Hoofdpunten blog geloven
  • ALLERZIELEN
  • Vandaag 1 oktober: feestdag van de Heilige Thérèse van Lisieux!!!
  • 8 SEPTEMBER - MARIA GEBOORTE
  • Heb elkaar lief!
  • Dankbaar op mijn verjaardag
    Over mijzelf
    Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
    Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
    Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
    Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.

    Sluit vriendschap met de bomen
    sluit vriendschap met de wind
    sluit vriendschap met de bloemen
    die je op de wereld vindt

    Sluit vriendschap met de wolken
    sluit vriendschap met de maan
    sluit vriendschap met de sterren
    die aan de hemel staan

    Sluit vriendschap met de golven
    de zee met eb en vloed
    maar vooral met alle mensen
    die je op je weg ontmoet

     
    Foto
    Foto

    Broer Christiaan Vanhee

    02.12.1956 - 28.07.2014

    Foto

    zijn dochter

    Eline Vanhee

    11.02.1986-14.05.2013

    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Volg jouw eigen weg
    soms kronkelend
    soms rechtdoor
    volg jouw eigen droom
    al lijkt hij vaag:
    ga ervoor!

    Luister naar jouw kloppend hart
    het spreekt een eigen taal
    het kent jouw leven door en door
    het kent jouw verhaal.

    Vertrouw steeds wat je voelt
    en twijfel nooit aan jezelf
    jij bent de zon, de maan, de ster,
    schitterend
    aan het hemelgewelf!
     
