Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Carl Gardener, professor in de literatuur aan de Colombia University in New York, krijgt van de bibliotheek van Berlijn de opdracht een aantal conversatieschriftjes van Beethoven grondig te onderzoeken. Zijn opdrachtgever is er stellig van overtuigd dat ze vervalst zijn door de voormalige secretaris van de componist.Op een dag ontmoet Gardener toevallig zijn oude schoolmakker David. Al snel blijkt dat David Beethoven op een ziekelijke manier adoreert. Ondanks het bizarre gedrag van David komt het tot een samenwerking. Een verkeerde beslissing!David zal voor niets terugdeinzen om zijn heilige missie uit te voeren: wraak!
Overweldigende thriller, meeslepend, met historische kennis van Beethoven en zijn tijd in het hedendaagse NewYork.
Wie de muziek van Beethoven kent, zal dit boek zeer graag lezen; wie het lastig heeft om biografieën te lezen, hier wrordt alles in de schoot geworpen. Hier vertelt Beethovern a.h.w. zijn levensverhaal, een zeer menselijk verhaal vol van psychische en medische pijnen. Een aanrader voor elke muziekliefhebber, maar misschien nog meer voor de leek die weinig of niets weet van het werk en het leven van Beethoven. Graag aanbevolen!
Je kunt van veel dingen houden. En zoals zalm verschilt van een dennenbos, en Mozart van het toetje van de maand; zoals je kleinkind verschilt van een ijshockeywedstrijd..., zo verschilt ‘houden van’ van ‘houden van’!
Hoe verschillend ook, houden van heeft altijd iets van eerbied en respect, van huiver misschien. Van vertrouwdheid. Het maakt je leven zinvol en de moeite waard. Het hoort bij je. Het verbindt je met wat er is.
Alle dingen waar je van houdt zijn heel belangrijk voor je en je verliest er jezelf in.
Na Jeugdzoende en De afstammeling van auteur Almar Otten, was ik blij het derde boek van deze briljante schrijver in handen te krijgen. Nu ik het heb uitgelezen als iemand die zijn trein nog moest halen, beveel ik ook dit werk ten zeerte aan. Weer een ontknoping die je nie verwacht bij het lezen van deze thriller!
Meesterlijke pageturner over de duistere geschiedenis van een kostbaar pigment
Matt Paddinge erft na het overlijden van zijn moeder een schitterend getijdenboek. Na een reeks mysterieuze gebeurtenissen blijkt echter dat er iemand achter dit verloren gewaande meesterstuk aanzit. Als de verdwenen vader van Matt opduikt en zijn vriendin in direct gevaar komt, moet Matt razendsnel de waarheid achterhalen...
Heb jij dat ook al gemerkt? We leren de ander soms beter kennen door wat we lezen op een gastenboek van de één en de ander dan door wat de persoon in kwestie op zijn blog achterlaat. Men probeert op zijn eigen blog vaak buiten beeld te blijven of zich toch niet geheel bloot te geven. Maar via gastenboeken leer je wie de ander echt is, beter dan de tekten, powerpoints, foto's. Het is op die manier dat er diepe blogvriendschappen kunnen ontstaan. Of ben ik dan toch mis? Ik denk het niet.
Zoals ik eerder had beloofd stuur ik u de tekst (waarvan deel één gisteren op blog) die jaren lang in mijn bureau heeft gehangen, tot eigen aanmoediging maar ook door velen gelezen tijdens het wachten.
De tekst werd zelfs door velen geekopieerd, te merken aan de vele gaatjes van de nietmachine.
Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om beschermd te zijn bij onverwachte tegenslag maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden geboren uit vermoeidheid en eenzaamheid. Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren: je hebt het recht hier te zijn. En ook al is het je wel of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt en zo is het goed. Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn. En wat je werk en aspiraties ook mogen zijn, houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is het toch nog steeds een prachtige werelden. Wees voorzichtig. Streef naar geluk.
Dit stuk heb ik eens gekregen van iemand, die het weer van een ander heeft gekregen. Het stuk is gevonden in 1670 in Baltmore. En het is nog steeds een prachtig stuk, om te lezen.
Wees kalm te midden van het lawaai Wees kalm te midden van het lawaai en de haast en bedenk welk een vrede er kan heersen in stilte. Sta op goede voet met alle mensen, zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk en luist naar andere, ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen, zij belasten de geest. Wanneer je, je met andere vergelijkt, zou je ijdel of verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd grotere en kleinere mensen zijn dan jezelf. Geniet zowel van wat je hebt bereikt als van je plannen. Blijf belangstelling houden voor je werk, hoe nederig dat ook moge zijn: het is een werkelijk bezit in het veranderlijke fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog. Maar laat je niet verblinden voor de bestaande deugd: vele mensen streven hoge idealen na en overal is het leven vol heldendom. Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid, maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als het gras.
