Ik ben lenie
Ik ben een vrouw en woon in Mezquitilla (Spanje) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 00/00/0000 en ben nu dus 2024 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: de computerde tuin en lezen.
Ik ben Lenie en 43 jaar getrouwd met Coen.
Wij hebben twee zonen en 4 kleinkinderen.
Vanwege mijn gezondheid wonen Coen en ik al 20 jaar in het zuiden van Spanje
Afgelopen vrijdag eerst de scan van de resonancia opgehaald,en daarmee naar het ziekenhuis. De dokter deelde ons mee dat het goed operabel was,het zit niet aan de slagader vast. Wij helemaal opgelucht. Daarna moesten we met een stapel papieren naar een andere afdeling ,waar weer verdere afspraken gemaakt werden. Morgen mag ik daar weer een tijd doorbrengen,eerst een bloedonderzoek,daarna,een radiografia en dan nog een ecg.Dus een dagje van de straat af. 9 november gaan ze kijken wat voor narcose ik kan hebben,dat schijnt nog het enige probleempje te zijn vanwege mijn ziekte. Maar ik ben er van overtuigd dat ze dat ook wel oplossen. Daarna heb ik weer gewoon een slank nekje.
Restaurant de weduwe Na weer een dagje ziekenhuis,het tweede deze week,besloten wij gisterenavond om maar op de boulevard te gaan eten. Helaas ons restaurantje was wegens vakantie gesloten. Nu ja 5 huizen bij ons vandaan heb je resaurant La viuda,zeer bekend in de hele regio.In het begin zijn wij daar geweest ,maar er waren alleen Engelsen en Duitsers en de bedienig was niet echt vriendelijk. Maar een paar jaar geleden is het overgenomen door een Spanjaard met een geweldige kok en zeer vriendelijk personeel. Het was meer dan een jaar geleden dat wij daar gegeten hebben ,maar de ober wist nog precies wat voor glas ik wilde hebben voor de wijn,zonder voet en steel,want dat kan ik niet vasthouden.Knap hoor. Wij zaten op het terras ,jammer genoeg is dit een gesloten terras en kan je de zee niet zien,maar wel gezellig vol met planten. Bij het binnenkomen kregen wij van de zaak een warm broodje ,met een schaaltje heerlijke saus en een schaaltje met olijven en augurken. Vooraf namen wij een plateau met mancheco kaas en jamon serrano. Coen naam een spies van varkenshaas (7stukken heel zacht vlees)met gebakken tomaten ,aubergine´s en frites. Ik een half portie kip met curry en ananas,maar dat was een hele filetdus erg veel ,wel heel lekker. Een goede fles wijn erbij en na afloop koffie ,van de zaak een cognac erbij en de rekening was 32 .Nu dan mag je niet mopperen en het is logisch dat het s´middags en sávonds vol zit. Iedereen kent dez zaak,als wij iets bestellen en men moet het brengen,is altijd de vraag waar is dat.?Ons antwoord kent u La viuda in Mezquitilla dan is het altijd ja,nu 5 huizen doorrijden en u bent er.
In Guadix heb je okergele en groene heuvels waar je schoorstenen in de grond ziet. In die heuvels wonen mensen in grotwoningen. Er zijn nog ongeveer 6000 van deze grotwoningen. De oudste bewijzen van deze woningen stammen uit 1800 voor Chr. Vanaf Granada is het een prachtige weg door de naaldwouden van het natuurpark Sierra Huétor. De grottenwijken staan goed aangegeven. In Purullena leven nog ´1100 mensen in 500 grotten. Wij zijn in zo´n grotwoning wezen kijken,ze zijn prachtig en heel ruim,het is er binnen kurkdroog en binnen is de temperatuur het hele jaar door 18-20 graden.
