I hear a lot of stories
I suppose they could be true
All about love
And what it can do to you
High is the risk of striking out
The risk of getting hurt
And still, I have so much to learn
I know, 'cause I think about it all the time
I know that real love is quite a vice
And a good heart these days is hard to find
True love, the lasting kind
A good heart these days is hard to find
So please be gentle with this heart of mine
My expectations may be high
I blame it on my youth
Soon enough I learned the painful truth
I'll face it like a fighter
Then boast of how I've grown
Anything is better than being alone
Well I know, 'cause I learn a little every day
I know, 'cause I listen when the experts say
That a good heart these days is hard to find
True love, the lasting kind
A good heart these days is hard to find
So please be gentle with this heart of mine, yeah
As I reflect on all my childhood dreams
My ideas of love weren't as foolish as they seemed
If I don't start looking now, I'll be left behind
And a good heart these days, it's hard to find
I know, it's a dream I'm willing to defend
I know it will all be worth it in the end
And a good heart these days is hard to find
True love, the lasting kind
A good heart these days is hard to find
So please be gentle with this heart of mine
And a good heart these days is hard to find
True love, the lasting kind
a good heart these days is hard to find
So please be gentle with this heart
With this heart of mine
Oh oh oh oh oh oh, a good heart...
...Oh oh oh, keep it up,
keep it up, keep it up...
Over mijzelf
Ik ben LULU, en gebruik soms ook wel de schuilnaam PETRA.
Ik ben een vrouw en woon in ANTWERPEN (BELGIE) en mijn beroep is DIENARES VAN MIJN KAT.
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: MUZIEK, LEZEN, DAGTRIPS, COMPUTEREN.
Ik ben moeder van 1 zoon en 1 dochter. Sinds het jaar 2000 ben ik oma van een schat van een kleindochter.
Door uw muispijl op de foto te plaatsen, krijg je de naam van de artiest te zien.
Van het concert des levens, kent niemand de noten
Het belangrijkste van de muziek staat niet in de noten
Zo d’ ouden zongen, zo piepen de jongen
Toch knap van Mozart en Bach dat zij nummers schreven, die nu precies op een cd passen
Ons hele leven zou muziek zijn als we op elk ogenblik de juiste tonen zouden kunnen vinden.
Muziek verzacht de zeden
Zo was het vroeger, zo is het heden
De muziek van tegenwoordig heeft één groot voordeel
niemand kan het nafluiten.
Muziek is de blikopener van je ziel.
Alleen muziek, spreekt eerlijk over de dood
Als u terug in de tijd wilt reizen, is muziek de zekerste en veiligste weg
Geluid is een van de meest overschatte eigenschappen van muziek
De noten die je niet speelt zijn net zo belangrijk als de noten die je wel speelt
Dank zij de muziek geniet de hartstocht van zichzelf
De kritiek heeft het eerste woord, maar de muziek het laatste.
Er bestaan maar twee manieren om te ontsnappen uit de triestheid van het bestaan: muziek en dieren.
Jazz is de enige muziek waarbij de noten, telkens anders worden gepeeld
De lach is de vriendelijkste muziek ter wereld
Ons hele leven zou muziek zijn als we op elk ogenblik de juiste toon konden vinden
Volgens de natuurkunde is muziek niets anders dan een “begrepen golfbeweging”.
Muziek begint met stilte.
Bouwkunst is gestolde muziek.
Muziek komt in de beste families voor.
PETRA'S MEMORY LANE
15-01-2011
I'M A BELIEVER
HELLO MUSIC LOVERS!
Australia in het nieuws. Na de bosbranden in 2009 nu de overstromingen. Wat speciaal daarbij opvalt is dat het een dapper volk is dat niet bij de pakken blijft neerzitten. Maar dapper de handen in mekaar slaat, opruimt en moedig weer doorgaat.
Vrijdagavond de film Australia op tv. Ik wil hem per se gezien hebben maar zoals jullie al wel zullen weten werkt tv kijken bij mij als een straffe slaappil .en zodoende val ik na een goede twintig minuten in slaap.
