Gisteren een ontmoeting gehad met enkele blogvrienden.
En nadat was afgesproken waar, en hoe laat, stond ik nog met één vraagje……
Wat trek ik aan?
Want ik wil natuurlijk geen verkeerde indruk wekken, en in m’n ‘huisplunje’ verschijnen.
Ik zou waarschijnlijk ook niet ver geraken in die outfitt, enkel een enkele rit gekkenhuis zou het me opleveren vrees ik.
Hoe ik er thuis dan wel bijloop zie ik jullie denken, wel……
Dat zeg ik lekker niet,hihihi.

Dus ik sta voor mijn kleerkast, kijk terloops even naar buiten, en ik zie zonneschijn.
Ik laat even mijn gedachten terug gaan naar de avond ervoor, en meer bepaald naar het weerpraatje.
De beste man voorspelt wind en regen bij een temperatuur van niet hoger dan 18°.
HA, denk ik, die was weer goed mis, en duik terug de kleerkast in.

Stapels topjes, bloesjes met diepe V-hals, allen in een lichte stof.
Shorten, bermuda’s en rokken in zomerse tinten.
Heel normaal toch, het is tenslotte augustus, en bij mijn weten is dat de hoogzomermaand.
En enkel de dorpsgek draagt een pelsmantel in de zomer.
Onder een zomerrok hoort een open schoen met elegante hoge hak, zo meen ik.
Geen stelten, die hebben hun kans gehad en ook waargenomen, om mijn rug naar de filistijnen te helpen.
Nee, tegenwoordig houd ik het iets bescheidener, maar elegant moet het toch nog wezen.
Bij een open schoen horen kleurige teennagels, dus dat fiks ik ook nog effe gauw.
En in een zomerstemming vertrek ik naar de plaats van ontmoeting.

Een beetje vooruitziend ben ik toch wel, want een paraplu grits ik in de vlucht nog snel mee.
Dat dit een prima ingeving was bewijst de motregen die begint te vallen terwijl ik op de bus zit.
De buschauffeur is een man met formule 1 allures, en ik ben een halfuur te vroeg op de afspraak.
Dan maar even snuisteren in één van mijn favoriete winkels.
Neeeee, niet C&A, maar die winkelketen waar je van eierkoker, tot homecinema kan vinden.

Ondertussen is het al wat harder beginnen regenen.
En ik ontmoet mijn eerste obstakel dat wars tegen mijn elegant schoeisel ingaat,
namelijk een immens opengebroken stuk stad.
Een lieve oude heer begeleid mij veilig naar de overkant, ik ben een vreemdeling in eigen stad geworden.
(Laat me niet vergeten om het stadsbestuur te vragen om wegwijzers te zetten naar diverse lokatie’s, en dit voor dames met hakjes)

Enfin ik kom toch min of meer ongeschonden aan, één voordeel, mijn dates hebben mij nog nooit gezien, dus wanneer mijn hakjes in franjes hangen, zullen ze wellicht veronderstellen dat ik deze met opzet aan mijn voeten heb gestoken, en dit met het oog op de grote stadsrenovatie.
Begroeting, bestelling doorgeven, kiekjes maken, en voor de rest gewoon leuk een eind weg tateren.
De middag vliegt voorbij, en het is al vlug tijd om huiswaarts te keren.

De zon was al gans de middag niet meer te voorschijn gekomen, en de regen plenste gestadig neer.
Maar er was ook goed nieuws, want toen ik voor de gapende stadskrater stond, hield het ook meteen op met stil regenen!
Jawel, in de plaats daarvan begon het te stortregenen!
Om een lang en nat verhaal kort te maken, toen ik thuis kwam, zag je geen verschil meer tussen de kleur van mijn kunstig gelakte teennagels, en mijn voeten.
Alles had zich gereformeerd tot één kleur, namelijk een donkergrijze slijkkleur.
En voor diegene die het zich misschien afvragen, ja, mijn nagellak is waterproof.

Al bij al heb ik aan deze onderneming twee dingen overgehouden,
een leuke herinnering aan toffe mensen, en een verkoudheid van hier tot ginder.
Maar ik deed het morgen weer, zeker weten.
Alleen zou ik er dan wel voor zorgen dat de mensen op straat mij niet meer als gek achterna kijken.

{} geschreven door thea

{} geschreven door paz

{} geschreven door hotlips

{} geschreven door Titipoes

{} geschreven door milo

{} geschreven door Myette

{} geschreven door Myette