|
Na er beduidend minder gezien en bezocht* te hebben dan haar zus, een paar maanden geleden. Hebben mijn andere dochter en schoonzoon nu ook het huis van hun dromen gevonden. Het is een geklasseerd huis, in een geklasseerd dorp in een geklasseerde zone. Bij aankomst aan het dorp komen de koeien enthousiast aanrennen, blij weer eens iemand te zien
Een dorp zonder winkels met alleen maar een kerk, één café en met tenminste één authentieke dorpsgek en tenminste één mysterieus verhaal. Zo gaat het verhaal de ronde van : La femme aux bigoudis (de vrouw met de krulspelden) een skelet dat men een aantal jaren geleden heeft gevonden. En van wie met tot op de dag vandaag de identiteit nog niet kent
Een oom architect heeft samen met hen plannen gemaakt voor de uit te voeren veranderingen. Want echt... Ook hier in Wallonië bestaan er reglementen. Ze zijn enthousiast , zitten vol ideeën. Ze werken alle twee, hebben alle twee hun eigen auto, maar toch, ik kan het niet laten, af en toe in stilte te denken. Stel, dat op een dag alles anders is. Geen werk, geen auto, geen winkels op loopafstand, dan zit je hier, begraven in zon gat. Niet erg misschien in de zomer. Maar nu? In deze tijd van het jaar, in de regen, met een hoofd vol krulspelden en.... alleen maar uh
.koeien om je heen
?
*archief: augustus 2009
|