Ik word tegen het einde van de film gewekt door een prachtig stukje muziek. Het muziekstuk doet mij ergens denken aan een track uit de film, Jonathan Livingston Seagull van Neil Diamond. En dan meer bepaald het lied, Dear Father. Het zijn maar een, twee, of drie luttele akkoorden die me aan dat lied doen denken.
Ik luister naar de mooie muziek met gesloten ogen en na de film blijft die muziek mij fascineren. En dus ga ik op zoek op het WWW naar info. En ja hoor, op I-Tunes kan ik de ganse soundtrack van de film downloaden of ook enkel dat ene stukje muziek. Dus daar kom ik later vast nog op terug.
Maar door aan mijn idool te denken, beslis ik om vandaag van hem hier nog eens iets te laten horen. Het door mij gekozen lied zullen jullie ongetwijfeld kennen van The Monkees. Maar het is wel degelijk in 1966 voor hen geschreven door de hand van Neil Diamond.
Neil zingt het op zijn laatste nieuwe cd, Dreams uit 2010. Een cd die voor mij onder de kerstboom lag van mijn lieve vrienden, Maria en Raoul. En naar die versie laat ik jullie luisteren. Ik hoop dat jullie kunnen genieten van:
Wanneer er in je vriendenkring een overlijden plaats vind, dan huil je met hen mee. Ook al ken je de overledene niet persoonlijk, hun verdriet is jouw verdriet. En je enige hoop is dat je zodoende iets voor hen kan betekenen.
Om deze trieste aangelegenheid te ondersteunen koos ik voor een sereen lied van mijn groot idool, Neil Diamond. We buigen het hoofd en vragen:
Vandaag nog eens een lied op mijn blog van mijn idool Neil Diamond. Morningside
Morningside is een kleine plaats in de Amerikaanse staat Maryland. Het valt bestuurlijk gezien onder Prince George's County.
Het lied Morningside dateert uit 1972. Het is te vinden op het album: Moods Het lied gaat over een oude man die eenzaam sterft en een gift achterlaat voor zijn naar de stad uitgeweken kinderen. Het is een lied dat in mij altijd vele vragen oproept, en zo is het ook bedoeld vermoed ik.
Eén van die vragen is of alleenstaande mensen eenzamer zijn in een kleine stad dan in een grote? Een oude man stierf in het ochtendlicht, en niemand zag of hoorde het, iedereen keek een andere kant op, hij stierf helemaal alleen.
Een andere vraag die het bij me oproept is, of de kunst van het geven wordt geëvenaard door de kunst van het ontvangen? Is het niet zo dat we in veel opzichten veel meer krijgen van onze kinderen dan we in ruil kunnen geven? Langs de andere kant vraag ik me dan weer af of mijn gift van liefde zal blijven voortleven in mijn kinderen die het op hen beurt dan weer doorgeven aan hun kinderen en kleinkinderen.
Zo weten jullie bij deze meteen dat muziek voor mij ook filosofie is.
Deze zomer had ik het geluk en het genoegen om hem in het sportpaleis te Antwerpen live te gaan bewonderen en beluisteren. Al vanaf mijn tienertijd is hij een van mijn grootste idolen. Ik spreek over Neil Diamond. Het was een unieke kans want nooit eerder was hij in Belgie geweest, en het ziet er niet naar uit dat hij ook nog eens een keertje weer komt. Het was voor mij en vriendin, genieten van de eerste minuut tot de allerlaatste. En daarom mag hij op mijn blogje natuurlijk niet ontbreken.
Het kiezen uit zijn repertoire is wederom zeer moeilijk omdat ik als grote fan alles mooi vind van hem. Of het zou Craclin Rose moeten zijn dat me niet echt kan bekoren.
Uiteraard bezit ik zijn laatste cd Home Before Dark waar prachtige nummers op staan. Maar vandaag kies ik toch voor My Special Someone uit de cd Tree Chord of A opera. Omdat we allemaal wel één speciaal iemand hebben die diep in ons hart zit.
N EILD IAMOND
Neil Leslie Diamond werd geboren op 24 januari 1941 te New-York. Hij is een Amerikaanse singer/ songwriter.Neil begon in 1958, maar werd vooral populair in de jaren '60 en '70. Hij treedt nog steeds met veel succes op en heeft in 2005 het album 12 songs uitgebracht.
