Ik ben Guilmet Michel
Ik ben een man en woon in Glabbeek (België) en mijn beroep is Accountant.
Ik ben geboren op 29/06/1947 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Zoals iedereen : lezen, genealogie, fietsen en wandelen en als het mogelijk is met vakantie gaan.
Dit schilderij heeft mijn zus Denise Guilmet van mij gemaakt voor mijn zestigste verjaardag in 2007
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
U kan mij vinden op blogplaats 203
05-04-2015
1965 18 jaar en afgestudeerd aan het St Jan Berchmanscollege Diest
Eerst een streepje muziek van 1965.
Na de laatste examens in juni 1965, ik was nog maar zeventien, werd achtien op 29 juni, gingen wij de "volwassenen " uithangen. Wisten wij veel, maar dachten dat we James Dean waren en gingen de Beatles achterna. Ja hippie worden leek wel iets, de werkelijkheid was iets saaier en alledaagser. Maar dromen mag, vooral in de armen van een meisje van de nonnenschool in de Elyssee. Wij mochten daar niet komen en dat maakte alles spannender en avontuurlijk. Ik word er nu nog sentimenteel van.
Jay and the Americans : Come a little bit closer"
Dansen in gelegenheden waar wij niet mochten komen. Prachtig toch.
De klas van 1965 - Sint Jan Berchmanscollege Diest
Dit is de foto van de rëunie van 25 jaar afgestudeerden van de humaniora van het Sint Jan Berchmanscollege te Diest. Deze rëunie vondt plaats in 1990. Dit waren alle afgestudeerden: zeven in de economische afdeling, acht in wiskunde-wetenschappen, acht of negen in de latijn- wiskunde en geen twintig in de grieks-latijnse afdeling.
Dit jaar in 2015 zijn we dus 50 jaar afgestuurd aan de humaniora van het Sint Jan Berchmanscollege te Diest.
Oef ! Als dat geen prestatie is ! Alhoewel...
Straks of morgen ga ik mij proberen de namen te herinneren; Gelukkig waren wij in de economische maar met zeven. Dat zou nog moeten lukken!
Deze foto is van in de jaren 1920. Het is mijn overgrootmoeder (de moeder van grootmoeder langs mijn vaders zijde) Iliaens Anna Maria Virginia ° Schulen 13/9/1846 omringd door : van links naar rechts : Wustenberghs Louis ° Geetbets 24/7/1901 (kleinzoon), Wustenberghs Bertha ° Geetbets 4/4/1903 (kleindochter), Smets Marie ° Geetbets 3/1/1873 (dochter), Iliaens Virginie ° Schulen 13/9/1846 (overgrootmoeder), Wustenberghs Alfons ° Herk-de-Stad 15/4/1874 (schoonzoon), Wustenberghs Emma ° Geetbets 24/7/1901 (kleindochter), Wustenberghs Lisa (kleindochter), en Wustenberghs Theo (kleinzoon). De woning links is de dienstbodenwoning van het kasteel van Betz (Heerllijckeyd van Elsmeren) van de familie de Rijckman de Betz.
Zoals gebruikelijk in de jaren 1900, had de adelijke familie de Rijckman de Betz inwonend huispersoneel. De zus van mijn grootmoeder, Marie Smets en haar echtgenoot, Alfons Wustenberghs, samen met hun zes opgroeiende kinderen woonden in de dienstbodenwoning van het kasteel. Alfons als manusje van alles, chauffeur, tuinman en klusjesman, de moeder en de meisjeswaren keuken- en onderhoudspersoneel en de jongens hielpen hun vader. Er was heel wat volk nodig om zo een grote woning en domein te onderhouden. Mijn grootouders hadden reden om jaloers te zijn op hun respectievelijke zussen, de ene pachtte de kasteelhoeven van Rummen (Valérie Guilmet) en de andere (Marie Smets) woonden op het kasteel van Betz. Zij moesten tevreden zijn met een kleine boederij en hard werken. Ze hadden het niet gemakkelijk, maar ik heb de indruk dat mijn grootvader, Joseph Guilmet veel te fier en op zijn vrijheid gesteld was om voor een baas te werken.
Gelijkheid - een illusie - De fabel van de leerlingen...
De resultaten van de school waren goed. Er waren uitschieters naar boven en naar beneden, maar het algemene klasgemiddelde was goed namelijk 7 op 10. Toen was er protest, staking, demonstraties.... er mocht geen onderscheid meer tussen de leerlingen gemaakt worden, iedereen gelijk. En het werd doorgevoerd, geen eerste, geen laatste, geen goede en geen slechte punten, iedereen kreeg het gemiddelde van de klas namelijk 7.
Het eerste jaar haalde iedereen een 7 op 10 en men was gelukkig, geen onderscheid meer, iedereen gelijk. Maar het tweede jaar dachten de betere leerlingen : waarom zou ik mij nog inspannen ik krijg toch maar een zeven, zoals degene die niets doet en er zijn voeten aan veegt. En de mindere leerling dacht, ik zal zeker niets extra doen want ik krijg toch 7....
Het tweede jaar was het klasgemiddelde 6, het volgende 5, 4....... Waar was de solidariteit om het klasgemiddelde op te trekken? Het is een illusie als men denkt dat iedereen gelijk moet zijn. De verschillen tillen de mensen naar een hoger niveau.
Mijn schoonbroer, zwager zegt men in Nederland, Jos van der Linden is woensdag 17 december overleden. Jos was de echtgenoot van Paula Theuwissen, de zus van Martha Theuwissen, mijn echtgenote.
Ze woonden in Roermond, Voorstad Sint Jacob, vlak bij de baggergaten in de Maas en de jachthaven waar de dag voordien brand was uitgebroken en een asbestwolk zich als een deken over de binnenstad gespreid had. De begrafenis is dinsdag 23/12/2014.
Geetbets lagere school en kleuteronderwijs, de nonnen van Vorselaar.
Daniel Bamps heeft volgende foto met de bijbehorende namen die hij nog herkende gezet.
Herkent iemand zichtzelf of andere leeftijdsgenoten ?
Laat iets weten.
Hieronder de mail van Daniel :
"....
Hierbij een foto van het kleuterklasje van 1947 of 48 waarin ik toen ook zat.De kindjes zijn geboren in 1943 en 1944. Waarschijnlijk heb je er persoonlijk niet veel aan maar desondanks stuur ik het toch door omdat jij mogelijk een lezer hebt die er zelf opstaat. Ik ken de namen van de kindjes maar gedeeltelijk want die stonden niet achteraan op de foto. Ik heb daarom samen met mijn zus Anny getracht om er toch enkelen te herkennen. Ik heb de bekenden een nummer gegeven en hieronder krijg je dan hun namen.
1. Anne-Marie Vandebon 2. Foriers de oudere zus van Rita Foriers ( haar voornaam weet ik niet meer) 3.Jeanne Nagels 4.Arthur Croes 5.Rachel Princen 6.Josette Loozen 7. Ruysen ( voornaam ook vergeten) 8.Ghislain Claes 9.Tonny Swinnen 10.Helene Beckers 11.Anny Peetermans 12.Daniel Bamps 13.Anna Thomas 14.Daniel Vanrijkel 15.Willy vanolst 16.zuster Coleta geloof ik ...."
In den rutpoel speelden wij cowboy. We gingen er zodanig in op dat echt werd...
In country songs wordt altijd een verhaal verteld. Dat is waar ik van hou. Soms kan het wel een zeemzoet stroperig liefdesverhaal zijn, maar dat moeten we erbij nemen (I am so lonly I could cry!)
Ik ben Guilmet Michel
