Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Een jaar voorbij, vol plannen en vol dromen. Een film van beelden trekt aan mij voorbij. Ik zie de dromen die zijn uitgekomen.... Ik zet ze in gedachten op een rij. En al die dromen die slechts dromen bleven die zoek ik uit; de mooiste neem ik mee. Die komen misschien het komende jaar tot leven. En anders... ach, ik weet niet. Geen idee!
En hier en daar zie ik de zwarte gaten van wat ik liever maar vergeten wou. De fout die ik probeerde goed te praten, de ramp die ik maar liever vóór me hou... Ik zal die fout geen tweede keer meer maken. Die ramp, o nee! Ik heb ervan geleerd. Maar het komend jaar zijn er vast weer zaken, waarvan ik later zeg: Dat was verkeerd. Ik trek een streep, ook onder al die dingen die jij me op jouw beurt hebt aangedaan. Ik zet een punt; het zijn herinneringen. Dan kunnen we weer samen verder gaan.
afscheidswoorden van een terminale vriend met kanker op chat; zijn naam Joeri.
Ik weet niet hoe het komt dat ik dit gesprek heb opgeslagen. We hadden afgesproken samen iets te gaan eten. Hij begon aarzelend en met veel verontschuldigingen dat het etentje niet zou kunnen doorgaan, maar ik wist niet hoe terminaal hij was. Hij had de ziekte nooit echt benoemd. En dan dit intens chatgesprek, het laatste, vooral die laatste regels; niet gelovend dat we elkaar niet meer zouden spreken.
Gebed maakt je minder wrokkig zij dan ook zijn woorden, en dat in zijn diepste ellende. Na vele jaren wil ik dit met jullie delen.
Joeri zegt: gebed maakt je minder wrokkig
martin zegt: maar we doen het helaas te weinig, ok toch
Joeri zegt: maar mijn eerste gebed zat vol wrok en haat
Joeri zegt: ook al komen er geen rustgevende antwoorden
Joeri zegt: je gebed mildert de pijn, wraak en haat
Joeri zegt: en zet die negatieve energie om in positieve meer helende, genzende kracht
Joeri zegt: en 't kan nog
martin zegt: blij dat van jou te horen in de stilte van deze aond
martin zegt: en ik kan het enkel maar beamen
Joeri zegt: iets in mij doet me niet opgeven en dat iest dat moet Hij zijn
martin zegt: want ook ik weet niet waar ik morgen kom, en toch ... alhoewel helemaal niet vergelijkbaar met uw situatie
martin zegt: ja, zoals in het lied IK ZAL ER ZIJN VOOR U
Joeri zegt: uiteindelijk krijgt ieder zijn deel
Joeri zegt: en ieder pakt het anders aan
martin zegt: heeft Hij ons dan toch niet aan elkaar gegeven, beste, zelfs voor deze korte tijd
Joeri zegt: ik ga je laten martin Joeri zegt: hou je kloek, en 't gaje goed
martin zegt: om dan nog precies over onze Vader bezig te zijn!
"... Als je zo oud zult zijn, dan geniet je van een goed glas wijn en goed eten, en van kleine erfenissen. Dat is de seksualiteit van de ouderdom. Gedachten laten je niet los, maar de hormonen ...." Voor jullie gelezen.
Al vraag ik me bij deze af of dit enkel geldt voor priesters die een leven lang celibatair leefden. Zo velen gaan gebukt onder dit leed omdat ze door een of ander reden, al dan niet vrijwillig, zo door het leven moeten en/of moesten.
Om de vrede tussen de religies te waarborgen gaat de paus in op een geheime goudhandel met de islamitische wereld. Wanneer dit gerucht in het Vaticaan begint rond te zingen, komen duistere tegenkrachten in actie.
Met alle middelen probeert de pauselijke nuntius, kardinaal Albertini, het leven van de Heilige Vader te beschermen. Maar het goud van het Vaticaan is van oudsher in handen van de maffia, die niet bepaald zachtzinnig is als het om het verdedigen van zijn macht gaat. En Albertini heeft er nog geen idee van dat hij hard op weg is een eeuwenoud geheim te onthullen dat het geloof op zijn grondvesten zal doen trillen.
Wie niet stevig in zijn geloofsschoenen staat, zou nu wel meteen in de afgrond vallen... Ik heb de boek zeer graag gelezen, historisch onderbouwd, en ik zal alvast gaan zoeken welke werken ik nog kan vinden van deze auteur, vier sterren waardig!
Het boek is plots brandend actueel! Leg het boek dus maar onder de kerstboom.
Mooi zijn ze allen de moeders der wereld dag in, dag uit, wakend over hun kind. Zij zijn het evenbeeld van een Madonna die zonder voorkeur ons allen bemint. Teer is de liefde van al onze moeders maar zij staat sterk tegen dreigende macht. Zo innig goed zijn zij, al onze moeders dat zij zich opoff’ren zonder een klacht.
Het leven eist zijn prijs, de kind’ren worden wijs, de moeders worden grijs, maar wat ook verdwijnt, hun schoonheid die blijft. Mooi zijn ze allen, de moeders der wereld de grootste schatten van goedheid en trouw. En op die vrouwen, op al onze moeders, daar heeft de mensheid haar hoop op gebouwd.
