Dit was mijn eerste blog op seniorennet op 01/12/2008:

Een heel speciale man : Emile Bamps mijn grootvader

Ik heb hem alleen als gepensioneerde gekend, hij was toen ik zes jaar oud was reeds 80 jaar, maar nog steeds zeer actief en bij de pinken. Ik herinner mij vooral de fantastische verhalen die hij vertelde, hij was een begenadigd verteller en ik ben hem dankbaar voor de interesses die ik dank zij hem op prille leeftijd heb meegekregen. Elke dag las hij de krant van a tot z en als hij niet bezig was luisterde hij naar de radio of las. Hij was heel handig en kon werkelijk alles. Bovendien was hij een economisch wonder en had een wereld opgebouwd die economisch volledig op zichzelf kon bestaan. De twee wereldoorlogen hadden hem de nodige lessen geleerd. Hij had een heel grote groentetuin die alle groenten voortbracht die nodig waren en een boomgaard met alle fruit. Hij had varkens voor het vlees en een koe voor de melk; kippen voor de eieren en duiven voor zijn plezier. In het veld huurde hij een stuk grond dat groot genoeg was om tarwe te kweken voor het meel om brood  te bakken en bieten om de dieren te voederen. De bomen van de boomgaard en de weide die hij huurde om de koe te laten grazen leverden snoeihout om de oven te stoken en brood te bakken. Tabak voor zijn pijp, zout en suiker werden gekocht. Zijn echtgenote Maria Goossens was vroeg gestorven; in 1930, ik heb haar nooit gekend en na haar dood zetten de ongetrouwde dochters Madeleine en Emilie haar werk verder. Tant Lijn, zoals wij haar noemden, was kok, bakte brood en taart op de feestdagen, zij melkte ook de koe. Tant Emilie kon heel goed naaien en maakte alles voor de hele familie en nam er werk voor buren en kenissen bij. Zij onderhield het huis en de bloementuin en hielp in de tuin. Alles liep als een goed geoliede machiene en er was altijd genoeg van alles en wij die er naast woonden konden van alles meegenieten.

Ik kan mij niet herinneren dat deze mensen ooit kloegen dat zij niet gedaan kregen of gestresseerd waren, dat ging allemaal precies vanzelf en op zondag werd er gerust. Zij moesten nergens naartoe op zondag, buiten de mis natuurlijk en genoten echt van deze dag. Problemen werden door grootvader opgelost, hij had voor alles een afdoend antwoord of oplossing klaar.

 Ik vergeet waarschijnlijk nog een hele hoop dingen die zij allemaal deden en ik idialiseer waarschijnlijk beelden uit mijn jeugd maar tegenwoordig zijn er toch hier en daar mensen die hetzelfde leven terug proberen op te bouwen.