    lien-ogentroost
    Inhoud blog
  • Goede Vrijdag
  • Witte Donderdag
  • Het is nooit te laaat.
  • Wanneer zie ik je nog eens?
  • ZOENOFFER - Pieter ASPE
  • Palmzondag
  • Aanvaaard mijn compliment
  • ZONDER SPIJT - Pieter Aspe
  • De tijd breekt aan
  • In alle rust
  • 19 maart
  • Zo indringend
  • VOLBLOED - Pieter ASPE
  • Een lentestukje
  • De winkel in mijn kindertijd
  • ANDERS
  • ALIBI - Pieter ASPE
  • Wout en zijn zoontjes
  • Depressie nabij
  • De Oxymorontheorie
  • Alleen maar kinderen!
  • Hoofdzonden
  • Even de hond uitlaten
  • ONDER VALSE VLAG - Pieter ASPE
  • Maaandag
  • Herstellingen
  • DE OXYMORONTHEORIE - Pieter ASPE
  • De schapen van de buren
  • De lente uitdagen!
  • BEERTJE
  • Hoe blij is hij!
  • 30 DAGEN - BERT BERGS
  • DE VIERDE GESTALTE - Pieter ASPE
  • VASTEN
  • Engeltjes
  • BLANKENBERGSE BLUES - Pieter ASPE
  • Een greep uit mijn oude doos
  • INDIA
  • SOLO - Pieter ASPE
  • VASTEN
  • LIEFDE
  • Kindjes
  • VERSMACHTEND VERLANGEN - DEFLO
  • 14 Februari
  • Maria verschijnt aan Bernadette
  • Altijd maar regen
  • Schrijven
  • POSTSCRIPTUM - Pieter ASPE
  • Eeen beeld zegt meer
  • Werkwoorden
  • CASINO - Pieter ASPE
  • Niet iedereen
  • Alles wat mooi is
  • Weekend
  • Semana Santa
  • ZONDER SPIJT - Pieter ASPE
  • Die eerste maand loopt ten einde
  • Ik hoop dat je het hebt gevoeld
  • Altijd lekkerder
  • WRAAK - Christian De Coninck
  • Hou van jezelf!
  • Terwijl papa werkt
  • Katten
  • Jij bent super!
  • Niets zo lekker
  • DODENBERG - Christian De Coninck
  • Winters
  • Even geen inspiratie
  • Dagelijkse wandeling
  • INDIA
  • Het verleden
  • GEZONDHEEID
  • PANDORA - ASPE
  • Het roodborstje
  • Donderdag alweer!
  • DODENSTEEG - Christiann De Coninck
  • INDIA
  • LOKVOGEL - Flynn BERRY
  • Driekoningen
  • VERMEER
  • DRIEKONINGEN
  • Wateroverlast
  • Koning Boudewijn
  • Geen sneeuw dit jaar
  • Zo het jaar ingezet!
  • Wachtend op moeder
  • Om even bij stil te staan
  • TOEN
  • Altijd een kans!
  • Het jaarboek bijna gesloten
  • Tweede kerstdag
  • ZALIG KERSTFEEST!
  • DE MAN DIE GEDROOMD WERD - S. BOTO
  • De kunst van de fotografie
  • HET DUIVELS DOZIJN - Christian DE CONINCK
  • Kinderdromen
  • Op weg naar Kerstmis
  • MOORD IN DE BIBLIOTHEEK - Agtha CHRISTIE
  • Weekend
  • Waar je ook bent
  • Graag gedeeld!
  • DEE SAMARITAAN - Cilla en Rolf BORLIND
  • Zie die details!
  • Reeds voorproeven
  • Tweede adventsweek
  • Nu de Sint geweest is
  • HET JANUSSYNDROOM - Pieter ASPE
  • Blijf jezelf!
  • Vader en zoon
  • Bijzonde mooi vind ik deze!
  • Iedereen verdient een knuffel
  • BANGKOKBLUES - Chris BOSSERS
  • Oologsbuit - Sander BOSSINK
  • Niet storen
  • Mooie herrinnering
  • NOVEMBER ROAD - LOU BERNEY
  • Herfst
  • Regen genoeg gehad?
  • Accepteer
  • We willen allemaal vrede!
  • Dit maakt me gelukkig!
  • IJSLANDS GAMBIET - Dominique BIEBAU
  • DAG ZUS - Gerlinde BOUWMAN
  • en nu?
  • Wat staat ons nog te wachten?
  • De eerste stapjes
  • Zo anders
  • HET MOLLENFEEST - Dominique BIEBAU
  • HET WESPENNEST - Agatha CHRISTIE
  • Dadizele - wateroverlast
  • De regen blijft maar aanhouden
  • Een jong talent!
  • Zo moe!
  • Uit het leven gegrepen
  • 11 november
  • Katten
  • Pater Lievens
  • PANDORA - ASPE
  • Sint-Maarten
  • Toon je emoties
  • Door de wind door de regen
  • Als ik dood ben
  • Allerzielen
  • WIFI
  • TROOST
  • Wolken
  • OVER ELK VERGETEN HEEN - JO CLAES
  • Alvorens te verbouwen
  • Mooi duo
  • VOOR WIE DE KLOK SLAAT - Jo CLAES
  • INDIA
  • Vrede
  • TACE TEGEN DE KLOK - JO CLAES
  • Vriendschap is belangrijk!
  • EEN TRAGISCH VERHAAL - JO CLAES
  • Ook zo een liefhebber
  • Moskou
  • VAN DE HEMEL IN DE HEL - Jo CLAES
  • Afscheid
  • In vrede leven
  • HET GEWICHTG VAN DE HAAT - Jo CLAES
  • Laatste rustplaats
  • Gevonden
  • Kunstwerkje
  • Basiliek Dadizele
  • Vader wordt vandaag 97 jaar!
  • Herinneringen
  • INFINITUM - Sterre CARRON
  • Misbruik
  • Dierendag
  • Een knuffel
  • MOORD IN DE MARTELSTOEL - Agatha CHRISTIE
  • De nieuwe maand inzetten
  • Sterven
  • Tegelwijsheid
  • Herinneringen
  • ENKELE REIS - MARELLE BOERSMA
  • Handwerk
  • Huisdieren
  • Schattig toch
  • DE MYTHE VAN METHUSALEM - Jo CLAES
  • Na regenval
  • Oogstseizoen
  • Een echte brief
  • VRRIENDSCHAP EN LIEFDE
  • De verdwenen dochter - Sara Lowenstein
  • Herinneringen
  • Dank aan de stille werkers
  • SLAGSCHADUW - JO CLAES
  • Zonder jou
  • Basieliek Dadizele
  • Vriendschap
  • TERUG NAAR CORNWALL - Marelle BOERSMA
  • MOEDERZIEL - Marelle BOESMA
  • sKATtig
  • 8 september
  • Zo schattig
  • Dokttersbezoek
  • NOODLOT - Marleen VISSER
  • Gelukkig zijn
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Archief per jaar
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006
  • 2005
  • -0001
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    liefde en vriendschap als sleutel


    VRIENDSCHAP IS DE MOOISTE LIEFDE DIE ER IS
    16-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.weekend 3
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    In mijn enthousiasme en wellicht omdat ik ook zaterdagavond genoten heb en meegeleefd bij de halve finale van "dancing on ice" schreef ik hieronder dat ik blij was met de overwinning, maar het definiteive verdict is inderdaad pas op zondagavond gevallen waarvoor excuses.

    Ik zal eerlijk toegeven dat ik een fan was van "ons Stafke", al gunde ik ook de anderen alle succes, maar in stilte hoopte ik dat Staf Coppens deze wedstrijd zou halen al was ik er niet voor de 100% van overtuigd dat hij de echte winnaar zou worden maar in elk geval was zijn laatste kür adembenemend en verdiende een 10, alleen al door zijn gedrevenheid en zijn uitstraling, maar ook door zijn eenvoud en charisma. Het waren mooie beelden die graag opnieuw bekeken worden, die blijdschap, die diepe vreugde na een zeer mooi en foutloos parcours. Hoe ontroerend dan ook wanneer zijn naam genoemd werd! Ben je toen ook rechtgestaan en heb je ook geapplaudiseerd?!

