Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
In onze wereld is veel leed. Ouders kennen pijn: hun kinderen gaan andere wegen dan die welke zij zich hadden gewenst. Kinderen weten niet waar naartoe. Hun ouders zijn gescheiden. Ze worden opgevoed zonder geborgenheid.
Er zijn mensen zonder werk. Ze voelen zich minderwaardig. Ze hebben het gevoel niet meer bij te dragen aan onze samenleving.
In onze wereld is er het leed van armoede, van eenzaamheid,geweld We mogen en we kunnen onze ogen er niet voor sluiten. Pijn en lijden om het leven dragen we met ons mee als een ongewilde erfenis.
Geraakt door het lijden van de wereld wordt ook onze solidariteit gevraagd. Zoals Jezus leven bracht, zo mogen ook wij leven worden. Ons naaste-zijn kan anderen opwekken, nieuwe toekomst schenken. Christenen zijn 'geraakte' mensen, die laten zien wie God is.
Ga naar die mooie natuur, die natuur die je uitnodigt te voelen, te horen, te zien hoe prachtig alles in elkaar steekt en ons, als kleine mens alles overstijgt. Wandel, beleef alles stap voor stap. Loop naar het strand. Kijk naar de opkomende of ondergaande zon, de maan en sterren. Als je door de nacht loopt verandert alles meteen. Misschien heb je wel de behoefte om verre reizen te ondernemen, op reis te gaan, alleen of met anderen, te genieten van stilte om je heen. Je hoeft niet altijd omringd te zijn door lawaai. Iedereen heeft wel eens stilte nodig, een moment voor zichzelf. Zo kom je tot rust. Even niets moeten. Gewoon er zijn.
HOE VEEL TIJD HEBBEN WE MET ZIJN ALLEN AL VERLOREN DOOR TELKENS MAAR WEER TE GISSEN HOE DE VEILIGHEIDSCODE IN ELKAAR STEEKT, TIJD DIE WE NUTTIG KUNNEN GEBRUIKEN OM GEMEENDE GROETEN ACHTER TE LATEN?!
HOE VAAK HEBBEN WE ONS AL GEERGERD WANT IN TIEN MINUTEN KONDEN WE ZO VEEL KWIJT, MAAR NEEN, WE MOETEN KEER KEER HERBEGINNEN IN DE HOOP DAT HET DEZE KEER WEL ZAL LUKKEN!
WAS SENORENNET NIET BEDOELD OM MENSEN OP ZEKERE LEEFTIJD OF MENSEN MET EEN BEPERKING JUIST TOEGANG TE GEVEN TOT HET INTERNET?! MEN GAAT NU HELAAS DE VERKEERDE KANT OP EN BLOGLAND IS ENKEL NOG WEGGELEGD VOOR DE FITTE PC-LIEFHEBBER, OF VERGIS IS ME?
Just another one of my obsessions. You don't want to be a special toy. I never be the one to hurt you. Just another little indiscretion. Another game that you want to try. You can never be unfaithful. If you gotta love somebody. Don't be afraid! My Dear. Nobody hurts you, like every other Man or Woman
Op een dag zei de wind tegen de zon: “ik ben sterker dan jij.” En hij blies zichzelf op van trots. “Ik heb geen kracht nodig,” zei de zon. “Vriendelijkheid wint het van sterk zijn.”
“Laten we dat eens uitproberen. Kijk, daar loopt een meisje op de weg. Wie haar jas kan uittrekken is de winnaar”. “Goed, begin jij maar,” zei de zon en verdween achter een wolk. De wind blies en blies…
Hij probeerde de jas van de rug van het meisje te blazen. Ze begon te huiveren van de koude sterke wind en knoopte haar jas goed dicht. De wind werd boos en blies nog harder. Het meisje werd bang en ze trok haar jas nog steviger om haar heen.
De zon kwam achter de wolk vandaan en zag dat het meisje bibberde van de kou. De zon lachte haar vriendelijk toe en gaf haar warmte. Het meisje maakt haar jas weer los. Ze werd zo lekker warm van de zonnestralen dat ze begon te lachen en haar jas uitdeed. Zo won de zon de wedstrijd…
ZO GING HET OOK IN HET HUWELIJKSLEVEN VAN MIJN OUDERS WELLICHT die ook hun portie leed hebben gekend.
