Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
De pagina's van het afgelopen jaar, ritselend glijden ze van elkaar . Je twijfelt en bent nu en dan toch wel verbaasd, over alles wat er soms langs je heen is geraasd . Bedroefd, en soms met een traan bevlekt , of met gelach gevuld , of met veel geluk bedekt.
Elke pagina vertelt zijn verhaal, over alleen verdriet, of het geluk met allemaal.
Soms is een pagina kort en met doffe kracht: iemand is onverwachts heengegaan, een relatie is gestopt, ziekte, medeleven, mededogen ...
kleine zorgen, grote zorgen ... Soms oneindig lang, poëtisch en boeiend en over diepe liefde .
Soms zie je een bladzijde met grote schrik: Was dat tóen? Was dat ík? Die keer toen je niks gaf, of teveel greep . Soms niets zag of niets begreep. Zo vertelt elk hoofdstuk klein of groot, hoe je toen afzag of ... hoe je toen genoot .
Is het boek uit, en ben jij aan het denken gebracht ... Mijmer niet te lang, er is een nieuw dat op je wacht! Vol verwachting, bladzijden nog even onbeschreven . Met gul genieten en rijk van leven? Veel energie en dynamiek? Stralend lief en romantiek? Geleden pijn en verdwaalde zorgen? Is het een afscheid van gisteren
en een welkom van morgen?
Maar wat dan ook in je boek wordt getekend
of geschreven ... Geniet van het nu en wat straks je zal geven ... En moge de hoofdstukken van jouw komend jaar, een boek vol geluk vormen zonnig en klaar met:
Het valt me op dat wij de godsdienst van anderen serieuzer nemen dan onze eigen godsdienst. Wij vinden het niet abnormaal dat een Vlaming god en gebod aan zijn laars lapt, maar wij kopen voedsel bij een Marokkaan omdat een mohammedaan van zijn geloof geen chemische additieven mag gebruiken. En wij gaan ervan uit dat joden schuw en vredelievend zijn, omdat Jahweh hun dat beveelt.
Bij het einde van het jaar wisselen allerhande gevoelens elkaar af, maar de DANKBAARHEID overweegt., zeker wanneer we er dit jaar twee maal een driedaagse mogen van maken, ,uitkijkend naar ... Nog in het "licht van de pasgeborene groeit de vrede in ons hart. We moeten geen balans op-maken van winst of verlies, maar we mogen onze ogen richten op Jezus en zeggen:
"HEER, IK DANK U MET HEEL MIJN HART, WANT GIJ HEBT ALLES WELGEDAAN."
Met U ga ik het nieuwe jaar tegemoet!
naar Mgr. Vangheluwe.
Dat dit vredevolle gevoel over jullie allen mag komen in deze eindejaarsdagen!
"Bemin God bovenal en uw naaste als uzelf." Zo moeilijk en zo simpel is het. Dat betekent ook dat je tevreden moet zijn met jezelf, dat je je niet moet laten meeslepen door jaloezie.
Als je niets tekort komt, is het gemakkelijk tevreden te zijn.
"Je hart gebruiken is als je schoenen gebruiken", zag ik ergens op een televisiestation.
Indien je dat nieuw paar mooie schoenen altijd maar aan de kant houdt omdat ze zo mooi zijn en ze kunnen gekreukt worden, dan zou het wel eens kunnen gebeuren dat die schoenen voor je te klein geworden zijn eens je ze wil aantrekken. Zo ook is het een beetje met je hart. GEBRUIK het zodat het niet kan gebroken worden bij een eerste ontmoeting; gebruik het hart dat je gegeven is opdat je niet doelloos met een gebroken hart rondloopt voor de wereld zich echt aan je ontvouwt!
Laat daarom geen enkele traan op de wang van een ander of op die van jezelf aanstoot geven maar een aanmoediging zijn, een uitnodiging naar elkaar toe!
Zijn het de kerstdagen, de problemen met de pc of nog erger: Seniorennet die zijn deuren in deze dagen niet voor iedereen wil openen of té veel bezoekers ineens moet slikken, hoe dan ook hier alvast een teken van leven met dit mooi boeket. De rest volgt alvast hier en daar in een notendop, want ook ik wil 2006 opruimen!
Alvast bij deze dank voor uw trouw bezoek en elk woord van bemoediging en aanmoediging met een bijzonder woord van dank voor de echte vriendschap die ik hier van enkelen mocht ervaren!
