Vandaag
op deze 1 Mei feestdag stond de 10de clubrit op het menu. Een pittig
ritje gekruid met de nodige hellingen in de Voerstreek en in Kanne. Emidio bijgestaan
door Antonio hadden de opdracht om 34 gemotiveerde fietsfanaten probleemloos en
veilig de 100 km af te haspelen. Onze begeleider van dienst Tonino, was weer
paraat om ons ev te depanneren indien nodig. Waarvoor GRAZIE!!! (=bedankt, voor de anderstaligen)
Het was
druk deze morgen aan ons lokaal, de meesten kwamen wat verkild het lokaal
binnen en zochten warmte bij een tas koffie. Ook konden we een 5 tal
gastrijders verwelkomen. Eén van de gasten Gerard (Ford Genk) had ik al geruime
tijd niet gezien,volgens mij is hij lang op vakantie geweest ergens in
Ethiopië, liefst 20 kg lichaamsgewicht lichter! Proficiat Gerard!
Na een
aarzelende start mocht Franco de groep mennen tot aan de voet van de Hallembaye
en van dan af nam Emidio het over. Franco en Antonio die gisteren nog de rit
naar Heinsberg in de benen hadden,hadden er blijkbaar zin in en werden we
genoodzaakt om de ketting strak gespannen te houden. Nog niet aan de éérste
helling Hallembaye en al 2 stops,Gianni een beetje ziekjes en ging wijselijk
Tonino gezelschap houden in de volgwagen, en bij een gastrijder een spaakbreuk
en gelukkig is er dan de volgwagen met reservewielen.
Vanaf
de eerste meters van de Hallembaye werden er cartouches afgeschoten, wegens
mijn beperkte klimmerscapaciteiten heb ik het niet kunnen meemaken van op de
eerste rij, maar ik heb zo een vermoeden dat er leskesgeleerd werden! Na de
steile afdaling werd er gewacht om te groeperen en konden de plassers
ondertussen zich een struik of boom eigenen.
De Richelle
mag niet ontbreken wil je de Voer in fietsen. Op deze mooie helling, idem dito,
de groep volledig uit elkaar geranseld. Na Dalhem wacht ons nog de helling naar
Bombaye. Vanaf nu is er tijd om te eten vooraleer we de Lanaye en de Muizenberg
nog moeten overwinnen. De energie gels komen nu tevoorschijn uit de achterzak.
Waar
het juist gebeurd is weet ik nog steeds niet, maar feit is dat we Antonio en
Franco T. ergens tussen Vlijtingen en Rosmeer zijn kwijtgeraakt! Blijkbaar hebben
die een plasstop ingelast en moet er iets verkeerd gegaan zijn met de
communicatie.
Mag zeker
in de toekomst niet meer voorvallen!
In Eik
neem ik afscheid van de groep die nog een 15 km moeten peddelen naar de
feeststad Genk!
Volgende
zaterdag fietsen we richting Aubel voor onze 2de grote rit. Om 8 uur
stipt!!! Franco en Antonio zullen ons de weg wijzen!!! Neem maar boterhammekes
mee met spek en eieren ipv Nutella!
We hebben vandaag weeral mooi kunnen genieten
van een mooie zonnige lentedag.
Ik heb toch maar mijn mouwstukken aangetrokken
deze morgen bij het vertrek,t was een frisse start.
Met Enzo had ik afgesproken om een ritje te
maken richting Hollander.
Aan de kanaalbrug van Zutendaal werd er
vertrokken, om via Moelingen de grens over te steken. In Mesch wacht ons de
éérste helling. Vanaf dan hoe dieper we het landschap intrekken hoe mooier het
wordt. Voor de zoveelste keer zijn we
hier gepasseerd en toch ziet het er telkens ,voor mij,steeds weer anders uit.
Een bij momenten stevige noordoostenwind was de
enige spelbreker. Via enkele smalle binnenwegen komen we verrassend (voor mij)
op de top van de Planck.En na een mooie afdaling op een veldweg staan we aan de voet van de Loorberg.