    Ja, ik heb me deze keer laten kennen van een andere kant op deze blog.
    In elk geval was het voor mij een mooi en deugddoend weekend met niets anders dan hoogtepunten.
    GENIETEN is dan ook de samenvatting van deze dagen, een woord dat ik weer kan BELEVEN en dat ten volle!
    Groeten aan Nida, Yvette, Vergeetmenietje,Ka, en al die anderen die ik nu wel vergeet!

    16-10-2006 om 21:46 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.weekend 2
    Klik op de afbeelding om de link te volgen  Zoals al eerder aangekondigd was er voor dit weekend nog een activiteit gepland en ook deze keer op onze parochie en dan nog in de Sint-Jozefskerk zelf te Roeselare. De uitnodiging en de toegangskaar had ik deze keer wél al ruim op tijd want een aperitiefconcert met W.A.Mozart op het programma, en dat gebracht door het 65-jaar bestaand en bejubeld Koninklijk Sint-Jozefskoor, begeleid met orkest, zou een voltreffer worden!  De kerk zat dan ook afgelopen vol. De opbrengst van het concert ging integraal naar het Rode Kruis. Het was een bijzonder geslaagde opvoering waarvan je alleen maar kan getuigen wanneer je het zelf hebt meegemaakt. Werkelijk een moment om echt te genieten van zowel de muziek, de uitvoerders als de vele stralende gezichten. Het is me inderdaad nog nooit zo sterk opgevallen hoeveel enthousiasme was af te lezen van zowel zangers als violisten! Al die glimlachende gezichten en dat op een zondagmorgen. Ik moet toegeven dat het grote applaus vooral bestemd was voor de tenorsoliste die een fragment bracht uit Don Juan KV 527 en haar collega die naast zangeres ook acteurstalenten uitstrooide bij "Zweite aria der Königin der Nacht" uit Die Zauberflöte.

    Voor hen die verder geïnteresseerd zijn in het doen en laten van dit koor verwijs ik graag naar deze link:
    http://www.jozefskoor.be/

    En dan was er apéritief!


    16-10-2006 om 21:25 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.weekend1
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Naar jaarlijkse gewoonte wordt op de parochie waar ik nu ondertussen al bijna 17 jaar woon (amaai wat gaat de tijd!) een parochiemaal georganiseerd om de financiële lasten van het onderhoud van de lokalen te helpen dragen zodoende dat alle organisaties daar zo goed als gratis een jaar lang kunnen van gebruik maken. Ook dit jaar werd ik uitgenodigd een steentje bij te dragen en dus in elk geval een kaart te kopen. De dame in kwestie was nogal verwonderd dat ik daar deze maal niet op inging maar kon me begrijpen ook al voelde ik een bepaalde aandrang van haar kant, trouwens een heel lieve dame, maar ik dacht ook nog aan een andere uitnodiging voor datzelfde weekend.
    Wanneer ik zaterdagmiddag me even voor de deur begaf werd ik aangesproken door de overburen   die vroegen of ik niet naar het parochiemaal zou gaan. Mijn verwondering was groot want eigenlijk hebben die mensen zich nooit echt betrokken gevoeld bij de parochie. Dus we zouden ooit wel later zien. Eens terug de deur dicht getrokken begon ik te denken dat dit wel een ideale gelegenheid was ook die mensen beter te leren kennen en misschien toch mee te gaan naar dat eetfestijn, want heb ik zelf al niet verschillende malen pogingen gedaan om buren dichter bij elkaar te brengen door samen te tafelen en waren die ook niet altijd zeer goed gelukt!? Dus waarom niet met die 'nieuwe' mensen?
    Ondertussen verder gewerkt tot er later in de nammiddag met aandrang wordt aangebeld. Deze keer door de buurvrouw van naast de deur - nota bene, de dochter van de kaartenverkoopster - met de vriendelijke uitnoding om samen naar het parochiemaal te gaan! Ik wist niet wat ik hoorde en voelde me meteen moreel verplicht en vooral, ik zat ineens ongewild tussen twee vuren want wat met de uitnoding van de overburen van een paar uur geleden en zo ja met wie meegaan!? Dus ben ik maar direct gaan aanbellen en zo zouden we elkaar onverwacht samen aan tafel zien! Ergens voelde ik wel aan dat het precies de kaartverkoopster was die me nog eens uitnodigde, maar deze keer via haar dochter en mijn buurvrouw, maar in elk geval geeft dat een mens een goed gevoel te weten dat er goede buren zijn al heb ik daar nooit eerder aan getwijfeld. Nog een ander koppel die 'van dienst' was op dat feest zijn ook nog eens buren en dit allemaal zonder afspraken, of hoe we er blijkbaar zonder vele woorden er dagelijks mogen zijn voor elkaar! Later dacht ik aan de slogan: "Nodig een eenzame uit" want van waar die uitnodigingen ineens, maar neen, zo eenzaam  ben ik niet.
    En over de kaarten voor morgen heb ik het straks. In elk geval had ik nog de tijd zaterdagavond om te genieten van onze winnaars op de dansvloer, maar dan wel voor de tv, tezamen met anderhalf miljoen kijkers.

