn te doen, vooral van de dorst. Maar dat hebben we wel goed gemaakt nadien!

Bedankt mannen veel succes in Bormio, jullie zijn er klaar voor!

Ritgegevens

5 man – 163 km-25,0 km/u – 1865 Hms

Spaakbreuk Giorgios.