We passeren Slenaken Eperheide en dalen de
Schweiberg af.
Beneden besluiten we om een cola te drinken. Na
de verfrissing vervolgen we onze weg richting Mechelen Wahlwiller Wittem Eys.
Hier in dit dorpje ligt de Eyserbos helling. Een stevige kuitenbijter van net
geen km lengte en een piek van 21,8 % ! zou onze Phil Gilbert dat gewaar
geworden zijn ?
Halverwege de klim worden we door een jong
wielrenster soepel en losjes voorbij gereden.
We rijden door Valkenburg en de wind begint nu
stilaan onze bondgenoot te worden.
Net op de autosnelwegbrug in Stein rijdt Enzo
lek en moeten we een nieuw bandje steken met op enkele meters van ons de
razende autos en vrachtwagens.
Er wacht ons nu nog de Salamanderhelling,maar
met een stuwwind in de rug gaat het eens zo makkelijk.
In Zutendaalcentrum doen we nog een « Grimbergenstop »
om een alweer mooie fietstocht met een vochtige keel af te ronden.
Ritgegevens
Enzo & Gino
Ik had 130 km(mede door de omleiding in
Zutendaalcentrum richting Munsterbilzen)
24,3 km /gemid 907 Hms
net op de grens...
Als het gras elders groener is...
Soms reik je te ver!
Als je je overschat en vastzit in
een situatie waar je niet
uit geraakt dan is er 1 ding dat je
altijd moet weten.......
Niet iedereen die opdaagt......
Is er om je te helpen!!!! klik op de foto
Op deze zomerse Paaszaterdag stond de bedevaarttocht naar Scherpenheuvel op het programma. Misschien voor de Azzurri die zich hebt uitgesloofd in de voorbije dagen(Rurhsee en de finale L-B-L) een welgekomen vlakke rit al was het maar om de benen wat terug leven in te pompen.
Vandaag werd ondergetekende bijgestaan door Pike als baancaps. Onze volgwagen chauffeur Tonino was vandaag belet en zo hebben Donato en sorry ik ben de naam vergeten van de tweede vrijwilliger,de taak overgenomen! Hier is een welgemeende merci wel op zijn plaats!
In Scherpenheuvel brasserie Het Molenhuis werd voor een 30 man plaats gereserveerd, vrijblijvend kon men ook een lunchpakket bestellen. De bestellingen werden dan net voor het vertrek doorgebeld naar de brasserie zodat alles netjes klaar kon gemaakt worden.
Enzo en ikzelf hadden nog zo ons best gedaan om een parcours uit te tekenen zodat de volgwagen zonder problemen de groep zou kunnen volgen,maar helaas stonden in Bokrijk ineens pal in het midden van de weg paaltjes zodat de wagen niet door kon en noodgedwongen een andere weg moest zoeken. Na wat heen en weer gebeld te hebben kon de wagen na enige tijd de groep terug vervoegen.
De afspraak was om liefst voor 11u30 aan de brasserie aan te komen en door al dat tijdverlies werd het tempo nu strak gehouden om de verloren tijd(tevergeefs) goed te maken.
In Schaffen maken we een ommetje en passeren aan de aeroclub en na enkele kms krijgen we een korte helling door het bos. Blijkbaar werd daar in de buurt een toertocht (Tom Boonen cc) georganiseerd zodat we even op het parcours zaten, ditmaal werden we niet als zwartrijdersuitgekafferd.
Net voorbij Zelem slaan we links in en krijgen een kuitenbijtertje van 0,861 m lengte met 10,1 % als max.
Aangekomen in Scherpenheuvel werd eerst een groepsfoto gemaakt waar daarna de fietsen gezegend werden.
In de brasserie werd het lunchpakket en rijsttaart smaakvol verorberd.