    16-10-2006 om 20:56 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gedachte
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


    'De liefde verdraagt het te werken met instrumenten die niet af zijn,
     zelfs met psychisch onriijp materiaal.'

    Godfried Kardinaal Danneels

    16-10-2006 om 18:41 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.respect


    "Als u op een authentieke manier vanuit uw overtuiging spreekt en handelt zullen mensen eindelijk respect voor u voelen, laat u dus niet te gauw van uw stuk brengen".

    16-10-2006 om 10:06 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    14-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.geestelijke gezondheid

    Beste vrienden, 

    Er houdt me al een paar dagen iets bezig dat niet in woorden te vatten is of juist wel misschien; het is iets wat niet op het gelaat van een mens is af te lezen maar waardoor hij op één of andere manier levenslang kreeg en dan denk ik concreet aan die groep mensen die op het eerste zicht er heel normaal uitzien, blijkbaar ook gewoon functioneren op het werk of in relaties, maar die vanbinnen een diepe pijn met zich meedragen en die niet gezien wordt dan door enkele vertrouwelingen en dan nog ...
    Ik heb het - en ik weet dat ik hier een sprong maak (maar wel heel bewust) van de gedichten die ik recent publiceerde - over mensen met epilepsie,mensen met autisme, mensen in een depressie... Het zijn één voor één mensen waarvan je meestal niet ziet dat ze een zware last meedragen maar ZIJ voelen het wel, de één al meer dan de ander, maar uiteindelijk levenslang! Die mensen VOELEN gewoon dat ze ergens niet thuishoren. Ik beperk me maar tot deze "categorieën" maar bij elk van deze is er vroeg of laat dat gevoel van machteloosheid, van hulpeloosheid, ja, van AFHANKELIJKHEID, ... van niet-meer-meeetellen.  Vooral wanneer die mensen ouder worden stijgt nog de afhankelijkheid. Laat me maar beperken tot epilepsie en autorijden. De "patiënt" is afhankelijk van de goodwill van familie, buren, kennissen om ergens te kunnen meerijden, want openbaar vervoer is er slechts tot een bepaald uur. Er mag bijvoorbeeld ook niet gedronken worden ... en al deze zaken tezamen zorgen er op de duur voor dat je er niet echt bijhoort; je krijgt een stempel mee want altijd hulp van anderen moeten aanvaarden geeft je op de duur een minderwaardigheidsgevoel. Zo is er bijvoorbeeld meer tijd nodig om nieuwe zaken eigen te maken en in een wereld waar je pas je mannetje kan staan als je goed weg kan met de pc wordt dat een hele klus. "Kan hij dan niets alleen?" hoor ik de modale burger al denken!  Gevolg is dat men niets meer durft vragen en er langzaam een faalangst groeit. En dan kan betrokkene meestal niet uitleggen waarom hij dit niet kan of mag, want dan krijg je zeker een etiket opgeplakt. Want hoe leg je uit als   epilepsiepatiënt je (plots) abscences krijgt tijdens een (voor de toehoorder) een gewoon gesprek?!
    De psychologische gevolgen op de werkvloer zijn niet min maar worden door menig diensthoofd of zelfs directielid niet erkend of herkend. En het zijn precies deze mensen die het best presteren, zeer correct en punctueel zijn, maar de "traagheid" (althans zo zien de werkgevers het!) van hen geeft soms een indruk van niet-willen of niet-kunnen wat uiteindelijk tot zeer nefaste gevolgen kan leiden! Ook collegae staan meestal niet stil bij het gedrag van die persoon omdat hij er uiterlijk zo gewoon uitziet en ook handelt als een ander, maar ze nemen wel in stilte afstand van die persoon wanneer zich hoe langer hoe meer symptomen voordoen, ook al gaat het om hele kleine dingen, maar in een machowereld die dan nog eens prestatiegericht is worden deze mensen al vlug als doetjes afgedaan ... tenzij ze kunnen "gebruikt" worden voor de minder aangename taken. Later misschien meer hierover, maar in de week van de geestelijke gezondheidszorg en denkend aan een paar blogvrienden is het passend ook hier een opening te maken naar hen die in stilte lijden onder een niet geziene last, levenslang!
    "Steeds hulp van anderen moeten aanvaarden" ... lees ik hier toevallig naast me ... maar dan wel in een artikel over armoede.
    Willen we het allemaal niet grondig anders voor en met elkaar?!

