Kinderen hebben wel iets van van pannenkoeken. De eerste mislukt meestal, maar de tweede is al een stuk beter. Bij de derde weet je wanneer je hem op het juiste moment moet omdraaien.
Zoals de meeste ouders doen mijn man en ik ons uiterste best, houden we onze vingers gekruist en hopen we dat we genoeg gespaard hebben om de kinderen in therapie te laten gaan.
We vroegen laatst aan onze zoon of hij een broertje of een zusje wilde. Hij antwoordde beleefd: Nee hoor, dank je mama
|