Misschien had kleinzoon Luuk toch gelijk dat vrijdag de 13 de niet zo´n goed idee was. Wij rijden hier bijtijds weg naar het ziekenhuis.Auto geparkeerd en hebben nog tijd voor een kopje koffie. Zitten heerlijk op een terrasje,maar bij het weg gaan ging het mis ,het was te smal en mijn rolstoel begon te kantelen,maar binnen een seconde stond er een man voor mij die mij opving ,een ander om Coen te helpen met de stoel. Wat bibberig gingen we naar het ziekenhuis ,waar ik merkte dat mijn hand en arm met bloed zat. Wij komen bij de dokter en zijn vraag is ,waar is de resonancia?,Die hebben wij niet want ze hadden daar nog geen tijd.Wat,er staat toch urgent op het papier.Ik ga zelf wel naar beneden.Na 5 minuten komt hij terug ,nee ze hebben geen tijd ,maar dit kan niet,we gaan het anders oplossen. Coen moet met hem mee naar een andere afdeling,waar een rij wachtende staan,neemt Coen mee naar voren en zegt tegen die secretaresse,zorg dat er ergens in een kliniek zo snel mogelijk een resonancia gemaakt wordt,het is urgent. Dokter komt bij mij terug,weer voelen aan mijn nek ,bult is groter geworden,slangetje door neus en keel,wat gedoe met houtjes in mijn mond en daar is Coen weer. Ja hoor aanstaande dinsdag kan ik in een andere kliniek terecht. Zo dat is opgelost zegt de dokter,en als je de uitslag hebt kom je meteen hierheen ,je hoeft geen afspraak te maken,je hebt voorrang. Na driekwartier bedanken wij de dokter hartelijk. Wij zijn toch in de stad,dus even naar een doe het zelf winkel,nu met mijn elecktrische kar ,rijden daar en ik denk wat doet die stoel raar,lekke band ,buitenband stuk. Ik had mijn dag wel gehad. Komen thuis en ja telefoon van de jongens,hoe is het gegaan ? dus vertel mijn verhaal,zegt Jeroen ,Bart (onze 2 de kleinzoon)had op school verteld dat oma uit Spanje ziek was ,de hele klas besloot toen voor oma te bidden.Toch geweldig dat zo´n jong daar aan denkt. Wij zijn om de dag toch gezellig te eindigen maar lekker op de boulevard gaan eten.
Vandaag kregen wij allebei een brief van de postbank met folder (geldverspilling) over identificatie plicht. Eerste regel :Ook onze klanten in het buitenland moeten zich in Nederland laten identificeren.Verder gaan ze er van uit de die Nederlanders de feestdagen in Nederland zullen vieren ,vandaar de tijd tot 31 december. Als je echt niet naar Nederland komt,wij dus echt niet, kan je een bepaald nummer bellen. Goed dacht ik laat ik het maar meteen doen en ja hoor :U heeft nog 10 wachtende voor u ,na 20 minuten waren het er 7 en werd ik afgebroken (leuke rekening) Denk handig te zijn en stuur ze een e-mail. Keurig binnen twee uur antwoord :wegens de drukte kan dit gebeuren ,probeert u het volgende week nog eens ,maar het beste is om u bij een Nederlands postkantoor te identificeren. Ben ik nu gek of zij.
Dit is een traditionele pelgrimstocht,die niet wordt gelopen maar gereden wordt met paarden en koetsen. Deze pelgrimstocht is ontstaan in 1929 ,toen een afbeelding van de beschermheilige van Malaga door de broederschap Zamarilla werd verplaatst naar Santuario de Nuestra Señora de la Victoria in de zelfde stad. Vanaf 1981 werd het een jaarlijkse traditie om de afbeelding van de Virgen van de Kathedraal naar het Santuario te brengen. Dit gebeurt op 12 augustus. Men legt de weg af van de Kathedraal naar haar heiligdom ten noorden van het oude centrum. De entree van de Virgen in haar tempel is een emotioneel hoogtepunt. Er wordt een speciale mis opgedragen door de bisschop van Malaga.
