Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
DE NAASTE LIEFHEBBEN ALS ZICHZELF is een gedragscode, die niet eigen is aan één bepaalde godsdienst; het is een gedragscode die eigen is aan mensen die openstaan voor alle mensen, veraf en dichtbij.
Het is een gedragscode zonder begrenzing, gekenmerkt door barmhartigheid en liefde!
Het gebeurt in het dagelijkse leven, in de kleine en de grote wereld waarin we leven. Spontaan, bijna onbewust, als antwoord op een duidelijke of verborgen vraag van iemand dichtbij, die het moeilijk heeft, die gekleineerd wordt, hulpbehoevend is omwille van ziekte, gebrek of armoede.
Een solidariteitsgedachte, zo broodnodig in deze adventstijd! Uitstijgend boven het louter humane!
Maar ook een uitnodiging naar anderen hier in ons blogland, die misschien juist op dit moment hunkeren naar wat aandacht of een luisterend oor.
p.s. de foto: hoe herstellingen in India gebeuren wanneer je naar een garagist gaat ... Ja, ik kom altijd terug naar mijn tweede thuis.
Tanzania is niet rijk. Een jaar naar school gaan kost (amper) 61 euro. Toch is het schoolgeld de belangrijkste reden waarom kinderen afhaken op school.
Volgens massamedia en regeringscampagnes is aids al te zeer een gezondheidsprobleem dat kan worden opglost door o.a. het condoomgebruik. Dat bracht een betreurenswaardige mentaliteitsverandering teweeg bij jongeren. "Seks werd banaal, je leert veilig vrijen. Maak van het condoom een handlanger, geen complex".
"Als gelovige en als mens belijd ik dat de wetten het leven-het hoogste goed dat wij hebben- moeten dienen. Als ik zeker ben dat condooms levens kunnen redden, dan hoef ikniet te twijfelen" zegt een viroloog aan de Universiteit van Rome. Ook Salesiaanse opvoeders (en één van hen had ik als leerling naast me in de studiebanken!) beamen deze aanpak als laatste redmiddel, 'bij gebrek aan beter', maar zonder zich de uitdagingen aan jongeren uit handen te laten spelen.
"Aids vraagt om informatie, vorming en ommekeer. Heldere informatie, geconfronteerd met een visie op WAARDIGHEID VAN DE MENS DIE LEIDT TOT KEUZES IN HET LEVEN. Niet altijd tot de gemakkelijkste keuzes, zeker niet in het christelijk perspectief. Het is de enige weg uit de bangelijk VEREENVOUDIGENDE "VEILIG-VRIJEN-CAMPAGNES. Dat vraagt om OPVOEDING VOOR HET LEVEN, OPVOEDING VOOR DE LIEFDE!
Goddelijke belofte EN menselijke inzet mogen niet van elkaar worden losgemaakt.
De toekomst hangt af van mensen en hoe zij zich opstellen. Zelfs God staat met zijn belofte machteloos als Hij zulke mensen niet weet te vinden. Maar als mensen zich zo gedragen dat aan allen werkelijk recht wordt gedaan, is dat ook een gave van de Heer-in de tijd van de Bijbel, maar ook in onze tijd.
Bij deze een tussendoortje dat toch kan tellen en waarvoor een speciaal woord van dank aan de blogcorrector die volgende bemerking opstuurde. Iedereen kan er nog uit leren. Het foutje zat in onderstaand artikel.
Jaren lang heb ik aan bepaalde verwachtingen proberen te beantwoorden.
Altijd weer de rol gespeeld. Een rol, waarvoor ik uit mezelf nooit gekozen zou hebben. Maar ik wilde niet teleurstellen. Koste wat kost wou ik geaccepteerd worden, totdat het niet meer acceptabel was voor mijzelf.
Zeker, ik functioneerde uitstekend. Maar mijn identiteit werd steeds vager. Wat betekende ik zelf nog??? Als ik in de spiegel keek - schrok ik. Wie was dat mens?
Uit mijn rol gestapt. Onzekerheid, verwarring, verwijten. Zo kende men mij niet. Een nieuwe vrijheid aan het bevechten De vrijheid om mijn eigen weg te gaan, mijn ware gezicht tonen.
Je losmaken, terugtrekken, voordat je jezelf kwijt raakt. Luister naar de taal van je lichaam Het verhaal van je hart!!
Ik had ook andere wegen kunnen gaan. Sommigen waren heel verleidelijk. Velen begrepen mij niet, konden mij niet volgen. Telkens moest ik mij verantwoorden.
Maar deze weg was de enige mogelijkheid voor mij. Ik wilde mijzelf niet meer verliezen. Het kompas van mijn hart wees in deze richting.