    14-10-2006 om 00:31 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    13-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bezorgd
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


    hallo

    hij belt diep in de nacht
    hallo, met mij
    ik kan niet slapen
    sliep jij ?
    ja, huiver ik
    ik lig net in bed
    wat is er met je ?
    en hij vertelt zijn leed
    en uren later
    als hij al uren slaapt
    draai ik me om en om
    en denk nog aan hem

    13-10-2006 om 23:22 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de lucht


    de lucht was donker
    en de wolken braken
    en de regen stortte neer
    en ik vluchtte McDonald's binnen
    en liep langs dampende mensen
    en nam plaats bij een jongeman
    en ik warmde mijn handen
    en keel aan de koffie
    en mijn ogen en hart
    aan de knul die cola dronk

    en ik keek naar zijn witte tanden
    die in een burger beten
    en ik volgde het kauwen
    van zijn kaken
    en ik zag zijn tong
    over zijn lippen glijden
    en ik wist de zachtheid
    van zijn lichaam
    en ik wilde over zijn haren
    en huid strelen

    en ik zocht de diepte
    van zijn ogen
    en hoopte op zijn stem

    en toen nam ik een hap
    uit mijn appelgebak
    en heet spoot het sap
    op het gezicht van de jongen
    en ik stamelde sorry
    en hij zei:
    klootzak, kijk verdomme uit.

    deze keer speciaal aan enkele vaste bezoekers en stille genieters!

    13-10-2006 om 19:05 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.afhankelijkheid
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Als mijn armen en benen pijn doen,
    zwaar worden en loom,
    als mijn handen en voeten niet meer tintelen van leven,
    als alles teveel wordt,
    of mezelf niet meer kan helpen
    of het niet meer zie zitten...
     
    Dan bid ik dat er iemand komt
    die met zachte handen de pijn verlicht.
    Iemand die beseft dat alle medicatie
    en technische hulpmiddelen
    niet veel helpen als ze niet op een rustige
    en liefdevolle manier worden gebruikt.
     
    Maar vooral hoop ik op iemand met geduld
    die in het verzorgend handelen
    zijn of haar hart weet te leggen
    in het besef dat ik een mens ben en blijf,
    met een eigen verhaal en een eigen leven.
     
    Iemand die me begrijpt dat mijn ongeduld
    te maken heeft met het moeilijk aanvaarden
    van mijn afhankelijkheid.
    Ja, Heer, dan bid ik om een mens
    die meer in mij ziet dan mijn zieke ledematen,
    een van pijn vertrokken gezicht,
    een hoopje ellende.
     
    Dan bid ik om iemand die me blijft zien
    als een volwaardig mens,
    geschapen naar uw beeld.
     
    Chris Blanckaert.

    13-10-2006 om 19:02 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schoonmaak

    Schoonmaak


    Houd eens grote schoonmaak
    in je hart en hoofd.
    Er ligt zoveel stoffigs,
    dat je 't niet gelooft.
    Dozen vol agressie,
    onverwerkt verdriet.
    Echt, je bent verbijsterd
    als je alles ziet.

    Neem een grote bezem.
    Veeg het maar goed aan.
    Nee, begrip en warmte
    moet je laten staan,
    maar die stapel zorgen
    heeft totaal geen zin.
    Op dat plekje moet er
    heel veel vreugde in.

    Kijk eens, in dat hoekje
    hoopt zich twijfel op.
    Je geloof staat daardoor
    bijna op z'n kop.
    Ruim dus op die rommel,
    zodat je écht leeft
    en het waardevolle
    weer de ruimte geeft!

    Frits Deubel

    beter kon ik  het niet gezegd hebben; veel meer gedichten vind je bij F Deubel.

    13-10-2006 om 10:56 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sterkte

    Samen stap voor stap!


    Als je wereld haast vergaat
    en je kunt om niets meer juichen,
    als je voor zoveel verdriet
    je wanhopig neer moet buigen,
    als je haast geen licht meer ziet
    waar het rijk'lijk heeft geschenen,
    rest nog, vrienden, slechts één ding,
    dat ik met je mee zal wenen!

    Ik wil troosten in je smart,
    jullie troostten in de mijne
    en je trok me naar het licht
    dat je zelf niet meer ziet schijnen.
    Maar ik laat je niet alleen,
    ik trek smekend hemelbogen
    naar beneden om daar stil
    alle tranen af te drogen.

    Heel dicht bij elkaar te staan,
    geeft dat niet zoiets als vrede?
    Samen stap voor stap te gaan,
    ook al is het maar één schrede!
    Ben'k door eigen leed verstild

    weet dan dat mijn hart blijft praten.
    Het zal jullie elke dag
    heel veel liefde weten laten!

    Frits Deubel

    13-10-2006 om 10:45 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zware tijden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Zware tijden blijven niet, sterke mensen wel.
    Robert Schuller

    13-10-2006 om 10:20 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vervuld
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Nu eens heb ik je in  mijn hoofd als een windvlaag,
    een gekke gedachtengang.
    Dan schiet je weer in mijn hart als een roos
    of ben je een bang voorgevoel in mijn schulp.
    Ik ben vervuld van je hier zijn en weg zijn,
    ik wacht, levenslang als het moet -
    en iedereen mag het merken!
     

    12-10-2006 om 23:49 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.voor
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Johan en Ka en Martjuh... 
    en aan alle hondenliefhebbers!

