Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
21-02-2008
Toen ik net in de overgang was, hoorde ik dat melatonine misschien zou kunnen helpen tegen de slapeloosheid. Omdat dat middel destijds in Canada niet verkrijgbaar was, belde ik naar een megastore net over de grens, in de VS, en vroeg of ik met de drogisterijafdeling kon worden doorverbonden. Ik kreeg een man aan de lijn en vertelde hem hoe oud ik was en dat ik geen last had van nachtzweet, opvliegers of stemmingswisselingen. Ik ging door met een hele litanie van symptonen en sloot af met: maar ik kan gewoon niet slapen ik zou u graag willen helpen, mevrouw zei de man, toen hij eindelijk aan het woord kon komen: maar u spreekt met de afdeling vleeswaren.
Mijn zoon zat een keer met vrienden op café en probeerde voor de grap het beroep van de andere klanten te raden, afgaand op hun uiterlijk.
Een man zat argwanend om zich heen te kijken alsof er elk moment iets vreselijks kon gebeuren, dus mijn zoon en zijn vrienden concludeerden dat hij een spion moest zijn.
Ten slotte betaalde de spion zijn rekening en kwam toen naar de tafel van mijn zoon. Ik ben geen spion, zei hij; Ik geef dove kinderen les in liplezen.
De diepste voldoening in een mensenleven is de cultuur en dat is niet een combinatie van beeldende kunst, boeken en muziekstukken maar een manier van leven.
Er wordt wel gezegd dat het klinken met de glazen ertoe dient de zintuiglijke ervaringspanne te complemeneren. Voor het drinken van een glas champagne worden vier zintuigen aangesproken: de ogen die het bruisende schuim aanschouwen, de handen die het ter kristal aanraken, de neus die de voortreffelijke uitwasemingen ruikt, en de tong die de bittere zoetheid van de drank al bijna kan proeven. En dan klinken we door de glazen tegen elkaar te tikken, zodat ook het gehoor deel kan hebben aan de smakelijke gebeurtenis.
Ikparkeerde laatst mijn auto en was al op weg naar de parkeerautomaat, toen ik me realiseerde dat ik geen kleingeld bij had. In de verte zag ik de parkeerwachter al aan komen.
Ik ga direct wat wisselgeld halen? Riep ik naar haar. als er niets in zit op het moment dat ik er ben, moet ik u een bekeuring geven, schreeuwde ze terug.
Ik rende vlug naar een café op de hoe en bestelde een kop koffie. De serveerster, die het biljet van 20 euro in mijn hand zag, vroeg of ik niets kleiner had.
Nee, sorry helaas niet. Dan hebt u vandaag geluk? Zei ze terwijl ze de koffie overhandigde. We hebben geen wisselgeld, dus deze is van het huis.
Mijn kleindochter van 20 studeert in een andere stad en is derdejaars. Op een avond belde ze me op. Na een paar minuten kletsen, vroeg ik haar: Wat houd je nu eigenlijk aan de studie? Je geweten of je moeder? Even was het stil. Toen zei ze: wat is het verschil?
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