Waar ik zou uitkomen; ik zou wel zien. In ieder geval werd het geen doodlopende weg. Hoe hij ook liep, stap voor stap realiseerde ik mijn bestemming. Ik blijf er mens bij, alleen maar mens. Gaandeweg groeide mijn identiteit, werd ik steeds meer mens!!! De andere wegen, het zou verraad zijn geweest. Verraad, vooral aan mijzelf, maar ook aan de anderen.
Weten waar mijn kracht in schuilt, Niet in geweld maar in tederheid. Niet in haat maar in liefde. Tot iets groots in staat te zijn. Het talent om mens te zijn, alleen maar mens. Een hartverwarmend mens.
Ik begraaf dit talent niet, dan begraaf ik mijzelf!!! Ik spreek een taal die een weldaad is. Woorden, voedzaam als brood, lavend als wijn Lavend en voedend een anders hart en dat van mijzelf.
Ik vier dat ik er ben. Van grote betekenis mag ik zijn. Dan beteken ik wat ik beteken voor de ander. Veel, zeer veel, ben ik waard!!
Elkaar niet afbreken maar opbouwen, elkaar niet ontmoedigen maar inspireren. Elkaar tot licht en vreugde zijn. Geloof en vertrouwen in die ander. Onvoorwaardelijk, onbaatzuchtig liefhebben van die ander.
Verwacht veel van die ander. Doe een beroep op zijn goedheid, zijn creativiteit, zijn warmte. Raak zijn ziel, zoals hij jouw ziel raakt maar cijfer jezelf daarbij niet weg, vergeet je eigen ik niet.
Ieder mens is er één. Die ander, schat hem naar zijn waarde. Verwacht niet, wat hij niet is. Ieder mens heeft zijn waarde. Maar ook jij!! Neem dat recht op je eigen waarde, het prachtigste zal je dan bereiken.
"Na moeilijke beslissingen kreeg ik met een depressie af te rekenen. Mijn kwetsbaarheid voor spanningen was er wellicht mee oorzaak van. Ik maakte mezelf verwijten, sliep slecht, had geen energie meer en was hopeloos en angstig. Gelukkig kon ik altijd rekenen op vrienden en kennissen. Hun vertrouwen in mijn herstel heeft me enorm gesteund. Ook mijn geloof heeft mij in de moeilijke periode geholpen. Mijn taken neem ik terug op, zij het met minder gedrevenheid, want laatstste heeft me ten slotte de das om gedaan. Een dokter adviseerde me mijn rugzak te ledigen en me te ontdoen van alle overtollige ballast. Hij volgde mijn gezondheidstoestand nauwlettend. Hij maakte me duidelijk dat het genezingsproces langer kon duren dan ik het zelf verwachtte. Hij verlangde niets anders dan ik weer mocht GENIETEN!".
Uit deze woestijntocht ben ik een nieuw mens geworden.
Beste,
Dit kon mijn verhaal zijn en het is het ook voor het grootste deel. Alléén merk ik dat ik niet de enige ben die doorheen een gelijkaardige hel ben gegaan, want bovenstaande heeft een ander achtergelaten in zijn boodschap. Pas vandaag laat ik dit fragment aan jullie over, bewust van de draagkracht van elke zin en emotie en aangevuld met en persoonlijke toets. Alléén het woord depressie kende ik sinds jaar en dag, maar wat het met een mens doet: daar had ik geen idee van. Het verandert gewoon je hele leven!
Wanneer je nu terug gaat in mijn blogarchief zal je misschien een beter inzicht krijgen en zal je de teksten op een andere manier gaan lezen.
p.s. Of dit nu erg is of niet zal er weinig aan doen; maar het is wel zo dat ik helemaal niet bewust was van deze toestand tot anderen er me attent op maakten dat ik wellicht het moeilijkste al achter de rug had en dit alles had ik in mijn ééntje doorgemaakt. De uiterlijke symptomen waren er wel, maar daar stond ikzelf niet bij stil. Ik heb het woord alleen maar gelezen op de nota's van de dokter en toen wist ook ik "hoe diep ik was gegaan" - dixit die begeleider.
Ja, waarvoor zou ik een moord willen doen of een nacht willen opblijven of alle tv-programma's zelf vroeger gaan bekijken?! Ja, JUIST ... voor salondansen en ijsdans . Wie nodigt me uit om het ooit eens live mee te maken?
Op 1 december is het Wereld-Aids-Dag. Het moment om eens stil te staan, bij alle doden, bij alle mensen die lijden onder de ziekte. Daarom de oproep om een kaarsje te doen branden. Bij elke kaars die gaat branden schenkt het Amerikaanse farmaceutische bedrijf Bristol-Meyers Squibb 1 dollar aan het National Aids Fund in de VS. Op het moment van mijn bezoek waren er al 64685 kaarsjes gaan branden. Het is nu aan jullie bezoekers om dit aantal nog een heel stuk de hoogte in te jagen. Stuur deze foto dan ook maar door!...
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
