Lachen in mijn Lachclubs van Ternat en Strombeek - lachen bij verenigingen. - Ademsessies begeleiden ... Lach je graag - ben je het lachen verleerd - heb je verdriet - ben je eenzaam - slechts één manier om je goed te voelen: KOM LACHEN IN MIJN LACHCLUB van Ternat - CC de Ploter 1ste donderdag van 20:30 tot 21:30 uur. Tijdens de dag in 1853 Strombeek; 1ste en derde woensdag van 10 tot 11u in dienstencentrum Ter Borre - St.-Amandsplein, 7 - Op maandag in RC te Dilbeek van 20:30 uur tot 21:30 uur - dit alles samen met Jean. NIEUW: kom lachen en ademen in kring in Sint-Jozef te Ternat van 20 tot 22 uur.
05-05-2007
Mijn 65ste verjaardag
65 jaar worden, dat moet gevierd worden. 65 jaar, zo voel ik mij niet, binnenin voel ik mij nog een speels kind, alleen mijn voertuig laat mij af en toe voelen dat het wat rustiger mag... en de spiegel die liegt niet - hihi Toen ik 60 jaar werd vierden wij dat al op een bijzondere manier. Ik huurde een huis in Gouvy en nodigde de hele familie Vonck-Deschepper uit: 4 kinderen, 4 schoonkinderen en toen 8 kleinkinderen plus Rob en ik. Het hele weekeinde genoten wij van elkaars aanwezigheid, haalden herinneringen op van vroeger, wandelden en zongen en 's avonds werd er gequist, het werd al heel vlug zondagnamiddag en vertrokken de 4 families huiswaarts, want maandag was het school en werk. Zondagavond werd het huis - na een snelle opkuis - opnieuw gevuld, deze keer met onze wandelvrienden. Het feesten kon verdergaan. Het werd een onvergetelijke week, wij spreken er nog van! Maar nu voor mijn 65ste had ik plannen, het zou nog een fijner feest worden, maar hoe??? Ik had plannen zo hoog als een huis, maar bij navraag bij mijn drukbezette kinderen moest ik die plannen gevoelig inkrimpen; het zou een ééndagsviering worden. Koksijde is het geworden, heel speciaal voor die amphibie-boot 'De Normandie'.
5 mei 2007 - afspraak om 10.50 uur aan het uurwerk in Koksijde. Om 8 uur bel ik 'de normandie' op; ze zal NIET uitvaren omwille van de NO-wind... daar gaat die boot. Maar de pret laat ik daardoor niet bederven, wij vinden wel een andere activiteit. Aan het uurwerk aangekomen staan ze allemaal al te wachten, het weer is kil en vochtig, handen en voeten zijn wat verkleumd; wij met z'n allen - 10 volwassenen en 10 kleinkinderen - naar een teeroom voor een warme koffie of chocolademelk. Nog een plasje maken om de volgende activiteit droog aan te kunnen vatten. Wij kiezen voor de 'billenwagen'; de grote kleinkinderen samen op één kwistax; de 'ouderen' verdelen zich over 2 andere kwistaxen en nemen de kleinsten onder hun hoede = kwistaxen met stuur voor de kleintjes, maar moeilijk te sturen voor de groten... Racen werd er gedaan en heel veel plezier gemaakt en 10 minuten voor tijd werden de billenwagens afgeleverd, moegeraced, hihi, maar ook tijd om stilaan te vertrekken naar ons restaurant. Het restaurant 'Le Bercail' in Adinkerke - warm aanbevolen - heeft voor ons een zaaltje apart gereserveerd. Na een lekker aperitief en een hoofdschotel 'à la carte' vertrekken wij rond 15.30 uur met 2 geschenken en veel gelukswensen op weg naar de volgende activiteit. Dat wordt een wandeling langs de waterlijn; de 'westkust-wandeling'; een wandeling op een verharde weg van De Panne tot de Franse grens. Die verharde weg is nodig omdat ons kleinste kleinkind Luna (bijna 1 jaar) nog in een wandelwagentje zit en ons oudste kleinkind Lieselot (15 jaar) met haar rechtervoet in de plaaster zit en op krukken loopt. Voor de wandeling kan ze beroep doen op een invaliedenwagen, wat nog een attractie te meer blijkt te zijn... Onze zoon Geert is de nar van dienst. Een zeewierpruik tovert hem om tot een heel speciaal wezen, zoiets als uit een griezelfilm. Plezier wordt gemaakt door jong en oud. Onze wandeling moet noodgedwongen ingekort worden omwille van opgestoven zand, die de weg onberijdbaar maakt. Wij treuren daar niet om, op onze terugweg krijgen wij zelfs nog een zonneke te zien. Weer op weg naar een volgende activiteit. Het is ondertussen 17.30 geworden. Het eten is stilaan verteerd, wij hebben nog een nagerecht tegoed. In Middelkerke gaan wij op zoek naar Verdonck, vinden die niet maar wel Ijssalon Rubens op de dijk. Pannenkoeken, wafels met room en ijs, dessertbordje en koffie, sabayon enz. van al die lekkere dingen wordt er gesmuld. Een 3de geschenk wordt mij overhandigd door Henrik (3jaar); het kan niet op! Om 19.30 uur vertrekken wij allen huiswaarts, lekker gegeten en heel tevreden. Op zo'n dagen voel ik nog meer wat een zegeningen ik krijg, hoe rijk ik mij voel, dat is pas OVERVLOED. De viering is nog niet ten einde want ik heb mijn geschenken nog te 'consumeren'. Een Bongo 'Gastronomie' voor 2 personen: keuze uit 32 restaurants; een Bongo 'Body & Mind' voor 1 persoon - keuze uit 20 arrangementen; en een Bongo 'Relax' voor 1 persoon; keuze uit 32 arrangementen. Nu nog de tijd vinden, want je weet het, wanneer je met pensioen zijt heb je van langsom minder vrije tijd....
Lachen jullie allemaal mee? Gaan wij super positieve energie de wereld insturen? Op zondag wordt internationaal gelachen. Wil je komen meelachen, ga dan eens lezen op de site van www.lachclub.be; daarin staat alle info:datum plaats en uur. Allen daarheen zou ik zeggen!
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.
Ik ben een vrouw en woon in 1741 Wambeek (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/05/1942 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Yoga, Meditatie, Taï-Chi en Qi-Gong, lACH-YOGA, lezen, PC.
65 jaar worden, dat moet gevierd worden. 65 jaar, zo voel ik mij niet, binnenin voel ik mij nog een speels kind, alleen mijn voertuig laat mij af en toe voelen dat het wat rustiger mag... en de spiegel die liegt niet - hihi
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.