Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
25-08-2009
Een van de bazen van ons Amerikaanse hoofdkantoor hield een presentatie voor de medewerkers van onze drukkerij in een plaatselijk hotel. Hij opende de dag met de mededeling dat wij, als een van de grootstedrukkerijen van Engeland, niet alleen uitstekende service moeten verlenen, maar dat ook moesten eisen van onze leveranciers. Om duidelijk te maken wat hij bedoelde,zie hij dat de conferentieruimte te klein was en eiste van de hotelmanager dat hij een grotere zaal zou krijgen maar die werden ditmoment gerenoveerd. Dat is onacceptabel, tierde de baas. Hij zei dat als de manager niet binnen een kwartier een oplossing had bedacht, we zouden vertrekken. De klok tikte de minuten weg en de manager liet zich niet meer zien. De baas droeg ons op onze spullen te pakken. Al snel stonden we met ruim 20 medewerkers op de parkeerplaats. De Amerikaanse baas schoof een beetje schichtig in mijn richting en fluisterde in mijn oor: Alan, wat moeten we nu in vredesnaam doen?
Als verpleegster in een kinderziekenhuis was het mijn taak om kinderen en hun ouders voor te lichten over wat ze op de dag van de operatie konden verwachten. En jongetje van zes luisterde aandachtig naar mijn uiteenzetting en toen ik was uitgesproken vroeg ik of hij nog iets wilde weten. Komt dit op het journaal? vroeg hij
bijeenkomst Omdat het van wezenlijk belang is een goede balans te vinden tussen werk en privéleven, organiseerde het bedrijf waar ik werk een voorlichtingsbijeenkomst over dat onderwerp voor alle medewerkers. Om te vermijden dat de werknemers achterop zouden raken met hun werk, werd besloten om deze informatieve bijeenkomst te houden op een vrijdag van vijf uur in de namiddag tot acht uur s avonds.
Tijdens alle drukte rond het wk-voetbal bleef mijn man tot vervelens toe verzuchten hoe graag hij erbij zou willen zijn. Ik moest dan ook stiekem lachten toen hij de volgende boodschap ontving van zijn baas: op uitnodiging van het bedrijf ga ik op zondag 9 juli naar Berlijn om de finale van het wk bij te wonen. Alle onkosten worden vergoed. Ik mag twee liefhebbers meenemen, en nu vroeg ik me af of jij, als je niks anders te doen hebt, maandag misschien de vuilnisbak voor me buiten zou willen zetten.
Mijn vader was huisarts op één van de hebriden. Op een dag kwam een pachtboer van tachtig met rugklachten op zijn spreekuur. Mijn vader informeerde of hij misschien onlangs een bijzonder inspanning geleverd had. De oude man schudde even zijn hoofd en herinnerde zich toen opeens iets: O, misschien is het gebeurd toen ik die zak turf op de rug van mijn vrouw tilde.
Droogkuis de Big B in Murfreesburo bestaat al zo lang in bedrijf dat hun advertentie in de plaatseliike krant pochend luidt: al vijftig jaar lang maken we schoon op dezelfde plek
Als jonge marinerekruut leerde ik al snel waar ik stond in de militaire pikorde toen ik zojuist een kakkerlak had doodgetrapt. Wat deed jij daar vroeg een onderofficier?Ik trapte een kakkerlak dood, meneer, antwoordde ik. De volgende keer eerst salueren. Dat beest zit al langer bij de marine dan jij.
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
