Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Al ben ik zelf geen grote voetballiefhebber, een goede vriend van me is dat wel, en zo kwam hij naar de match kijken gisteeren waarin Ronaldo drie maaal scoorde. Tijdens de match ook van koetjes en kalfsjes gesproken, maar toen haast onverwacht het derde doelpant werd gescoord door Ronaldo, dacht ik dat de vriend in hartinfarct zou doen. Hij begon luidkeels te roepen, sprong haast een gat in de lucht, maakte nog een danse, en ondretussen keek ik verbaasd toe, ook erop lettend of niets breekbaars in zijn onmiddellijke omgeving stond; maar het zou zeker al te laat zijn geweest. Even later zegde hij dat dit echt niet goed is voor zijn hart, want hij met twee stents zit...
Misschien zijn er werelldwijd wel slachtoffers gevallen dooor deze bijzondere vorm van tijdsbesteding...
Pas ingecheckt in het hotel vertelt de man aan de balie ons dat er een privéparking is achter het hotel. Daarvoor moet je wel een straatje binnerijden vlak achter het hotel. het straatje loopt nogal schun af, maar daar vinden we inderdaad een geîsoleerde garage voor één wagen. We pakken onze bagage uit en mijn reisgenoot vraagt me plots in volle paniek of er geen valies naar beneden is gerold, of zomaar is meegenomen terwijl we nog even in de garage waren. Hij wordt heel kwaad en dreigt direct ommekeer te maken en naar huis te rijden. Ik blijf kalm. Rood aangelopen wil hij klacht indienen wegens diefstal terwijl ik buiten blijf. Even later komt hij woordeloos terug. Hij had bij het inchecken reeds een valies mee naar binnen genomen... Wat hebben we nog lang gelachen met die valies die zomaar de hellng was afgerold, al kon hij slechts groen lachen.....
Een paar dagen later gebeurt iets gelijkaardigs. we parkeren onze wagen in een drukke boulevard waar amper een plaats vrij is. Als hij wil betalen via het parkeertoestel, zegt hij me dat hij zijn bankkaart is verloren. ik zeg hem nog eens goed uit te kijken, te denken waar hij ze laatst had gebruikt. Maar hij blijft maar hopeloos zoeken, dreigt ook nu meteen rechtstreeks ommekeer te maken. ik zeg hem dan maar dat ik nog mijn kaart heb en verzoek hem zijn kaart te blokkeren wat we dan ook meteen doen. Wanneer we al lang thuis zijn, weet hij me te vertellen dat de kaart al die tijd aan zijn voeten lag, gevallen en onder het vloermatje van de zetel lag ....
In ons land vielen tijdens de Eerste Wereldoorlog 600.000 slachtoffers. Dat blijkt uit de Namenlijst, de telling van het 'In Flanders Fields Museum' in Ieper. Het gaat dan over soldaten van over heel de wereld die hier sneuvelden én over burgers, die door de oorlog in ons land gestorven zijn. Kunstenaar Koen Vanmechelen bedacht een project om hen te herdenken, maar 'Coming World Remember Me' is meer dan dat. Dit vormde een ideale uitnodiging voor een uitstap met enkele bewoners van het WZC waar mijn ouders verblijven, naar de Palingbeek in Zillebeke.Naast de 600.000 beeldjes zie je centraal een reuzegroot ei dat de nieuwe toekomst moet weergeven. Om stil van te worden: elk beeldje, één verloren mensenleven....
Deze moest al langer van mijn hart, maar blogland lijkt soms een peutertuin. Ik verklaar me nader. Heel velen lezen niet (echt) wat een ander geschreven heeft, of met heel veel geduld gemaakt heeft, maar laat vlug een krabbel achter, ook al kan het bericht gaan om een ziekte, een overlijden. Als er dan nog omwille van welke omstandigheden dan ook, men geen reactie kan geven of het gastenboek kan tekenen, dan is 'uit het oog, uit het hart, hier heel gauw wrange werkelijkheid. Nog erger is het dat je zomaar en zonder grondige verklaring wordt geblokkeerd, en dat voor maanden, ook al wil je de ander een compliment geven. En zo belanden we, hoe langer hoe meer in een peutertuin:
ALS JE MIJN BOEK NIET TEKENT, DAN TEKEN IK HET JOUWE OOK NIET MEER....