750 gr.heek peper en zout bloem 1dl olijfolie 400 gr. aardappelen geschild en in blokjes 1 uitje gesnipperd 2 tenen knoflook fijngehakt 2 appels geschild en in blokjes 250 gr.venus schelpen schoongemaakt 5dl cidra eventueel een andere cider 1 el gehakte peterselie
Was de vis,dep hem droog en kruid hem met peper en zout Haal de vis door de bloem. Verhit de olijfolie in een vuurvaste ovenschaal en bak de vis aan beide kanten.Neem de vis uit de schaal en zet hem warm weg. Bak de aardappelblokjes goudbruin in de olie en voeg knoflook ,appelen en schelpen toe. Laat het geheel in een afgesloten pan een paar minuten stoven en schud de pan regelmatig. Verwijder de deksel .leg de vis weer in de pan en schenk de sidra erover. Bak de vis nog ong.10 miuten in een voorverwarmde oven op 175 graden. leg de vis op een voorverwarmde schaal en garneer het met de overige ingrediënten.Bestrooi hem met peterselie.
Mijn nichtje en haar man logeren voor 3 weken in Nerja (15 km hier vandaan) en komen dus regelmatig langs .Er valt heel wat af te kletsen en lachen ,lekker uit eten gaan. Maar het belangrijkste voor mij is dat zij met voetreflexologie heel wat pijn heeft weggenomen en sinds maanden slaap ik de hele nacht door en dat is voor mij geweldig. Gisterenavond na onze maaltijd zijn wij bij Ana in het café nog koffie gaan drinken en een wijntje ,het was voorlopig de laatste keer,wegens verbouwing sluit ze drie maanden.Dus even geen dorpscafé meer,dat wordt wennen.
Gisteren dus naar het ziekenhuis in Malaga geweest.Hier bij ons in het streekziekenhuis waren alle voorbehandelingen gedaan. Mantoux prik,bloedonderzoek ,foto´s ,scans etc. Met dit hele pakket naar het universiteit ziekenhuis,want daar konden ze mij beter helpen. De rit erheen verliep al lekker,over de snelweg doen wij er normaal driekwartier over,maar nu zaten wij in de file en duurde de reis 2 uur. Geen punt ,een bijzonder aardige chirurg bekeek in alle rust alle papieren en foto´s ..Ging ook nog met een slang door mijn neus naar mijn keel etc en toen dachten wij ,nu vertelt hij wel wanneer de operatie is. Jammer genoeg niet want er moet eerst nog een resonancia gemaakt worden ,om te kijken hoever de bult van de slagader is verwijderd. Een prima verzorging dus en dat allemaal geheel gratis want bij 65 jaar betaal je hier niets meer. Terugkomen 13 oktober en dan weten wij meer. Op een terrasje koffie gedronken en broodje gegeten en toen maar langs de kust naar huis. Natuurlijk meteen veel telefoontjes ,als eerste kleinzoon Luuk ,oma wat hebben ze gezegd en ik vertel mijn verhaal en dat ik de 13 de wel meer zal horen. Oma weet je wel dat dit op een vrijdag is ,vrijdag de 13 de.Mannetje dat geeft niet hoor want dat kennen ze hier niet,hier moet je uitkijken voor dinsdag de 13 de.Weer een geruststelling voor hem. Voorlopig is het dus afwachten.
Dank aan iedereen die zoveel in het gastenboek hebben geschreven en dat door de knop van Yvette,leuk hoor. Ik heb alleen op het ogenblik weinig tijd om aan het blog te werken. 4 Dagen zijn mijn vriendin en haar man uit Amerika hier geweest ,wat enorm gezellig was en voor de rest vullen we onze dagen met ritjes naar het ziekenhuis. Ik schijn een tumor in mijn nek te hebben en maandag horen we of ze het gaan opereren,maar ik heb er het volste vertrouwen in dat het goed gaat. Dus als ik wat minder aan mijn blog werken ,weten jullie de reden.