De terugweg werd normaal een makkie, maar een stevige oostenwind wierp roet in het eten en het werd harken tot in Genk . In Stokrooi hield ik het voor bekeken en vroeg hulp om het kopwerk van mij over te nemen. Emidio nam prompt de taak over, waarvoor mijn dank.
Moe maar voldaan komen we aan in de Vennestraat,waar het behoorlijk druk was door de zaterdagmarkt.
Pike en Bruno kwamen vorige zondag op het idee om donderdag 21/04/2011 de finale Luik-Bastenake- Luik te rijden. Negen man waren present. afspraak 9 uur bij Nootje, vertrokken wij voor een ontspannen ritje richting Wallonie, dit met Bruno als baankapitein. Niets was minder waar want blijkbaar wist hij alle hellingen van buiten.De rit ging via Banneux waar wij onze bidons vulden om zo de afdaling te nemen richting La Ledoute. op een km of 2 voor de klim ervan planden wij ons neer om een lekker broodje te nuttigen. Nadien kon de klim beginnen en maar goed dat ik bij de madonna gebeden had want ik verschrok mij wel even. Nadat wij deze in de benen hadden loodste Bruno ons van de ene naar de andere berg waarvan ik de namen niet eens meer weet (te moe om te kijken ) ergens in Sprimont kwam er weer een verschrikkelijke aan en op het einde stond de st Nicolas ons vrolijk op te wachten om zo dan naar Gellik en Genk te rijden. Het was een heerlijke en zeer plezierige rit .
Gegevens : aantal : 9 man....Bruno-Pike-Andrea,Pozatto-Giuliano-Donato-Tony-Stefano-Fulvio-Andrino, Nootje. km : 137.4 gemiddelde : 21.3
Vorige week kwam Franco met het idee om met een groepje eens te gaan fietsen aan de Roerzee,het was meteen raak en met 10 man stonden we dan gisteren aan het club lokaal Afi in winterslag gereed om te vertrekken richting Eupen.
Eenmaal ter plekke werd er nog even overlegd en zeker het tempo onder kontrole houden want het beloofde een zware rit te worden.
Goed, we verokken richting stuwmeer om van daaruit via een rustige weg die paralel loopt met de de betonbaan richting Monchau te fietsen.
Het was echt genieten van de stilte rondom ons en er werd nog hardop gelachen ,ja we zaten nog fris en het zonnetje was van de partij kortom het was een perfecte dag.
Boven aan de grens op een hoogte van ongeveer 630m en 13 km klimmen was het nu dalen richting Monchau om dan richting Schleiden te fietsen . Een klim van 3 km brengt ons op een hoogplatau hier laten wij ons even gaan en er wordt tempo gemaakt ,dat mag ook want het loopt lekker en de wegen zijn fantastisch goed. Ongeveer 40 km verder aan de sliptsing nemen we richting Gemund en rijden we door het militair Nato domein Vogelsanck.
Na een afdaling van 3 km komen we aan in Gemund, in het centrum en ongeveer 150 m na de rode lichten is het nu links richting Rurzee .Alweer klimmen , 2,5 km we fietsen verder naar Mariawald een klooster gekend om zijn specialiteit 'suppe met worst' , een lange afdaling brengt ons naar Heimbach, hier beslissen wij om even op adem te komen en besluiten om in een restaurantje wat te gaan eten . Het wordt een reuze schitzel met frieten ,niet goed voor de omstandigheden maar zeer lekker.Wat tegviel was dat na al dat lekkers het meteen omhoog ging het was klimmen aan 8 procent maar goed eenmaal in Smidt via Strauch en Kesternich beginnen we aan een lange afdaling naar Rurberg . Prachtig hier langs het meer te fietsen maar het duurt niet lang of daar komt de volgende klim die ons eenmaal boven via Simmerath en Imbrioch terug richting Monchau loodst . Hier beginnen wij aan de laatste klim ,het werd tijd, terug aan de grens was het nu genieten dalen naar Eupen via een binnenweg vlak na de grens . Het was een prachtige en moet wel zeggen zware rit maar voor herhaling vatbaar .In ons groepje was de sfeer fantastisch, stuk voor stuk toffe jongens er werd veel gelachen en dat maakt toch veel goed.Moe en met zware benen keren we tevreden naar huis.