Praten met je ogen. Elkaar verstaan in een enkele blik. Naar elkaar kijken is al genoeg. Begrijp je elkaar in dat ene moment. Je hoeft niet altijd wat te zeggen. het is niet nodig om iets uit te leggen. Zomaar een blik in elkaars ogen. Zomaar even kijken in elkaars hart. De vonk van herkenning vliegt over de vonk van houden van. Je ziet de vreugde, je ziet het verdriet, omdat je kijkt met de ogen van je hart.
Tijdens een weekend op Terschelling krijgt zowel het leven van psychologe Wynona Post als dat van haar vriendin een onverwachte wending. WP vindt de liefde terwijl Esther ontdekt dat haar man haar bedriegt. Met haar dochtertje Ruth verhuist Esther naar Utrecht. Esthers nieuwe appartement is geweldig, tot blijkt dat een Oost-Europese bende de bewoners weg wil pesten. Op een avond vindt WP Esther onder aan de trap, haar hoofd in een plas bloed. Van Ruth ontbreekt ieder spoor...
Weet je…..brood is nodig om te leven en als je elkaar het leven gunt, het goede en het lieve, dan moet je delen en samen eten van het ene brood.
Weet je…...je bent broodnodig want als je de ander het leven gunt, het goede en het lieve, dan moet je jezelf delen en de ander laten genieten van jouw brood en spelen, van jouw huis, van jouw leren, van jouw bloemen, van jouw alles.
‘Wees gewaarschuwd, goede lezer, bij de eerste ontmoeting raak je gecharmeerd, de volgende keer ben je verkocht en nadien wil je Lupin volgen waar hij je ook naar toe voert.’ Uit het voorwoord van Bart Van Loo. Maurice Leblanc (Rouen, 1864 - Perpignan, 1941) schreef zijn eerste verhaal over Arsène Lupin in 1905 voor het tijdschrift Je Sais Tout. Lupin was het Franse antwoord op Sherlock Holmes en onmiddellijk een groot succes. Een nieuwe held was geboren. Maar liefst 21 boeken volgden. Arsène Lupin groeide uit tot een van Frankrijks meest geliefde personages.
In Gentleman inbreker zijn de eerste negen Lupinverhalen opgenomen, voor het eerst uitgegeven in 1907. Ze vormen de literaire geboorteakte van de Robin Hood van de belle époque, die steelt van de rijken en opkomt voor de armen. De verhalen zijn afzonderlijke pareltjes, die de auteur tot een heerlijk leessnoer heeft weten te rijgen. Pareltjes die ruim honderd jaar na dato nog steeds een genot zijn om te lezen.
Voor zijn verdiensten voor de Franse literatuur werd Maurice Leblanc onderscheiden met de prestigieuze Légion d'honneur. Voor de liefhebbers van Maigret en Sherlock Holmes.
Zeg ik niets Dan zeggen ze dat ik met me laat sollen Zeg ik wel iets Dan lachen ze me erom uit Wil ik helpen Dan bemoei ik me Help ik niet Dan laat ik hen in de steek Wil ik luisteren Dan zijn het mijn zaken niet Luister ik niet Dan trek ik me van hen niets aan Geef ik mijn mening Dan heb ik een grote mond Geef ik mijn mening niet Dan ben ik een watje
Wat is dit voor een bizarre wereld? Wordt het niet eens tijd dat men eerst nadenkt, voor men oordeelt?!
Liefde voelt zich niet thuis in hokjes of onder voorwaarden. Liefde is het mooist als ze vrij is en overal kan bewegen. Heb lief wie de ander is,niet wie je van hem of haar zou willen maken...
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
