Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
11-10-2008
Echt het wordt beter
Een aannemer in ons stadje had duidelijk nog nooit gehoord dat de tijd terugdraaien onmogelijk is. Op een bord naast zijn wei stond: binnenkort historische woningen.
Ik was in gedachten nog helemaal bij mijn werk ik ben lerares toen ik op het eind van de dag even naar de bank ging. Ik overhandigde de bankbediende een cheque en een aantal rekeningen die betaald moesten worden. Het meisje vulde een bedrag in op de cheque en schoof me die vervolgens weer toe om te ondertekenen. Na even snel te hebben gecontroleerd of ze de bedragen goed bij elkaar had opgeteld, schreef ik onder het totaal bedrag: goed zo
Mijn zwager Brian die als passagiersassistent voor een luchtvaartmaatschappij in Calgary werkt, kreeg op een dag het verzoek een binnenlandse vlucht op te houden, zodat een groep passagiers van wie de vlucht uit Toronto vertraging had hun verbinding zou kunnen halen. Bij de gate werden de passagiers geteld, maar toen iedereen was ingestapt, bleken er nog twee passagiers te ontbreken. Er werd een vergeefse zoektocht ingesteld naar de twee en hun namen werden verscheidene malen omgeroepen. Uiteindelijk liet Brian het toestel vertrekken zonder hen. Een half uur later kwamen de twee op hun gemakje naar de balie bij de gate geslenterd. waar zat u? vroeg Brian. We hebben u overal gezocht. Toen de stewardess omriep dat het vliegtuig voor ons zou worden opgehouden legde de man uit. dachten we dat we nog wel iets konden gaan eten.
Ik werk bij een rechtbank van eerste aanleg en het behoort tot mijn taak om mensen tegen wie een aanklacht loopt aan te schrijven om hen te laten weten wanneer hun zaak voorkomt. Op een dag kreeg ik zon dagvaarding teruggestuurd, duidelijk van een niet al te snuggere crimineel. Op de envelop stond gekrabbeld: Ik woon hier niet.
Tijdens de basiscursus voor parachutisten op de militaire academie ging het op een dag over wat je moet doen als je parachute niet opengaat. We hadden het over de reserveparachute, toen iemand in het lokaal zijn hand opstak. Als de hoofdparachute niet opengaat, vroeg hij, hoe lang moet je de reserveparachute dan geactiveerd houden? De instructeur keek de soldaat recht in de ogen en zei: De rest van je leven.