Na drie jaar op mijne alleen de feestdagen te hebben doorgebracht, besloot ik het dit jaar anders te doen. Ik zou deze keer weer van de partij zijn. En zo gedacht, zo gedaan.
Hoe het met de kerst is verlopen ten huize van…, konden jullie al lezen. Gezellig samen tafelen met mijn familie.
Nieuwjaar besloot ik samen met vrienden te vieren in m’n stamkroegie. Daar werd voor een luttele 30€ een rijkelijk feestmaal aangeboden, en dat zag ik wel zitten. Maar o wee!

Vermits ik geen of weinig vlees eet, moest ik mijn buikje vullen met al het andere lekkers dat overvloedig gedrenkt was in roomsaus. En jullie begrijpen het al wel zeker! Na drie jaar van magere kost wegens vechten tegen de kilootjes is het geen goed idee voor maag en darmen om je een hele week lang eens goed te laten gaan  met een apotheose op oudejaarsavond. Blijkt bovendien ook nog dat een nachtje doorzakken mij niet meer bekomt, meer zelfs, ik kan dat niet meer aan.

Dat mocht ik dan ook de drie eerste dagen van het nieuwe jaar ondervinden!
Toen mijn vrienden mij om 06h in de vroegte  aan de deur afzette (en na eerst de kat te eten hebben gegeven en hem met een dikke knuffel mijn excuses te hebben aangeboden voor mijn lange afwezigheid, iets dat hij niet graag heeft en dit ook steeds duidelijk laat blijken) voelde ik mij als wrakhout en was dolgelukkig dat ik kon neerploffen in mijn bed.

Dat geluksgevoel duurde echter amper een half uurtje. Toen begon de miserie!
Een sputterende maag en spetterende darmen. Om jullie een beetje een visueel beeld te geven van mijn ellende, ik zat met mijn kont op de pot en hing met mijn kop over een andere pot. En dit drie dagen lang!
Kwam er het eerste uur nog wat uit mijn lijf, na een uurtje was dat lijf leeg. Maar mijn maag en darmen wilden dat niet geloven en bleven zich hardnekkig verzetten. Zelfs tegen de slok water die ik doorslikte in de hoop dat een Motilium me wat soelaas kon brengen.

Vandaag, woensdag, is de eerste dag dat ik weer rechtop sta. Al is het dan op trillende benen en met barstende koppijn, en het gevoel dat ik overreden ben door een tank.
Voor mijn lijn is het alvast goed geweest, want ik ben drie kilo lichter dan verleden jaar.

Ik begon vandaag dan maar voorzichtig met een droge cracker en dat schijnt te lukken. Vanavond besmeer ik hem misschien met wat magere platte kaas.
Terug dus naar het alledaagse.
Morgen moet ik immers een helder hoofd hebben want ik moet op controle bij het F.O.D. wegens herziening van mijn invaliditeit. Uitgewaaid zal ik daar zeker wel aankomen als je de weersvoorspelling mag geloven.

Enfin, deze overgang van oud naar nieuw zal ik niet licht vergeten! Hopelijk onthoud ik het tot het volgende feestje. Want voor herhaling is dit echt niet vatbaar, mijn gedacht!!!

Deze verfomfaaide Mus gaat nu haar naweeën uitzingen voor haar tv in haar relax. Jullie wens ik nog een prettige rest van de week! Bij leven en welzijn, tot de volgende… met een,