Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Geloven gaat over de liefde tussen mensen en de liefde met God. Ik kan niet begrijpen dat mensen die geloven in God - of ze hem nu God, Jahweh of Allah heten - elkaar zo naar het leven kunnen staan.
Als je echt om mensen geeft, ze erkent en kansen biedt, kunnen ze enorm veel. Mensen die helpen bij je problemen kunnen mee je zorgen dragen, maar dat er iemand naar je luistert, ECHT LUISTERT, dat doet zoveel meer! Mensen moeten voelen dat ze waardevol zijn, dat ze iets betekenen, dat ze IEMAND zijn!
Ik heb nooit begrepen waarom er voor een religie die gebaseerd is op liefde en vrede, zoveel moet gemoord worden. Het martelaarschap is al lang niet meer van deze tijd, of moet je jezelf opofferen voor hamer en sikkel? En toch lijkt het helaas weer van deze tijd te zijn als we zien hoe veel chistenen overal ter werleld worden vervolgd, gemarteld en gedood. Echt iets om bij stil te staan in deze advent.
Professor Sara Farnese zit in de bibliotheek van het Vaticaan, wanneer een vroegere vriend binnenstormt met in de ene hand een pistool en in de andere een vuilniszak. Hij roept: ?Het bloed van de martelaren is het zaad van de kerk? en stort de bloederige inhoud van de zak op tafel. Kort daarna worden er in een nabije kerk twee lijken gevonden. De jonge rechercheur Nic Costa wordt op de zaak gezet,maar hij wordt door de Vaticaanse politie meer tegengewerkt dan geholpen.
In de weken daarop worden er meer moorden gepleegd, die alle een gelijkenis vertonen met het Martelaar-schap van de Heiligen, een serie schilderijen van de zestiende-eeuwse kunstenaar Caravaggio. Een andere overeenkomst tussen de slachtoffers is hun relatie met Sara Farnese. Costa voelt zich ondanks alles tot haar aangetrokken, al weet hij dat Farnese hem niet alles vertelt.
Zijn zoektocht om het patroon van leugens, bedrog en verraad te doorgronden, voert hem naar het binnenste van het Vaticaan,waar een bankschandaal een strijd heeft ontketend onder de kardinalen. Zowel het Vaticaan als de maffia én de Italiaanse justitie zoeken een zondebok. En deze zondebok weet, dat buiten de veilige muren van het Vaticaan een moordenaar op hem wacht?
wens ik alle kinderen een heel vreugdevol Sinterklaasfeest, ver weg van alle politieke discours, die er toch niets van begrijpen. Zij verlangen naar iets in hun schoentje, niets meer, niets minder.
Of hebben die 'volwassenen' zelf geen kinderen; zijn ze zelf geen kind geweest dan?!
“There are some people you like immediately, some whom you think you might learn to like in the fullness of time, and some that you simply want to push away from you with a sharp stick.”
voor die ene keer in het Engels, omdat het duidelijker overlomt.
Bij de overgang van dodenmaand naar lichtmaand ...
Past het hier nog wat persoonlijkje mijmeringen achter te laten. Ik was gisteren nl. bij mijn ouders. Zoals u weet heeft mijn broer ons verlaten, en dat vrij onverwacht en abrupt, op 28 ,juli.
Het gedenkboek dat bij de begrafenisonernemer lag, en de uitgeprinte condoleances - die mensen achterlieten via hun pc - waren nog maar recent bij mijn ouders afgegeven. Tenslotten zijn de eerste betrokken de echtgenote, mijn schoonzus dus, en haar kinderen.
Ik kan u zeggen dat het ontroerend was al deze getuigenissen te lezen, zeker omdat hij pas 57 jaaar geworden was, maar misschien nog het meest omwille de vele dankbetuigingen van mensen die ooit les hadden gekregen bij mijn broer die onderwijzer was in het lager onderwijs. Wanneer je dan leest dat dit één van de beste 'meesters' was die ze gekendn hadden, dan doet dat iets met een mens, ook al zijn die kinderen nu zelf groot.
Toen ik één vvan die mooie teksten wilde voorlezen aan mijn moeder, kreeg ik de krop in de keel. Het mag troostend zijn, maar misschien niet goed deze wonden weer open te maken.
"Chris, waar ben je nu? We zullen je missen maar nooit vergeten!"
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