Zoals reeds gezegd kwam hij op 29 mei 2008 voor de 1ste keer naar België en trad toen op in het Sportpaleis in Antwerpen. Op 9 mei kwam zijn nieuwe album Home Before Dark uit. Op 14 mei 2008 kwam deze album op nummer1 binnen in de The Billboard Top 200. Het is pas zijn eerste Amerikaanse nummer 1 album.
Eind oktober verscheen een boek over Neil Diamond: He is...I say, geschreven door David Wild.
Neil diamond heeft meer dan 130 miljoen albums verkocht als singer/songwriter en daarnaast miljoenen als uitsluitend songwriter.
Op 12 januari 2009, vier dagen na zijn laatste concert, heeft Neil een afspraak met Rick Rubin. Hij zal dan beginnen met de opnamen van zijn nieuwe album. En rond oud en nieuw verschijnt er een dvd van zijn wereldtoernee, die door 1 miljoen mensen werd bezocht. Waaronder ik en mijn vriendin dus bij de gelukkigen waren.
Vandaag laat ik jullie genieten, enfin dat hoop ik dan maar, van mijn andere grote idool, Neil Diamond. Ik heb het geluk gehad om hem live te kunnen zien optreden verleden jaar in het Sportpaleis te Antwerpen. Een onvergetelijke avond is het geworden.
Het liedje dat ik jullie vandaag laat horen heb ik indertijd grijs gedraaid. Het was tijdens een periode waarin ik me totaal verloren voelde. Soms mag je nog zoveel mensen om je heen hebben maar je voelt je toch alleen op de wereld.
But I got an emptiness deep inside
And I've tried but it won't let me go
And I'm not a (wo)man who likes to swear
But I've never cared for the sound of being alone.
Het leek, en lijkt soms nog, of die woorden op mijn lijf geschreven zijn.
Het zijn droeve dagen voor de muziekliefhebber. Eerst het treurige overlijden van Yasmine. En bijna tegelijkertijd de schielijke dood van Michael Jackson.
Was de eerste een icoon voor de holebis, de tweede was een wereld icoon. Beide hadden één ding gemeen, hun liefde voor muziek. En beide zullen erg gemist worden, zowel op professioneel als op persoonlijk vlak.
Ik kies vandaag dan ook voor een ingetogen lied van mijn groot idool Vraag me niet waarom ik net aan dit lied denk van Neil Diamond. Misschien omdat het een zekere droefheid uitstraalt, maar ook hoop.
LONELY LOOKING SKY (1973)
Het lied komt uit de film: Jonathan Livingston Seagull. Tekst en muziek werd door de master himself geschreven.
IK WENS U ALLEN EEN FIJN WEEKEND TOE! EN BIJ LEVEN EN WELZIJN ZIE IK JULLIE ALLEN GRAAG TERUG OP MAANDAG.
Hallo lieve vrienden! Ik zit vandaag een beetje met de monday blues. En ook een beetje met tijdsgebrek.
Het eerste waarschijnlijk omdat ik het einde van de zomer voel naderen. Hoewel de herfst een mooi seizoen is met een prachtig kleurenpalet, maakt het mij toch altijd een beetje triest. Het afsterven van de bladeren aan de bomen maakt dat ik mij ook bewust wordt van het eindige.
Het tweede, het tijdsgebrek dus, komt doordat ik nog steeds ziekenhuis in en ziekenhuis uit loop om de vele onderzoeken te ondergaan wegens mijn knokenpijn. Mijn huisdokter is een echte lolbroek. Maar zijn geijkte uitspraak: Zolang je pijn voelt weet je dat je leeft is aan mij toch niet echt besteed. En dus gaan we morgen nog maar eens op weg voor het zoveelste onderzoek. Ondertussen moeten de huishoudelijke klusjes ook gebeuren natuurlijk.
Daarom vandaag een lied op mijn blog van mijn idool. Een lied met een tekst die je vertelt dat ooit aan alles een einde komt, hoe mooi het ook geweest is.