Als je de media beluistert zou je gaan denken dat iedereen de fiets neemt om zich te verplaatsen. Niets is minder waar, want ik ben een ervaringsdeskundige. Ik doe zowel alles met de fiets.
Wanneer ik dan naar mijn ouders op bezoek ga, en het weer het toelaat, dan neem ik ook de fiets al is het twaalf km enkele rit. Al vaak heb ik me de eenzame fietser gevoeld, want ik kom er met moeite nog een tweede fietser tegen op deze tocht; idem dito als ik terug fiets.
Toen ik recent weer eens naar mijn ouders fietste om ze daar te helpen met buitenonderhoud, en deze keer niet om in de tuin te werken, maar om o.a. de dakgoten af te wassen, was ik zo gehaast dat ik aan het schakelen was en je raadt het al. Inderdaad, de fietsketting viel er af. Mijn fiets bolde even door en toen zag ik juist een autohandel. Ik dacht: hier word ik meteen geholpen.
Ik doe de deur open en een dame staat me te woord. Ik vraag of ik heholpen kan worden waarop prompt het antwoord dat wij die dingen niet doen. Ik zag op zelfde moment haar man de garage binnenkomen en leg ook hem de vraaag voor. 'Ik zal direct eens zien', zegt de man en stapt naar mijn fiets toe. De vrouw blijft zeggen dat ik veel beter naar een fietsmaker kan gaan die even veder woont. Terwijl de man probeert de ketting er terug op te leggen blijft de dame maar verder zeggen dat het hun werk niet is. Ik heb al die tijd maar gezwegen, want wilde zo gauw mogelijk worden geholpen.
Omdat de fiets meerdere versnellingen heeft dachten we dat alles even zou duren, maar de man - en ik dus ook - had geluk. Beleefdheidshalve vroeg ik dan maar wat dit me moest kosten. Opeens was het humeur van de dame gedraaid.
'Maar meneer, daar vrageen we toch niets voor, blij dat we u konden helpen'......
Best dat er nog goede mensen zijn op aarde, of had ik hier geluk dat de man verscheen?
Eens een goede schrijver gevonden, ga ik algauw op zoek naar ander werk en zo kwam ik bij deze bijzondere thriller terecht. Meteen een gelegenheid iets op te zoeken rond de figuur van Spinozal misschien? Het volgende boek van Almar Otten ligt al op mijn salontafel!
De evangelische tv-presentator Jan Kees Kreupel wordt ontvoerd. Lineke Tesinga kent hem van vroeger, toen hij leraar was op haar middelbare school. Houdt zijn ontvoering verband met het geheime, perverse boek dat destijds op school circuleerde? Het is nooit bekend geworden wie de schrijver ervan was. Kort daarna wordt een bekend rechts-orthodox politicus vermoord. En archiefstukken over de godloochenaar Spinoza blijken verdwenen. Is er een connectie? Wat voert de fanatieke Susanne van Bijler, Linekes oud-klasgenote, in haar schild? Alles wijst in de richting van een persoon die het gemunt heeft op zwaar christelijke gelovigen.
Recensie: De diefstal van een archiefstuk over Spinoza, de ontvoering van een televisiepresentator en de moord op een politicus blijken verband te houden met elkaar. Deze thriller is de derde met historica Lineke Tesinga en haar vriendin Laura in de hoofdrol. Een bijzonder spannende pageturner die zich afspeelt in Deventer en omgeving. In het begin lijkt het verhaal nogal onsamenhangend met losse scènes, uiteindelijk is er een logische verklaring voor alle gebeurtenissen. Hier en daar worden gruwelijke scènes expliciet beschreven. De schrijver bewijst met deze thriller dat hij een rasverteller is. 'Blauw goud'* werd bekroond met een Diamanten Kogel.
We zullen de dood nooit begrijpen. Ons verstand en ons aanvoelen zijn te klein om zicht te krijgen op hoe de dood in een mensenleven te werk gaat. We blijven zo vaak achter met een grote leegte; we dienen dierbare medemensen uit handen te geven. En dat kost ons veel moeite. Afscheid nemen, het is een kunst die we zo moeizaam onder de knie krijgen. In deze dagen worden we heel sterk geconfronteerd met deze gegevenheid dat we nooit greep krijgen op het mysterie van de dood.
Kort geleden blogde ik over een Indische vrouw die aan me weggag van wat haar het dierbaarst was. Maar ook hier komen we eenvoudige mensen tegen die het brood uit hun mond sparen om een ander een beetje geluk te laten beleven.
We zijn zo rijk..... anders zaten we nu te tokkelen!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
