Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
16-08-2007
Na mijn afstuderen ging ik werken op de afdeling Personeelszaken van een bedrijf. Al na een paar jaar werd ik gepromoveerd tot hoofd werving en selectie van de lagere functionarissen en het middenkader. Ik was pas 25 en de meeste sollicitanten waren ouder dan ik. Om bij sollicitatiegesprekken voldoende indruk te maken, probeerde ik me zo volwassen mogelijk te kleden en te gedragen.
Op een dag had ik een gesprek met een vrouw van in de veertig die had gesolliciteerd naar een job als administratief medewerkster. Ze klaagde dat het voor vrouwen van haar leeftijd moeilijk was om een job te vinden. Leeftijdsdiscriminatie is zo oneerlijk, probeerde ik haar te troosten. U ziet er trouwens veel jonger uit dan u bent.
Ze keek glimlachend aan en antwoordde beleefd: Dank u, U ziet er zelf trouwens ook nog goed uit.
Er werd een zwerver per ambulance op de spoedgevallen binnengebracht. Een van mijn collegas schreef onder meer in zijn rapport: Stinkt en is dronken. Plotseling realiseerde hij zich dat zijn woordkeuze niet bepaald fijnzinnig was. Hij streepte de tekst door en schreef in plaats daarvan: Laat in welriekendheid te wensen over en heeft een vertekend beeld van de werkelijkheid, als gevolg van overmatige alcoholconsumptie.
Mijn vader verzorgde een cursus handel en economie in een gevangenis, en het eerste onderwerp dat hij behandelde was bankieren. In de loop van zijn betoog begon hij over geldautomaten. Hij vertelde dat in de meeste automaten gemiddeld niet meer dan 1500 euro zit. Op dat moment stak een man achter in het lokaal zijn vinger op. Ik wil niet onbeleefd zijn, zei hij tegen mijn vader, maar in de automaat die ik heb leeggeroofd, zat ongeveer 5000 euro.
Op een dag moest ik voor mijn werk als postbode een aangetekende brief bezorgen. Bij het huis aangekomen, hoorde ik bij de voordeur een luid gekef. Toen de bewoner de deur opende, vroeg ik hem of hij de hond binnen wilde houden maar het was al te laat. Het kleine hondje blafte luid en sprong tegen me op. Terwijl de man tekende, zei hij geruststellend: Maakt u zich geen zorgen, hij bijt u niet. Op dat moment draaide het hondje zich om en beet zijn baasje.
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
