Goede morgen iedereen,
Deze keer op stap geweest in Wichelen. We volgden het "De Cordespad".
Wichelen is een gemeente in de provincie Oost-Vlaanderen en ligt aan de schelde. De gemeente telt ruim 11.000 inwoners.
De naam Wichelen komt van de term "wig" of bocht die verwijst naar de kenmerkende bocht die Schelde maakt in Wichelen en de kleine gemeente als het ware omarmt en vroeger op die manier beschermde tegen indringers.
Onze wandeling ging van start aan de Sint-Gertrudiskerk. Deze ranke neogotische kerk (1872) torent maar liefst 47 meter boven de begane grond uit en bevat nog heel wat 18de-eeuw meubilair afkomstig uit de verdwenen Romaanse kerk.



Boven het portaal onderstaande Latijnse tekst die ik helaas niet begrijp.

De tekst hier begreep ik wel, ongelooflijk dat we al in de kerken alarmen moeten tegenkomen. We konden enkel foto's nemen vanaf de laatste rijen stoelen. Daarvoor was er een dik touw gespannen met een bordje dat we hier niet voorbij mochten.

De pastorij van Wichelen.

Op zijgevel van praat-en eetcafé Markoen zagen we deze prachtige schilderingen. Een afbeelding van hoe het vroeger was.

Nog maar pas aan het stappen en we hebben al een formidabel uitzicht van het Scheldelandschap.

De Margote Kapel.

Doorheen de velden.

En ja, Wichelen is ook de streek van de boomkwekerijen.

Om dit kapelletje te zien moesten we heel goed kijken : het zich bijna volledig verscholen tussen 2 dikke linden.


Genieten van de zon op ons wandelpad langsheen de Schelde.

In de verte zien we de kertoren van de kerk van Uitbergen.

En we hadden geluk.. een voorbijvarend binnenschip kwam aangetuft.


En even nadien nog een kleinere motorboot.

Na een dikke 2 km langsheen de Schelde te hebben gewandeld met het gekwetter van de vogeltjes op de achtergrond kwamen we aan het kerkhof. In de cavalerie is de deurportiek (1737) van de oude kerk verwerkt.

Monumenten ter nagedachtenis van de gesneuvelden van de oorlogen 1914-1918 en 1940-1945.

En dat de graven op sommige kerkhoven langer mogen blijven dan op andere zagen we hier duidelijk. Graven van 1943 lagen er nog steeds.

In de buurt van het kerkhof situeert zich de bakermat van Wichelen, namelijk de Paddenhoek, in 1953 na een zoveelste overstroming ontruimd.
Deze 3 kleine huisjes vormen de stille getuigen van de heroIsche strijd tegen het wassende water.

Op het dorp staat ook het oud gemeentehuis (1682) met onder de pui de vroegere dorpsgevangenis.

Het grafmakershuisje naast het gemeentehuis.

Via een mooie woonwijk kwamen we terug aan ons beginpunt.


Zo, beste vrienden, we hopen dat jullie samen met ons hebben meegenoten van deze wandeling langsheen de Schelde.
Een foto van ons pintje in het plaastelijk volkscafé zal voor een volgende wandeling zijn, want raar maar waar.. er was geen enkel café te bespeuren. Dus werd het een colaatje dat we bij hadden in onze rugzak.
Tot de volgende keer.
Bron : Wikipedia Bron : www.wichelen.be
|