Moeders, Moeders, hoe veel zorg heeft liefde u meegebracht. ‘t Leven is voor moeders één berusten. Geen enk’le klacht komt er over uw lippen als uw kind’ren eens gaan, één voor één u ontglippen, naar een eigen bestaan.
Mooi zijn ze allen de moeders der wereld dag in, dag uit, wakend over hun kind. Zij zijn het evenbeeld van een Madonna die zonder voorkeur ons allen bemint. Teer is de liefde van al onze moeders maar zij staat sterk tegen dreigende macht. Zo innig goed zijn zij, al onze moeders dat zij zich opoff’ren zonder een klacht.
Het leven eist zijn prijs, de kind’ren worden wijs, de moeders worden grijs, maar wat ook verdwijnt, hun schoonheid die blijft. Mooi zijn ze allen, de moeders der wereld, maar boven allen, de mooiste ben jij, jij die mij ‘t best van jezelf hebt gegeven, mijn grootste geluk ben jij, moedertje mijn.
Dit lied niet zomaar gepost maar heel bijzonder in deze dagen voor Kerzstmis,
alle moedes ter ere, een evenbeeld van een Madonna, de Madonna die wij MARIA noemen.
Wat doe je als je een envelop met geld vindt? En wat doe je als je weet dat iemand een envelop met geld heeft gevonden en jij kunt dat geld goed gebruiken?
Eugene Wren, een welgestelde kunsthandelaar van vijftig jaar, staat op het punt om met de mooie arts Ella te trouwen. Hij heeft het roken en drinken inmiddels onder controle, maar krijgt er een onschuldige verslaving voor terug die nog grote gevolgen zal hebben. Op een dag vindt hij een envelop met geld, een behoorlijk bedrag. Hij besluit niet naar de politie te gaan, maar een briefje met de vondst en zijn telefoonnummer op een lantaarnpaal op te hangen. Dit briefje zorgt ervoor dat de levens van verschillende mensen, met al hun obsessies, dromen en problemen bij elkaar komen: de kruimeldief Lance die gechanteerd wordt en het geld goed kan gebruiken, zijn ex-vriendin Gemma, en de depressieve eigenaar van het geld, Joel, die patiënt wordt van Ella. Al deze mensen verlangen eigenlijk alleen maar eerlijkheid, maar moeten daarvoor wel eerst hun donkere kant onder ogen zien.
Nog nooit zo een grappige fantasierijke thriller gelezen! Vier sterren waard!
zijn velen blij een échte kerstkaart in de bus te krijgen, wat betekent dat men intens aan je heeft gedacht, want men heeft er de nodige tijd voor uitgetrokken, de juiste kaart gekocht en op de post gedaan. Een kaart soms om te koesteren voor jaren lang! Zelf ontvang ik ze ook graag en schrijf ze misschien nog liever, voor ieder een persoonlijke boordschap in zijn of haar situatie. Ja, schrijven en bloggen is een hobby van me. Ik zie wel dat de laatste tijd mijn handschrift sterk verslecht is.
Wie dus al eerder dacht een kaart te schrijven t.g.v. mijn verjaardag, kan dit nu goed maken met zijn kerstwensen. Je stuurt maar een mailtje en dan geef ik je mijn adres.
Barmhartigheid betekent voor mij in de complexiteit van het samenleven en in ons eigen leven steeds zoeken om het hart, het positieve en zinvolle durven te zien en te beleven.. Begrip opbrengen, vergeven, opnieuiw beginnen met anderen en met jezelf. Dat vraagt vaak heel veel innerlijke kracht en soms is het een lange en lastige weg. Ons vertrouwen in een barmhartige Vader, zoals Jezus ons leerde, is gelukkig een steun. Barmhartigheid maak je in de praktijk door zoveel als kan met jouw hart naar mensen te luisteren,en door in de liturgie Gods liefde, Gods glimlach en vergeving aan te brengen.
Barmhartigheid is een thuis en een plek met een hart aanbieden.
Naar André Monstrey, rector van de basiliek Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen, Dadizele.
De dood houdt geen rekening met seizoenen of feestmaanden. De dood midden in de kersttijd is dan ook nog tragischer voor heel velen onder ons, gelovig of niet.
Wij leggen bloemen op de kist en op het graf, maar zoals ik ergens las: Eigenlijk moeten we bloemen leggen bij onszelf. Want daar verblijven ze, onze doden, daar rusten ze, daar bewegen ze. Daar danst de dierbare als een ongrijpbare lichtvlek in ons rond.
Mensen hebben, terecht of onterecht, een mening rond vluchtelingen die een dak boven het hoofd krijgen, een bad en een warme maaltijd. En dan hoor je heel vaak: "Wat met mensen die jaar in jaar uit in armoede leven." WELZIJNSZORG is dan ook hier in deze tijd op zijn plaats. Laten we maar mild delen van onze overvloed. Iedereen kent wel iemand in zijn of haar omgeving die op het eind van de maand moeilijk de eindjes aan elkaar krijgt, ook al was hij of zij nooit een plantrekker. De meesten onder hen hebben er niet voor gekozen te leven in armoede. Vergeten wij hen niet, al was het maar om even binnen te lopen en vragen of die mensen iets nodig hebben.
Dank voor uw zorg! Zo maak je er echt een warme winter van zoals de media het van ons vraagt!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
