|
Ze zitten er weer, beneden aan de Amsterdamse seniorenflat waar mijn vader woont, nu het weer wat beter wordt. Ze zitten op bankjes of op hun bejaardenscooters voor de flats in het zonnetje, hangouderen, hoewel sommigen gewapend zijn met een stok, zijn ze niet zo gewelddadig, niet zo bedreigend, maar vaak net zo verveeld en boos als hangjongeren. Boos op de politiek, boos op de gemeente en boos op de jongeren. Want vroeger was alles beter, het komt door Europa, de Euro en Amsterdam is Amsterdam niet meer
en het komt allemaal door hullie
.! Er wordt niet alleen op alles gekankerd, er wordt gelukkig ook nog gelachen. Amsterdamse gein, waar je beroerd van wordt, want een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Af en toe is het een gevecht met in elkaar vastzittende wieltjes van rollators en rolstoelen in de lift, want ze hebben allemaal haast en willen allemaal de eerste zijn. En soms ben ik blij wanneer ik zonder kleerscheuren weer buiten sta. Ik krijg een scootmobiel verteld mijn vader die slecht ter been is hij is al aangevraagd, die van de bejaardenzorg vind dat ik meer naar buiten moet. Doe maar voorzichtig raad ik hem spelbrekerig aan, want ik heb al diverse oudjes met die scooters griezelig door de bocht zien scheuren, Oh die gaan niet zo snel hoor zegt mijn vader, en dan vervolgt hij, met twinkelende ogen Maar ik ga hem wel laten opvoeren
.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|
) maken wel soms eens ruzie ( meningsverschil 