    Ooit kado gedaan aan een goede vriend en zijn ma,
    dus origineel.


    12-10-2006 om 20:34 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
    In antwoord op een aantal vragen van mensen (o.a.via seniorennet) die worstelen met depressie wil ik hier een boek aanraden met heel practische tips, enigzins wel wat op zijn Amerikaans maar aan de andere kant biedt het voor de persoon die HIER en NU een moeilijke periode doormaakt wel een concrete hulp door stap voor stap het leven terug op te nemen.

     

    Je kunt je leven helen
    Louise L. Hay

    ‘Moge deze gift je helpen de plaats binnen in je te vinden waar je je eigenwaarde kent, dat deel van je dat pure liefde en zelfaanvaarding is.’

    Een samenvatting van het boek

    ‘We zijn allemaal hier om onze beperkingen te overwinnen - wat ze ook waren. We zijn hier om onze pracht en Goddelijkheid te herkennen, ongeacht wat ‘ze’ ons verteld hebben. Jij hebt jouw negatieve overtuigingen te overwinnen, en ik heb mijn negatieve overtuigingen te overwinnen’.

     

    Uitg. DE ZAAK, Groningen; ISBN 90 72455 04 5

    Klik maar eens onderstaande link aan, en vooral: doe dit boek aan een ander kado want een mens die zelf in één of ander vorm van depressie verkeert zal zelf niet de zin hebben naar de boekhandel te stappen.  En toch kan dit kleine gebaar een grote stap zijn in de verwerking van wat je tot nu toe niet voor mogelijk hield! Het is een boek dat NU moet gelezen worden; wanneer eens "genezen" zal het (gelukkig voor de betrokkene!) al gauw in de boekenkast verdwijnen.

    Het boek wordt door vele geneesheren aanbevolen en is al over de ganse wereld ontelbare malen verspreid en vertaald.
    Ik hoop alleen dat ik met dit bericht hier en daar iemand een duwtje in de rug heb gegeven, want dat is juist zo nodig voor mensen die een depressie doormaken!
    Mag ik je dan ook van harte alle goeds toewensen!!!

    http://home.wanadoo.nl/a.heer/LHay.htm

    12-10-2006 om 11:27 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    11-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.10010
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    10010


    MOOI GETAL OM DE DAG AF TE RONDEN
    DANKJEWEL VRIENDEN VAN BLOGLAND!

    11-10-2006 om 22:47 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.doodskop
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    "Het is niet zeker dat alles ophoudt met de dood. Alleen het dossier met aantekeningen van het leven wordt gesloten en je gezicht houdt op je gezicht te zijn. We zijn niets anders dan een serie opeenvolgende ontwerpen en door het laatste ontwerp schemert het masker: het doodshoofd".

    naar Francisco Umbral

    11-10-2006 om 21:10 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.haar

    Ja, wat schrijf je over haar? Over "haar" als vrouw wellicht heel veel en nooit uitverteld maar wanneer je zelf geconfronteerd wordt met je spiegelbeeld en merkt dat niet langer mooie vingers door je weelderige haardos gaan maar het stilaan een akker wordt, dan sta je daar zelfs als man bij stil en zeker nu de haartooi ook voor mannen en jongens de erotiek nog moet verhogen. Kijk maar naar de vele reclamespotjes waarbij ook (liefst halfnaakte) jongens hun mooie haar presenteren even voor het journaal.  O nee, ik klaag niet, en toch. Alleen kan het wel bedreigend zijn wanneer je bang bent om in de spiegel te kijken, je haar te kammen en te bemerken dat er lange strengen uit die kam door de lucht zweven, of je vindt ze overal en op alle plaatsen in het huis. Dat is pas en signaal dat er iets grondig misgaat. "Emoties?" voeg de dermatoloog? ...

    De kammen kwamen inderdaad als hooiwagens volgeladen met haar te voorschijn. In het begin deed mijn ma het nog af als "normaal van mannen voor je leeftijd", maar vanbinnen wist ik zowel als zij beter. Toch hiepen de lotions en dure shampoos wél of was het de stilaan teruggekeerde innerlijke rust?! Ik veranderde in elk geval in een soort haarbewaker van mijn uitgedunde haarbos.

    Maar na het recente bezoek aan de kapper moet ik toegeven dat het met mij stilaan vergaat zolas wellicht met menig man, eens de psychologische leeftijdsdrempel bereikt. Het voorhoofd dringt zich op, komt uit het haar te voorschijn alsof ik meer zou denken dan eerst. Het voelt allemaal veel frisser aan of het getuigt van een warme dag.

    Maar het haar zal verdwijnen (al stel ik dat graag nog zo lang mogelijk uit) en ik weet niet hoe ik zal moeten samenleven met een onbekende kaalkop, zwijgzaam en lelijk. Of is ook dit achterhaald en vallen vrouwen precies op die sexy-kaalkopjes? Ja, toch, heb je toch ook gemerkt aan de kust deze zomer. En een oude kaalkop ligt goed in de markt. Dus waarom ons zorgen maken!

