In ontmoeting met mensen hoor ik nogal eens de opmerking: Ik ben moe… ik ben kapot… En wat mij daarbij opvalt is, dat die opmerking vaak door jonge mensen wordt gemaakt… zelfs door kinderen. Zonder het zelf te beseffen, zitten wij in een achtbaan van activiteiten, er moet zoveel, mensen hollen van het ene naar het andere, kinderen hebben al een agenda… en dan elk moment bezig met de sociale media… nauwelijks rust, te weinig ‘niets doen’, en als er al vrije tijd is of vakantie, dan wordt ook die tijd met moeten volgepropt. Dat vele moeten, dat jagen en jachten geeft stress en doet voorbijgaan, aan wat er werkelijk om je heen is. Steeds doelgericht op je doel af en dan loop je voorbij aan wat heel boeiend en verrijkend kan zijn… stil staan is toelaten wat er om je heen is, is ontmoeten en ondergaan wie je tegemoet treedt… echter er is weinig tijd om stil te staan en dat maakt leeg en arm.


|