|
Al 10 dagen niet meer geblogd. Geen nieuws is goed nieuws zeggen ze dan. En dat is het dus
.. ik ben helemaal owkeey!!! xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Verleden week vrijdag extra vroeg naar Amsterdam vertrokken zodat ik er extra vroeg zou aankomen. Extra laat aan gekomen vanwege een trein in panne, een heuse sneeuwstorm en een onbereikbaar Centraal Station.
Mijn vader zit nu in een revalidatiecentrum waar hij moet revalideren. Hij krijgt straffe pillen tegen de pijn en ziet Bijbelse taferelen op de muur. Kijk zegt mijn pa terwijl hij naar de witte muur tegen over hem wijst. Vlekjes, die als bloemen in prachtige kleuren uiteen spatten
.. zo ontzettend aardig!
Op zaterdagmorgen in de stad. Tussen het Damrak en de Nieuwendijk liggen van die grijze tegels die dodelijk zijn bij nattigheid en ijs. Nog net niet onderuit gegaan, geconstateerd dat er overal in de stad van dat soort tegels en andere glibberige kasseien liggen. De schrik om met al die gladde glibberigheid (of glibberige gladheid) een smak te maken en iets te breken zat er daarna goed in. (n.v.d.r. Uw jonge gedachtespinnendevijftigster wordt/is een echte schijtster.)
Terug naar het huis van mijn vader en terwijl de sneeuw, die op sommige plaatsen nog vers was onder mijn voeten kraakte, passeerde ik twee Amsterdams knulletjes Dàààg mevrouw, alles goed??? Twee paar glunderende ogen keken mij aan. Alles goed hoor! lachte ik niets vermoedend terug en terwijl ik vrolijk verder liep genietend van de zon, de sneeuw, de mooie blauwe lucht en die aardige jochies, kreeg ik (en ik had het kunnen weten bij zoveel vriendelijkheid) een keiharde sneeuwbal in mijn nek. Waar is de tijd gebleven dat uw jonge gedachtespinnendevijftigster deze etters van k*tgastjes bij hun kladden zou hebben gegrepen en ze met veel plezier had ingepeperd met sneeuw? Nu zou het eerder op kindermishandeling lijken. Met tranen in mijn ogen liep ik verder, het voelde bijna als verraad.
Alleen. In de stilte van het appartement van mijn vader, zonder het irritante eentonig getik van de klok aan de muur, dat verstomd is op de dag dat mijn vader naar het ziekenhuis werd gebracht, kom ik tot rust
.
|
dan de meubels gaan halen bij Ikea en dan is het huiske beneden klaar en dan boven aan de gang met verven is de vlgd klus 
en euh ik heb wel goed gestemt ik zou nada never op die rutten stemmen die meneer is voor de middenstanders . en emigreren waarom! ik ben een nederlander en laat de rest niet in de steek , dan gaan we allemaal samen tenonder. het blijft belachelijk wat ze doen ze bestelen simpel de bevolking om hun eigen fout te compemseren.
