|
Hier zijn we weer.. deze keer onder een bewolkte hemel Ninove onveilig gemaakt..
Ninove is een stad in de Oost-Vlaanderen.
De stad ligt aan de Dender en telt bijna 36.000 inwoners.
De bewoners van Ninove kregen de bijnaam "Wortelkrabbers" omdat toen Aalst Ninove wilde binnenvallen ze in plaats van de onvindbare sleutel een wortel gebruikten om de stadspoort te sluiten. Er was echter een ezel ontsnapt die de wortel uit het slot heeft gekrabd en vervolgens opgegeten en zo de stad prijs gaf aan de Aalstenaars.
Sindsdien is de wortel het symbool van de stad Ninove.
De Oudste, de Stoutste en de Wijste der Steden
Ninove werd beschreven door Antonius Sanderus als de 'Oudste, de Stoutste en de Wijste der Steden'. De stad werd de oudste genoemd wegens de naam Ninove die sterk lijkt op die van de Assyrische stad Ninive. De stoutste omdat ze de stadspoorten altijd lieten openstaan alsof men van niemand schrik had. En de wijste omdat Ninove een der enige steden was die geen stadsnar had. Deze tekst is ook terug te vinden op de borden aan de ingangen van Ninove.
De eerste bekende Ninovieter die we zagen staan was "Het Wortelmanneke".
Het koopcenter Ninia, waarin verschillende winkels zijn gevestigd.
De muzikale waterfontein op de Graanmarkt.
Overal waar wij gaan wandelen, komen we dieren tegen.
De gotische Koepoort (beschermd monument) of Nederwijkpoort Stadspoort is een overblijfsel van de vroegere stadsomheining. Reeds vermeld in XIV en van 1397 tot einde XVI Warmoespoort geheten; later Nederwijkpoort genoemd. In 1462, na een totale verwoesting, hersteld (wederopgebouwd ?). Ca. 1600 verbouwd op last van het stadsbestuur en na haar voltooiing in 1629 als stadsgevangenis gebruikt.
Het standbeeld van "De Twijnster".
Tussen de wolken door kwam de zon even kijken.
De Dender.
De basisschool van Ninove, gevestigd in een prachtig gebouw.
De decanale barokke Onze-Lieve-Vrouwekerk is een beschermd monument. De Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk in Ninove is één van de grootste barokkerken in Vlaanderen.
Met de bouw van de kerk werd begonnen in 1640, nadat abt Jan David in 1628 het plan voor de bouw vanuit Rome had meegebracht. De nieuwe kerk werd opgetrokken ter vervanging van de bestaande romaans-gotische kerk.
Door financieringsproblemen schoten de werken echter decennialang niet op. Het was pas in 1716 dat abt Ferdinand Vander Haeghen de bouw hernam en voltooide. De kerk werd ingewijd op 27 april 1727 door de aartsbisschop van Mechelen.
De kerk maakte vroeger deel uit van de Ninoofse Norbertijnerabdij en wordt daarom ook wel de Abdijkerk genoemd. Vandaag de dag doet ze dienst als parochiekerk.
Interessant weetje : vanuit de lucht gezien is de vorm van de kerk een Latijns kruis.
En ik kan goed geloven dat dit een beschermd monument is, zo'n prachtige kerk hebben we vanbinnen nog nooit gezien.
De biechtstoel aan de zuidkant is van T. Verhaeghen (1736-38). Het beeldhouwwerk staat in functie van de biecht: gerechtigheid, boete, barmhartigheid.
Het orgel werd in 1728 vervaardigd door de beroemde orgelbouwer Jean-Baptiste Forceville. Het beeldhouwwerk is opnieuw van J.B. Van der Haeghen: St.-Cecilia die het orgel bespeelt, musicerende engelen en de wapenschilden van abt Van der Haeghen en van de abdij.
Aan een pilaar was een soort kastje bevestigd, met allemaal naamplaatjes op. Helaas hebben we geen idee wat dit mag zijn.
Eén van de 2 zijkapellen. Deze zijn eveneens paarsgewijs opgebouwd. Het beeldhouwwerk is van J.B. Van der Haeghen. Het zuidelijke is nu toegewijd aan St.-Joris. Het schilderij is van G. De Craeyer en komt uit de voormalige parochiekerk. Verdere medaillons met de ouders van Maria.
Het hoogaltaar van J.B. Van der Haeghen werd gemarmerd door J. Tourner. Hier verenigen zich alle elementen die voor de kerk van Ninove een bijzondere betekenis hebben: een sarcofaag, het dubbelportret van de HH. Cornelius en Cyprianus, de ten hemel opneming van Maria, het geloof en de hoop.
Het koorgestoelte werd vermoedelijk besteld door abt David en dateert uit de eerste helft van de 17de eeuw. Het is nog in renaissancestijl maar toont reeds enkele barokke kenmerken.
De lambrisering werd in 1736 ontworpen door de Mechelaar Theodoor Verhaeghen. Hij beeldhouwde de reliëfs en de schilderijomlijstingen. Het schrijnwerk is van de hand van twee Ninovieters. In een prachtig spel van onderbroken en uitspringende horizontale evenwichtige lijnen, kronkelen volute en tegenvolute rond elkaar. Elk reliëf wordt bekroond met een vaas. Sterk ritmisch is de afwisseling schilderij-reliëf, gelijklopend met het gebouw, travee-zuil. De zuidzijde beeldt het leven uit van de H. Cornelius, de noordzijde het leven de van H. Cyprianus.
En voor wie "gewijd water" wou, stond er aan de uitgang een gevulde wijwaterkruik. Helaas hadden we geen leeg flesje mee om een beetje water mee naar huis te nemen. Spijtig.
In de schaduw van de kerktoren vinden we een standbeeld opgericht ter nagedachtenis van de gesneuvelden in beide oorlogen.
Van het oude stadhuis was het onmogelijk om een mooie foto te nemen, er waren grote verbouwingswerken aan de gang. Dit koppeltje dat op een muurtje zat wou gelukkig wel op de foto. Dit ziet er nog een vrij recent beeld uit, en helaas kan ik nergens vinden wie of wat dit paartje mag voorstellen.
Enkele bekende Ninovieters zijn :
- Werner De Smedt - acteur - 17/07/1970
- Franky Van der Elst - voetballer - 30/04/1961
- Wesley Sonck - voetballer - 09/08/1978
- Kevin Van der Perren - kunstschaatser - 06/08/1982
- Annemie Turtelboom - politica - 22/11/1967
Zo beste bloggers, wij vonden het een leerzame uitstap.
Jullie ook ??
Bron : wikipedia
Bron : www.ninove.be
|