Gelukkig vandaag geen toertocht hier in de omgeving, zo konden we niet weer door een ezel op een koersfiets
uitgemaakt worden voor zwartrijders, maarja wat ga je er aan doen sommige mensen leren het nooit.
Het was zéér fris deze morgen bij het vertrek,iedereen kloeg over koude handen en voeten.
Deze opmerkingen waren Franco niet ontgaan en legde er dadelijk de pees erop. Er werd door het centrum van Genk duchtig op los gekacheld en nog voor we in Vlijtingen waren werd de rits van de trui wat open getrokken.
Eenmaal voorbij Bitsingen beginnen we aan de éérste helling, de H(p)outain St Simeon.
Eerst een geratel van kettingen om dan alle duivels te ontbinden. Een spervuur aan demarrages tot gevolg. Niet zo gruwelijk steil deze helling,maar toch lang genoeg om de benen te kwellen.
Boven werd er netjes gewacht voor hergroepering en de afdaling naar Oupeye deed deugd .
Na enkele dikke hobbels staan we aan de voet van de Richelle. Hier idem dito verhaal. Sommigen verkiezen om te wachten tot dat de vogels zijn gaan vliegen om dan uit de groep der verslagenen er een lel op te geven. Op de top worden de troepen herschikt, iedereen erbij?
De terugweg wordt hervat richting Blegny centrum Visé naar het jaagpad.
Voor wie nog jus in de benen of nog enkele pijlen of cartouches op overschot heeft kan nu alles kwijt op de Lanaye. Maar één pijl wordt nog netjes bewaard voor straks thuis roept er iemand!
Voor enkelen onder de Azzurri is de nieuwe Hallembaye echt nieuwen laat zich ook gevoelen.
In een versneld tempo en nu geen koude vingers of voeten, stomen we allemaal netjes in het wiel van de baancaps zoals remorkskes richting Eik en dan naar de Fordfabrieken waar Giorgio en Nino de boel moesten rechthouden vandaag.
Moe maar voldaan komen we terug in de Vennestraat of voor enkelen de stikkapotstraat.
Bedankt Franco en Emidio voor de mooi rit! En Antonio die ziek forfait moest geven, beterschap toegewenst.
Onze 9de rit gaat paaszaterdag 23 april naar Scherpenheuvel! Allen op post 8 uur!
klik op Larissa voor de mooie foto's Ja mannen vandaag heb ik forfait gegeven om met mijn vrouwke een mooi fietsritje te maken, lekker rustig genieten langs het kanaal en jullie maar kachelen achter een op hol geslagen Franco.
Nootje alweer bedankt voor het verslag! En wat te zeggen van de prachtige fotos die Larissa(8jaar en kleindochter van Pino Marinozzi) vanuit de volgauto gemaakt heeft? Proficiat meisje en bedankt.
Hier het verslag Na de zware rit van zaterdag , was het vandaag de bedoeling om er een lekker rustige rit van te maken.Ze waren in grote aantal aanwezig. Alle ingrediënten waren aanwezig, met de stralende zon op kop. Maar dit was dan buiten Franco Marinozzi gerekend. Vanaf het begin legde hij er de pees op en met sommigen hun tong konden ze hun eigen banden aflikken... Van Genk via Zonhoven -Zolder -Genk met tussendoor een hellingske of twee. In de plaats van een uitrijrit werd het een afrijrit. Larissa in actie (klik)
Verwonderlijk bleven wij goed bijeen mijzelf inbegrepen want het tempo bleef maar de hoogte ingaan, ik weet niet als iemand zaterdag Franco lastig gemaakt heeft want hij had geen medelijden met ons, ha ha. Gino die de baankapiteins nog enigzins kon intomen was belet ( ging met het vrouwke fietsen, ik hoop dat hij haar uit de wind gezet heeft.De goden waren ons goed gezind want er werd niet lek gereden. Eens aan de helling van Zolder ging nootje zijn nieuwe fiets eens testen en ja hoor hij vloog als een pijl omhoog, lag dit nu aan de fiets om had hij goede benen( als dat maar goed blijf gaan ) al bij al was het een mooie rit en toen we aankwamen waren de reactie's alleen maar positief.