Vannacht om 2 uur hoorde we een gerommel ,lichtflitsen en zwaar onweer. Coen snel zijn bed uit en alle stekkers bij de computers eruit. Ik kon niet meer slapen ,want het bleef maar doorgaan ,de ene lichtstraal na de ander en het heeft geduurd tot 10 uur vanmorgen. In de 21 jaar dat wij hier wonen hebben wij nog nooit zoiets meegemaakt. Voor alle ramen en deuren snel allerlei badrollen neergelegd ,want anders stroomt het water naar binnen. Half 12 begon de zon weer fel te schijnen.
Vorige week liet ik een foto zien van vissen die hingen te drogen-de pinta roja - Het is familie van de haai en hij kan 80 cm lang worden. Je kunt hem ook gewoon bakken zonder hem eerst te drogen,maar als gedroogde vis wordt hij als tapa gegeten. Men bakt de gedroogde vis even op de plancha (hete plaat) om en om en snijdt ze dan in kleine stukjes en geeft er schijfjes citrien bij.
4grote niet te rijpe perzikken 7.5dl rode wijn 3 el suiker 1 kaneelpijpje 40 ml.brandewijn
Schil de perzikken en leg ze dicht tegen elkaar in een braadpan. Roer suiker door de wijn en schenk de wijn over de perzikken.Giet er zoveel water bij ,dat de perzikken onderstaan. Voeg kaneel en brandewijn toe en laat de perzikken op laag vuur zacht worden. Je kan ze warm of koud eten.
Voor de restaurants ,op het strand hangen deze vissen te drogen. De naam van die vissen is pinta roja.Ik heb gezocht naar recepten ervan ,maar kan nog niets vinden. Morgen zal ik eens in een restaurant vragen of ze een recept voor mij hebben.
Gisteren zijn wij een dagje naar Malaga geweest.Coen moest materiaal voor zijn schilderijen hebben. Je ziet overal deze prachtige bomen met paarse bloemen. De auto stond in een parkeergarage en wij zijn eerst lekker koffie gaan drinken op een terrasje en bekeken hoe wij bij die schilderswinkel moesten komen. Er werd ons aangeraden om met de bus te gaan,want het was aan de andere kant van Malaga en moeilijk uitteleggen hoe wij moesten rijden. Wij vroegen nog kan dat met de rolstoel,ja hoor geen probleem. Na wat zoeken hebben we de bushalte gevonden met een reuze aardige chauffeur (trouwens iedereen is hier erg vriendelijk) ,er kwam een rampa uit de bus naar beneden en zo kon ik erin rijden en op een aparte plek staan. Coen had uitgelegd waar we moesten zijn en wij werden gewaarschuwd dat we in de straat waren,maar zei de chauffeur,ik zal proberen zo dicht mogelijk bij de winkel te komen daar zoek ik wel een plekje.En dat deed hij keurig. Wij hebben een leuke busreis gehad door een gedeelte dat we niet echt kenden,dus gaan we daar nog eens heen om de buurt te verkennen.
Dit weekend hebben we drie dagen de Feria gehad. Alle dorpjes in de omgeving hebben in augustus hun eigen Feria. Ons dorp is wel klein,dus veel staat er niet,maar het was wel heel gezellig. Voor de grote waren er botsautootjes,een schiettent en een atractie met stieren waarop je moet proberen te blijven zitten. De rest was voor de kleintjes,een draaimolen,drie van die opblaasdingen waarop ze omhoog konden kruipen een springkussen en hengelen. En dan natuurlijk de tent van de gemeente ,waar iedere avond een ander bandje speelden en uitbundig gedanst werd. Nog een hamburgertentje en een met churros. Op de boulevard knalde al vanaf s´middags 12 uur de muziek. Gisterenavond groot vuurwerk. Het feesten duurt tot s´morgens 6 uur.
Ik ben lenie
