Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
23-03-2009
restaurant
Een kennis ging lunchen in een Chinees restaurant en zag dat de tafels gedekt waren met mes en vork in plaats van met eetstokjes. Eetstokjes kunt u op verzoek krijgen, zei de ober. Mijn kennis had een beter idee. Als u ze gewoon op tafel zou leggen, zou u niet iemand in dienst hoeven te hebben om al dat bestek af te wassen. Dat is waar, luidde het antwoord. Maar dan zouden we drie man extra in dienst moeten nemen om de knoeiboel op te ruimen.
Hier volgt een goede methode om te zorgen dat speciale aanbiedingen niet het einde van uw zaak betekenen. Een plaatselijk kapsalon adverteerde met de volgende tekst: we geven korting aan senioren. Minimumleeftijd tachtig jaar en begeleiding door een van beide ouders vereist.
Omdat het bedrag op de kassa 19 euro en 6 cent aangaf, overhandigde ik de caissière een biljet van 20 euro. Hebt u misschien zes cent voor me? vroeg ze. Het spijt me, zei ik, nadat ik mijn zakken had doorzocht. Ik had geen enkele cent. Eindelijk, mompelde ze. Een man die het gewoon durft toe te geven.
Op een ochtend kregen we bij ons op kantoor tot onze verbazing het bericht van de afdeling personeelszaken dat een van onze collegas die dag niet zou komen werken omdat zijn hond ziek was. Mijn bazin belde hem onmiddellijk op om hem te laten weten dat die dag niet zou worden uitbetaald, omdat hij geen ziekteverlof kon opnemen voor zijn hond. Ze moest nog altijd lachen toen ze ons liet weten dat onze collega het bericht had achtergelaten dat hij zo ziek als een hond was.
Een baan in het onderwijs is niets voor gevoelige zielen. Toen ik in het zesde leerjaar de tegenwoordige, toekomende en verleden tijd behandelde, stelde ik mijn leerlingen de vraag: Welke tijd is Ik ben mooi? Een meisje stak haar hand op: Verleden tijd.
Met al die berichten over kindermishandeling van tegenwoordig, was een vriendin van mij, die in het onderwijs staat, op haar hoede toen een meisje van zeven uit haar klas haar vertelde dat haar vader haar thuis vaak een koe noemt. Waarom doet hij dat? Informeerde mijn vriendin omzichtig. Omdat ik altijd alles onthoud. Het kind staarde met een peinzende blik in haar ogen even voor zich uit. Of was het een olifant?
Ik had de droevige taak de bewoners van het verzorgingstehuis waar ik werk op de hoogte te stellen van het overlijden van een van hun medebewoners. Een oude dame, die de overledene altijd een enorm saaie man had gevonden, merkte op: En waar hebben ze dat aan gemerkt?