Sommigen onder jullie hebben ondertussen na een leven van werken een levenslange vakantie gekregen. Anderen hebben ze nu ergens afgesloten, en nog anderen beginnen aan een weldverdiende rust. Geniet er van, elk op zijn eigen manier en op zijn eigen plaats, want het is zo weer over!
ZONNIGE GROETEN. Dit was dan mijn vakantiekaartje voor alle medebloggers....
Er was eens een groot leerling die naar God ging, hij verlangde onderwezen te worden in de waarheid. Deze arme God zei: "Vriend, het is zo warm vandaag, haal asjeblieft een glas water voor me." De discipel ging naar buiten en klopte aan de deur van het eerste het beste huis dat hij zag. Een schone jonge vrouw opende de deur. De discipel kreeg haar lief, zij trouwden en kregen een aantal kinderen. Op een dag begon het te regenen en het bleef regenen, regenen, regenen - de stromen zwollen, de straten stonden vol water, de huizen werden weggespoeld. De discipel klampte zich aan zijn vrouw vast, de kinderen op zijn schouders meedragend en toen hij weggesleurd werd, riep hij uit: "Heer, red me!" De Heer antwoordde: "Waar is dat glas water waar ik om vroeg?"
Naar: J. KRISHNAMURTI. Laat het verleden los. Mirananda, Wassenaar. 1977, p. 72.
Er is nog heel veel te vertellen over Lourdes. Lourdes als bedevaatsplaats met zijn heiligdom, maar ook Lourdes temidden in prachtige natuur, of Lourdes gewooon als vakantieganger en toerist die graag een terrasje meepikt.
Lourdes, het is ook kijken naar mensen van diverrse pluimage, groot en klein, echt jong tot heel oud, van rijk tot arm, in pij, in soutane of prettig gestoord.
Je hoort er alle talen ter wereld en IEDER HOORT DE ANDER IN ZIJN EIGEN TAAL. In Lourdes zijn er geen vreemden...
En tot slot nog deze: Op 27 juli, de dag na mijn geboorte reeds, werd mijn naam gegeven tijdens mijn doopsel. Men wou me blijkbaar zeker niet kwijt... Ook dit is dus een bijzondere verjaaardag voor wie gelooft.
LIEVE MEDEBLOGGERS VOOR DE VELE WENSEN DIE IK MOCHT ONTVANGEN TER GELEGENHEID VAN MIJN VERJAARDAG. HET WEER ZAT MEE. DE INTIEME VRIENDEN ZATEN MEE AAN TAFEL BUITEN OP EEN HEERLIJK TERRAS VOL BLOEMEN. HET DRIEGANGENMENU WAS VAN UITSTEKENDE KWALITEIT EN ER WAS GENOEG, WANT ER WERD DRIE MAAL GEVRAAGD OF ER NOG IETS NODIG WAS. DE WIJN WERD GEKOZEN DOOR EEN KENNER DIE DE FLES DAN OOK OP ZIJN REKENING NAM. ALLES OVERGOTEN DOOR EEN STRALENDE ZON EN DE TROUW VAN VRIENDEN ... IK TREUR NIET OM HET GETAL....
DEZE FOTO KON IK DAN OOK NIET LATEN LIGGEN, WANT KAN MAAR VOOR DIE ENE KEER.
Ik heb jullie vandaag niets te vertellen, niets te zeggen.. Ik ben gewoon blij dat ik vandaag mag vieren dat ik nog één jaar langer leven mocht. Het is dan ook de gelegenheid mijn ouders in eerste instantie te danken voor de 61 jaren zorg die ze aan mij hebben besteed. Ik dank dan ook altijd op deze verjaardag de Heer en onze Moeder Maria voor alles in dit leven, me zomaar gegeven.
Het is dan ook goed dat er op zo een dag betere spijs op tafel komt en er goede wijnen rijkelijk mogen vloeien, een attentie te mogen krijgen van de beste vrienden, want deze maken de binnenste cirkel van mijn leven uit. Dank dus ook aan hen en aan anderen die ook dit afgelopen jaar me me raad en daad bijstonden, in goede en kwade dagen.
Proficiat dan ook aan allen die samen met mij hun verjaardag mogen vieren, al dan niet met veel toeters en bellen. Bij mij zal het eerder rustig verlopen.
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