    11-10-2006 om 21:02 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    10-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eerste les
    Goeie vrienden,

    Ik ben hier inderdaad even niet langs geweest maar dat zal o.a. vooral aan de voorbije verkiezingen liggen, want zeg nu zelf: wie zat niet, gewild of niet, voor de tv gekluisterd om toch maar de laatste resultaten en commentaren te volgen? We kunnen daar allen wel iets over bloggen maar dat laat ik aan anderen over.
    Een tijdje terug heb ik hier melding gemaakt van mijn impressies toen ik een infodag had gevolgd over cursussen Nederlands aan anderstaligen. Ondertussen heb ik de eerste stappen gezet en het enthousiasme van toen is alleen maar toegenomen. Mens tussen de mensen zijn werd heel concreet, zeker tussen de verschillende nationaliteiten die hier Nederlands komen leren. Ik noem hier mensen die zowat van over de hele wereld komen, dus niet direct denken aan Marokkanen of Turken al was er iemand uit Turkijke. Verder komen de deelnemers uit Bolivië, Syrië, Tsjetsjenië, Moldavië, Rusland, Angola en uit een oorlogsgebied waarvan de naam me nu ontsnapt.

    Bij de eerste kennismaking viel het me op dat die mensen hier meestal nog maar enkele maanden tot een jaar in ons land zijn en toch hun best doen om zich in het Nederlands uit te drukken hoe moeijlijk het ook is.  Ook voor ons is het van belang te luisteren en geduldig te wachten wanneer zij zich in het Nederlands uitdrukken ook al kennen we de inhoud van de zin al. Het komt er dan ook op aan zich in  zeer korte zinnen, zeg maar woorden uit te drukken en vooral te a r t i c u l e r e n. Maar vooral veel herhaling. Ik denk hier maar aan de woorden voor, achter, boven, onder. Die woordenschat wordt aangebracht door bijvoordeeld aan te wijzen dat een klok BOVEN het bord hangt. Eerst wordt geluisterd naar de leerkracht om het in zich op te nemen.
    Dan wordt het voorwerp aangetoond en wordt er gevraagd aan de cursist te antwoorden waar het voorwerp zich bevindt. Eens dit onderdeel voorbij wordt alles overgedaan maar dan op papier en met heel wat tekeningen.
    Een leslokaal kan je best vergelijken met een kleuterklas, want alles wat voor ons zo normaal is moet benoemd worden. Zo zijn er de afbeeldingen van het lichaam, zie je grote gekleurde cirkels met daaronder het woord van het kleur, zie je het alfabet want vele mensen kennen enkel maar het Arabisch schrift. Het is voor mij als begeleider dan ook van het grootste belang dat ik die mensen hun naam en adres heel correct laat schrijven, desnoods herschrijven want het zijn met deze formulieren dat die mensen in ons "papieren land" worden geconfronteerd. Zo moet je maar proberen op een formulier in te vullen wat je zou schrijven naast "burgerlijke stand"; velen kennen het in egen land nog niet. Deze en eigenlijk alle termen die op een basicformulier dienen ingevuld passeerden gisteren de revue; naam, voornaam, leeftijd, geboorteplaats, land van herkomst ...

    Het belangrijkste van deze basiscursus en vooral het doel ervan is dat mensen zich zelfstandig en in het Nederlands kunnen uitdrukken om naar de slager, de bakker, de supermarkt te kunnen gaan.
    Zo leerden we gisteren aan wat  openingsuren zijn van een winkel met vooral de nadruk op "de winkel is GESLOTEN; de winkel is OPEN" waarbij telkens letterlijk de deur wordt opengemaakt en gelsoten. Het is een manier die toelaat het visueel in te prenten en het werkt ook nog blijkbaar maar er is vooral veel geduld nodig.

    Toch nog graag deze bijzondere leuke anekdote. Tijdens de koffiepauze wordt me gevraagd zeker geen adressen uit te wisselen. Ik was al eerder gewaarschuwd door anderen omdat er misschien gebruik/misbuik zou kunnen gemaakt worden, maar hoe verrast was ik wanneer ik hoorde dat het doorgeven van mijn  adres zou kunnen aanleiding geven tot het afgeven van een kadootje, of van een gebak of zelfs van een maaltijd! Ja, in deze periode beleven de meeste deelnemers hun ramadan en dan is delen met anderen een voorrecht, zo niet een plicht. En terwijl we zo onder elkaar bezig waren zie ik inderdaad een dame aandraven met een gedekte pot, wellicht het avondmaal voor de coördinator, zomaar meegebracht! En dan was er inderdaad koffie, maar alleen voor ons drie en nog één christelijke vrouw, want alle anderen hielden zich aan hun vastentijd, dus geen koffie, noch frisdrank mar wel veel hartelijkheid!