Ritgegevens: aantal 27 man km 63 gemiddelde snelheid 29, 5 km/uur
enkele mopkes
een koppel is de liefde aan het bedrijven...
vraagt opeens de man, sjat hoe komt het dat je nooit klaarkomt....
antwoord zij,..... als ik klaar komt ben je er niet......
Een oud vrouwtje vraagt aan haar kleinzoon :
Hoe noemt die nu weer, die knappe jonge Duitser die me volledig zot maakt ??
Met de 6de clubrit uit ons kalenderboekje Genk-Blegny-Genkstonden we voor de eerste lange rit van het seizoen.
Het was koud op deze lentedag, de zon scheen uitbundig maar toch waren ,zeker in de voormiddag, de winterhandschoenen en/of een langbroek geen overbodige luxe.
Weer een aangename verrassing en een mooi geste van het bestuur, vanaf nu staat de koffie/thee/fruitsap smorgens klaar bij het binnenkomen van ons lokaal en dat volledig à volonté en gratis! Namens iedereen BEDANKT! Eg sjteil jong!
Met 18 man waren we vandaag. Net op het laatste ogenblik heeft onze chauffeur/ begeleider wegens ziekte forfait moeten geven en anderen hadden nog belangrijke karweitjes op te knappen en waren verontschuldigd.
Ik kreeg de eer om de eerste lange tocht als baancap bijgestaan door Palm,in goede banen te leiden. De kortste weg via enkele veldwegen naar de Côte de Hallembay en zo naar Moelingen. Vandaag stond ook de omloop v/d Voerstreek een vwb rit van de fietsvrienden uit Vlijtingen op het programma. Geregeld zaten wij op hetzelfde parcours, blijkbaar werden de verschillende afstanden gewijzigd in vergelijk met vorige jaren!
In Dalhem vervolgen wij onze weg richting Blegny om in het centrum tijd te maken voor een koffie. Na de pauze fietsen we met opgeladen batterijen naar de 2 laatste hindernissen van de dag Lanaye en als toemaatje de Muizenberg. Het zware werk zit erop en aan een aangenaam tempo fietsen we richting Eigenbilzen Zutendaal waar er nog 2 kleine hobbels nog op ons lagen te wachten, hier werden de laatste pijlen afgeschoten.
Al moet ik het zelf zeggen, het was een mooie rit en belangrijk, de zon deed nu haar werk!
Morgen krijgen we de 7de rit voor de wielen geschoven, vertrek om 9 uur
Bedankt Palm om naast mij op kop te rijden, wij zijn toch goed, hé?
