EEN ONBETAALBAAR GESCHENK.

Op deze gedachte is veel over te schrijven , zal men spinnenwiel eens laten draaien en zelf eens zien wat er uit komt . Cadeaus. geven en krijgen, daar gaat het om. … We geven er met elkaar miljoenen aan uit. Maar het beste wat je iemand kunt geven is gratis. Het mooiste cadeau ben je zelf. Er zijn van die mensen die je leven binnenvallen of glijden en een onvergetelijke indruk achterlaten. Ze komen, ze doen hun ding, en ze gaan ook geruisloos weer weg. Maar wat ze in die tussenliggende tijd hebben bereikt, is enorm. Ook al besef je dat soms pas als ze weer lang en breed vertrokken zijn. X was zo iemand. Op het oog een heel gewone man. . Iemand die met veel plezier kon luisteren Maar wel zijn boodschap die je er gratis bij kreeg. X was lotgenote en bezig om vriend te worden en hij oefende vol overgave op iedereen die zijn pad kruiste. Hij voelde feilloos mijn zwakke punten aan en bracht die zachtjes maar met grote vasthoudendheid aan het licht. Haalde oude kwetsuren boven. Blies het stof eraf, bekeek ze vanuit een ongewoon perspectief en liet er zijn licht over schijnen. Dat muurtje waar ik altijd achter kroop, waarom deed ik dat eigenlijk? Wou ik niemand zien of wou ik soms zelf niet gezien worden? Bij al zijn vriendelijkheid was X buitengewoon direct en vastberaden. Als hij eenmaal het gevoel had dat hij beet had, liet hij niet los. Hij kon met een grote glimlach de meest confronterende dingen zeggen. Dacht ik soms dat ik de wereld niets te bieden had? Tussen de bedrijven door kreeg ik een cursus zelfkennis. Liet hij mij mezelf door zijn ogen zien. En dat plaatje zag er heel anders uit dan ik altijd had gedacht. X verdween uit mijn leven, maar zijn woorden ijlden na. Over niet leven vanuit angst, maar vanuit vertrouwen. Over het belang van jezelf zijn. Over de enorme schat die iedereen in zich droeg. En dat het mooiste cadeau dat je mensen kon geven, een stukje van je hart was. Met men nuchterheidsverjaardag in zicht denk ik veel die woorden van X die het mooiste weggaf wat hij te bieden had: een onbetaalbaar stukje van zijn wijsheid. En heel voorzichtig probeer ik zijn woorden in praktijk te brengen. Leven vanuit vertrouwen. Jezelf laten zien. Mijn schrijven aan een bijzonder mens.

Ken jij ook een mister X?

 Vandaag hou ik het nuchter

henri

21-07-2014 om 19:19 geschreven door henri

19-06-2014 om 12:05 geschreven door henri

14-06-2014 om 08:49 geschreven door henri

08-06-2014 om 08:34 geschreven door henri

08-06-2014 om 08:29 geschreven door henri

Als je naar een foto kijkt,
Zie je nooit de
fotograaf.
En toch moet hij er zijn.
Ook al weet je meestal niet
Wie
hij is en wat hij wil,
Zijn foto's kunnen veel vertellen.

Als je naar de wereld kijkt,
Zie je nooit de
schepper.
Meestal denk je niet meteen aan hem
Die het allemaal heeft
gemaakt.
En toch moet hij er zijn.
Want zoveel goede mensen en
dingen
Zijn beeld van hem
En kunnen veel vertellen
Over wie hij is en
wat hij wil.
Als je echt goed kijkt,
Zie je hem toch.??

20-04-2014 om 19:12 geschreven door henri

Ik ga graag aan de wandel. Bij mij in de omgeving is best nog veel groen, gelukkig!
Daarnaast is er ook een natuurlijk geluidswal. Daar wandel ik graag en neem altijd mijn mobiel mee om foto’s te maken. Ook op een grijzige dag als gisteren zijn er altijd wel wat mooist te zien.

18-04-2014 om 08:56 geschreven door henri

29-10-2013 om 08:57 geschreven door henri

15-10-2013 om 09:31 geschreven door henri

04-10-2013 om 08:52 geschreven door henri

02-03-2013 om 09:11 geschreven door henri

09-02-2013 om 20:23 geschreven door henri

31-10-2012 om 07:28 geschreven door henri

23-09-2012 om 09:29 geschreven door henri

28-08-2012 om 08:11 geschreven door henri

17-08-2012 om 07:44 geschreven door henri

15-08-2012 om 07:58 geschreven door henri

Zoektocht

Telkens wanneer ik mijzelf ontleed, resteert een rest, een zoektocht
Nooit geraak ik tot de bodem van mijn zijn, maar laag op laag
onthult een nieuwe laag. De een verbonden met de ander,
de ander verbonden met de volgende. Zij gaat
onontwarbaar voort. Met elk proberen
een nieuwe laag, met elke nieuwe
laag een nieuw proberen.
Nooit geraak ik tot het
diepste van mijn
zijn.

Elke actie een complot van lusten, angsten en verlangens. Niets is gewoon.
Alles heeft een doel en oorzaak. De vraag is wat en wie en hoe. Na
eindeloos dralen en dwalen heb ik mijn zoektocht gestaakt. Ik ben er
niet, en nooit geweest. Het is slechts het lichaam dat hier leeft.
Er is geen ik, geen diepste ik,
geen essentie van mijn
zijn.

In relatie tot de ander verhult zich echter dit besef.
De ander is niet op de hoogte van mijn automaten
en gelooft in mij en redenen. Mijn mij speelt hierin mee.
Het kan niet anders, en vervalt keer op keer uit schuld
weer in het vinden van zijn diepste zijn.

Elke actie een complot van lusten, angsten en verlangens.
De ander moet het weten, anders ga ik aan de eerlijkheid voorbij.
Kon ik de ander mijn zijn maar geven. Op een blad hem aanreiken
en zeggen: “dit ben ik”. Een blik alleen zou genoeg zijn om mij te doorgronden.

Zo is het helaas niet gegeven. Zonder essentie is het wachten totdat
alles is vergaard. Pas dan is het klaar of mijn zijn de ander kan bevallen.
Maar weet dat ik die tocht ook maak en weer een laag verder geraak.

Anoniem

07-08-2012 om 08:54 geschreven door henri

DE HERBERG

Mens-zijn is een herberg;

elke dag komen er nieuwe gasten.

Vreugde, teleurstelling, een helder moment;

komen als onverwachte bezoekers.

Verwelkom ze en ontvang ze allen gastvrij !

Ook al zijn het een hoop zorgen

Die jouw huis overhoop halen.

Behandel toch elke gast met respect.

Misschien ruimt hij bij je op

om zo plaats te maken voor iets anders, iets fijns.

De sombere gedachte, schaamte, boosheid,

Treed ze lachend bij de deur tegemoet

en vraag ze verder te komen.

Sta open voor iedereen die komt.

Want ieder van hen is gestuurd

Als een gids uit het onbekende.

Bewerkt uit:

Barks, C. The Essential Rumi, San Fransisco: Harper, 1997

07-08-2012 om 08:51 geschreven door henri

06-08-2012 om 06:28 geschreven door henri