    Mag je zo iets bloggen  na de verkiezingsuitslagen???


    10-10-2006 om 20:50 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    08-10-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oas ekik
    Goede vrienden,

    nog in aansluiting op 0110 wil ik hier toch de songtekst publiceren van het gelegenheidslied van Helmut Lotti want verdraagzaamheid begint inderdaad in eigen hart en huis, in buurt en familie.


    Oas ekik nen dag in eu schoenen zou stoan en gij in die van mij
    Toengs zoeme misschienst peizen, wa veur een leven hedde gij
    We zoeme van malkoar misschienst verstoan wa damme doen
    En toengs zoeme kunen klappen mee een beetse mier fatsoen

    W'en allemoal gruute woorden over veel verdroagzoamheid
    Moar zijme zelf wel zuu goe bezig? Want geef toe, tes toch een feit
    Damme nen andere rap verwijten uuk al doenme 't zelf verkierd
    En damme mensen rap benijden, da krijge w'uuk nie afgelierd

    Oaster iets scheelt, moede nie zwijgen
    Moar kijkt toch uuk een beetse noar eu eigen
    Smijt nuunt den ieste stien
    Moar vormt eu giel allien het juste beeld
    Oaster iets scheelt

    Verdroagzoamheid es nie allien moar iets van bliek of doenker vel
    Moar uuk van ruze mee de buren veur een fiestse mee wa veel kadèl
    Hoe damme rijen mee den otto, hoe damme ruuken op restaurangt
    Hoe dadde veursteekt in de winkel, we zijme allemoal soms ambetant

    We wurden alsmoar sympathieker, de middenvinger populair
    En onze kinders doen ons achter mee nen even gruute flair
    Pesterijen van collega's, pesterijen in de klas
    De mens es overduidelijk 't miest geavanceerde ras

    Oaster iets scheelt, moede nie zwijgen
    Moar kijkt toch uuk een beetse noar eu eigen
    Smijt nuunt den ieste stien
    Moar vormt eu giel allien het juste beeld
    Oaster iets scheelt

    We zijme nieverangst nie veilig, onze beschaving goa kapot
    W'en een alarm op iedere deure van ons afgebakend kot
    W'en een alarm op onzen otto, w'en alarmen, 't kan nie op!
    Moar woarom steekt er ne kier niemand een alarm in onze kop?

    Natuurlijk es ter soms misere en toengs moede der iets an doen
    En soms zijme zelfs te brove en lache we moar wa groen
    Moar we moete nie zuu zoagen, 't leven es al veel te kurt
    W'en hoast al damme vroagen, ongs landjen es nog nie zuu vurt

    Oaster iets scheelt, moede nie zwijgen
    Moar kijkt toch uuk een beetse noar eu eigen
    Smijt nuunt den ieste stien
    Moar vormt eu giel allien het juste beeld
    Oaster iets scheelt


    Single van Helmut Lotti, Roland en Sioen, ter gelegenheid van 0110.

    08-10-2006 om 12:06 geschreven door maarten  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Doe al het goede
    dat je kunt
    met de middelen
    de je hebt

    op de manier die
    je gewoon bent
    op de plaats
    waar je staat
    in de tijd
    die je gegeven is

    voor de mensen
    die je kent

    zolang het mogelijk
    is
    .


    Foto

    Laatste commentaren
  • Maarten (steffie)
        op Witte Donderdag
  • Goede middag Martin (Marianne)
        op Witte Donderdag
  • Hallo Maarten, (Jeannine)
        op Witte Donderdag
  • mooi maarten , en wat hieronder staat zeker !!! (ani)
        op Witte Donderdag
  • maarten (ik)
        op Witte Donderdag
  • Goedemorgen van ons martin (Henk Anneke)
        op Witte Donderdag
  • Fijne witte donderdag (Roosje)
        op Witte Donderdag
  • Witte donderdag (Monique)
        op Witte Donderdag
  • fijne dag... (Bunic Jos. )
        op Witte Donderdag
  • Goedemorgen (Dirk)
        op Witte Donderdag
  • Foto


    Foto

    Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!

    Foto

    Dit kaarsje kreeg ik uit dank,
    maar er werd me gevraagd
    het te laten branden voor elkaar.
    Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen,
    uit dank; als teken van hoop misschien,
    maar vooral als bevestiging, of nog meer
    als aanmoediging voor mensen
    die het nu echt nodig hebben.
    IK WIL ER ZIIJN VOOR U!


    Foto

    Foto

    Blog als favoriet !

    Zoeken in blog


    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    gazetteprovencal
    blog.seniorennet.be/gazette
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Get Your Own Player!



    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien. Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt. India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's. India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u. Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was. U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren. Tijd bestaat immers niet in India. Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt . En in India hebben de mensen geen haast. Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen. India behoort u in alle rust te leren kennen, Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt. Ontvlucht de schok niet. Ga hem tegemoet en verwerk hem. Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat . Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden . U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Startpagina !

    Startpagina !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!