Zoals afgesproken ging de rit vandaag naar Banneux. De weergoden waren ons vandaag me in een stralende zon. Vertrek 9 u aan de Afi om zo tegen 10 uur in Gellik te zijn waar Donato-Giuliano en Nootje zouden aanpikken. ze waren stipt op éne na, Gino, nochtans puntje precies, was er nog niet ( zou hij bang van de bergjes zijn ). om 10 u 10 kon de trein , 17 man eindelijk vertrekken. Via Veldwezelt naar Kanne en daar kwam al de eerste hindernis, een zekere P..o C.......i , wie de puzzel oplost mag zaterdag voorop rijden leidde ons naar 300 meter modder op de weg. Een 20 tal km verder werd er lek gereden door Berna, gelukkig was dat de énige.Daar er een paar voorop reden werd er halt geroepen en toen kwam het moment van Tony om zijn kunsten te tonen.En ja hoor hij ging neer, dit zonder erg. Na twee flinke bergen kwamen wij in Banneux aan. De bidons konden gevuld worden met het heilig water van de madonna. De kaarsjes werden opgestoken met de nodige wensen. Voor Pike Bartoli was er geen kaars beschikbaar, dit voor zijn zonden te vergeven. Nadat dit allemaal gebeurd was ging de reis richting broodjesbar voor de nodige versterking. Een heerlijk broodje en een cola werd ons voorgeschoteld en opeens werd het muisstil bij de nochtans rumoerige bende. Een teken dat iedereen met smaak aan het eten was. Tegen 13 u 30 werd de terugweg ingeleid. Er moest nog één berg genomen worden om zo dan licht glooiend naar huis te rijden. De koers barste los, tegen een hels tempo werd er gereden. Degenen die in Gellik afstapten hadden in totaal 110 km in de benen, voor de anderen was het ergens tegen de 130 km . Hat was een fantastische rit met onze plezierige bende. Bedankt hiervoor..
ritgegevens: 17 vertrekkers 143,85 km - 1067 Hms-24,1 km/gemid
klik op de foto's om te vergroten.
mopkeuh
Trijntje kwam op zaterdagavond, voor de eerste keer,
met haar verliefde thuis.
Daar aangekomen, gingen ze meteen de trap op naar haar slaapkamer.
Een kwartiertje later kwam de jongen alleen naar beneden
en liep de voorkamer in.
Daar zat de ouwe Geert in zijn kraakstoel, gluurde over de krant
en vroeg aan de jongen: "Waar is Trijntje ?"
"Oh, ze heeft hoofdpijn", zei hij, "Ik heb haar een aspirientje gegeven en haar daarna in bed gestopt".
"Dat is heel goed van je jongen", zei ouwe Geert,
"maar wil je dan wel even de rits van je medicijn-kastje dichtdoen !"
Wat een verschil met zaterdag qua weerbeeld, donkere wolken en regenachtig het voorspelde niet veel goeds tijdens onze 5de rit in het Haspengouwse.
Toch 29 gemotiveerde Azzurri hebben het aanwezigheidsblad getekend.
Nog net voor het vertrek enkele richtlijnen van Pino, en toen was het fietsen richting Bilzen met in ons zog Tonino in de volgwagen.
Met de wind in het voordeel rijden we door het centrum van Beverst richting Hoeselt.
De veldwegen dwars door de fruitplantages liggen er (gelukkig)kurkdroog bij.
Het gaat gestaag omhoog, de korte hellingen volgen elkaar snel op en zo ook de snedige demarrages van het jong geweld onder de Azzurri. De hellingen werkten als een rode vod.
Maar de anciens konden rustig in het peloton blijven zitten en toekijken hoe Franco ze één voor één over zijn knie legde! Hij liet ze eerst vertrekken om dan als een schicht er achteraan te gaan. Eenmaal boven werd er netjes gewacht en gegroepeerd.
Jammer dat we een 2 tal weken te vroeg zijn, nu is er niet veel te bespeuren van bloesems. Maar zou er iemand daar oog voor hebben gehad?
De laatste helling komt er aan maar ook de mooiste vind ik zelf. De Glein in Vliermaal. Voor velen nog onbekend tot vandaag.
De laatste pijlen worden hier verschoten, het peloton kraakt in zijn voegen en sommigen verkiezen om de pijngrens eens op te zoeken. De hellingen zitten erop voor deze rit en aan een snel tempo fietsen we richting clublokaal Afi in de Vennestraat. Het begint te druppelen maar nog effe en we zitten binnen met een welverdiende drink!
Ritgegevens
29 leden
90,200 km 26,1 km/gemid 647 Hms
Lek 2 maal 1 comuputerke gevallen. dank aan Albert voor de foto's
. In Stokrooi hield ik het voor bekeken en vroeg hulp om het kopwerk van mij over te nemen. Emidio nam prompt de taak over, waarvoor mijn dank.