Geloven gaat over de liefde tussen mensen en de liefde met God. Ik kan niet begrijpen dat mensen die geloven in God - of ze hem nu God, Jahweh of Allah heten - elkaar zo naar het leven kunnen staan.
Zoals ik eerder heb vermeld laat ik hier een fragment achter uit een Kerstkaart van een zeer goede vriend die toen, door kanker getroffen, me een GOEDE GEZONDHEID toewenste. Nog nooit ben ik zo lang blijven bij stilstaan bij die wens, want is het niet zo dat bij het mondeling uitwisselen van wensen "EN een goeie gezondheid" er vaak zomaar wordt aan toegevoegd.?!
"Dag beste vriend M.,
A.u.b. wees niet al te geschrokken van de woorden die ik hier neerpen, verontschuldig mij ook wanneer het onsamenhangend overkomt, het is trouwens ook zo met mijn leven. Ik herken me niet meer in de woorden die je aan mij richt; ze staan voor mij zo ver af en momenteel volledig nutteloos en overbodig ... Fysisch stel ik het redelijk; psychisch is mijn leven een echte hel, echte miserie geworden, al tracht ik dat voor zovelen (ook ouders) verborgen te houden. Ik leef met een oneindig schuldbesef, een grenzeloze wroeging als ik zie welk leed ik anderen aandoe.... Als ik 's morgens wakker word dan ben ik steeds weer woedend omdat ik nog leef, omdat ik weer een dag van grote psychische ellende zal meemaken. Ik voel mij zo moe, zo lusteloos, ik heb niet de minste zin om iets creatiefs te ondernemen, daar waar ik als ingenieur droomde om creatief en vindingrijk, boordevol energie te zijn. Wat is dit toch een onbeschrijfelijke ontgoocheling! ...
Als het avond wordt, dan ben ik blij: dra is het nacht, en al slaap ik maar enkele uurtjes, het zijn toch uurtjes van rust, diepe rust waarvan ik hoop dat die eeuwig duurt ... Helaas de volgende morgen is daar weer de hel ...
Uit dit alles zult u wellicht mijn reactie weten: ik heb geweigerd ook nog maar enige behandeling te ondergaan. Het lot moet nu maar zijn gang gaan. De wet van de vrije ongerepte natuur moet nu maar spelen; ziekte, onbekwame exemplaren moeten verdwijnen! ... De ware oorzaken voor het feit dat ik liever dood ben zijn veel dieper; de aanslepende tijd, de onbekende en onzekere? afloop. Zou een nieuw leven in overeenstemming zijn met mijn karakter waarbij ik wil vooruitzien in de toekomst, waarbij ik zekerheden wil, waarbij ik "perfect" wil zijn. Zou dit nog wel ooit mogelijk zij? Voor mij heb ik negatief geantwoord. ....
Tenslotte zal ik door te sterven ook bevrijd worden van dit diepe psychische leed en onmacht, en zal ik dan voortdurend vertoeven in de "uurtjes van rust en vrede".
Vandaar: mijn persoonlijke wens voor 19.. is da tik zo spoedig mogelijk rust mag hebben, eeuwige rust,
Aan jou, M., wens ik voor 19.. EEN GOEDE GEZONDHEID, een aangename werk- en vriendenkring en veel geluk!
(zo eindigt de brief, niet ondertekend ... ook nu voel ik een traan opwellen, ook na al die jaren. L. was iemand die heel doordacht zijn Nieuwjaarsbrief heeft geschreven.
Mensen die deze wensen kunnen nalaten enkele maanden voor hun overlijden weten wat ze schrijven! De wenskaart staat dan ook elk jaar terug tussen de andere. Nu nog terugdenkend aan dit alles, dank ik hem voor al dat vertrouwen dat hij in mij heeft gesteld. Omwille van het privé-karakter heb ik namen en plaatsen gewijzigd of weggelaten.
Ik wilde gewoon een getuigenis achterlaten en vooral eens blijven stil staan bij de wens: "OOK een goede GEZONDHEID!".
Een ander afscheidsverhaal, ook van een twintiger, lees je in het archief onder "Afscheid van Joeri".
deze wensen zijn heel bijzonder gericht aan die mensen die ik de afgelopen jaren mocht leren kennen en die door ziekte, ongeval of andere aandoening niet aan het "normale" leven kunnen deelnemen. Ik vrees dat ik daardoor wel een paar namen zou kunnen vergeten, maar zij die zich herkennen en mij ook al langer volgen zullen weten aan wie ik dit gedicht opdraag en dit VAN HARTE!
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
boomer 
