Bij mijn geboorte kreeg ik de, destijds, zeldzame naam: "Yvette". Maar, what's in a name? Tegenwoordig speel ik jaarlijks toneel bij "t Souffleurke" en geniet ook eens van wat anders, zoals een rol in een operette of musical voor "Kunst Veredelt" beide gezelschappen met roots in Roeselare. Waarom eens niet een dessert? Als het lukt doe ik ook mee in een straattheater of zon wagenspel als in de Middeleeuwen. In het dagelijkse leven is en blijft poëzie voor mij een zenuw pil, een middel tegen stress, een must.
Hoe ik in het toneel ben terecht gekomen ...
Een collega op het werk kwam met de optie om met mijn bescheiden zang talent als koorlid mee te spelen in een operette Met dank aanvaard, en het viel reuze mee.
Na een paar jaar operette in Tielt, Kortrijk en Roeselare kreeg ik een sprekende rol en werd toen gevraagd door enkele toeschouwers van een toneelgezelschap om daar een toneel rolletje te gaan spelen. Zo is dat verder gaan uitgroeien tot het toneel een passie is geworden.
Er moet in het toneel een goede band zijn met je mede spelers, het publiek in de zaal voelt dit aan! Helpen waar een ander het moeilijk heeft, met respect voor die andere speler. Dus vriendschap is een must! Toneel is als voetbal: teamwork.
Meer dan je denkt zijn er al eens bloopers tijdens repetities of voorstellingen.
De repetities zitten er vol van, sommige zijn zô amusant dat de regisseur ze gewoon incalculeert in het stuk. Mijn ervaring heeft me geleerd dat, als een opvoering bijna begint met een bloob, er later in het stuk zeker nog volgen
Hou er je hoofd maar bij!
En dan de reacties na of tijdens de voorstelling.
Anno 1998 "Een doodgewoon avondje" in de Spil. Een komedie, op zich een titel die een saai stuk laat vermoeden, maar
Ikzelf had een rol die zowat het kwadraat was van een heks, een feeks en al het andere minder charmante dat je van een vrouw kunt verwachten ! Zoals gewoonlijk houd ik enorm van de " meeting after ", maar die avond is er iemand in geslaagd mij perplex te laten staan! Er kwam een koppel naar me toe en de man was blijkbaar over zijn toeren van kwaadheid. Zijn kommentaar sprak boekdelen : "Meiske, met mij zou dat niet lukken! Je zou met je klikken en klakken buitenvliegen bij mij, zo waar als ik het zeg!" Ik probeerde hem te kalmeren: "Maar Meneer toch, het is maar toneel! Zijn reactie was nog minstens even snibbig: "Het is mij juist gelijk, toneel of niet, bij mij zou dat zeker niet lukken! En tegen u spreek ik niet meer." En meneer met zijn madam in kwaadheid weg
Maar mijn droom tijd is toch wel toen ik in 2004, werd uitgekozen door Carry Goossens,
om mee te werken aan een tiendelig VTM-tv reeks "Chateau Bravoure" met nadien een grootse show in de Burla in Antwerpen! En in vele andere culturele centra's in ons land ... Nu geniet ik nog steeds van die mooie tijd in het kasteel "Gasterbosh" in Schullen.
Veel ervaringen rijker geworden door de wijze lessen van Carry Goossens, David Davidse, Ann Nelissen en Guy Van Sande sta ik opnieuw voor een uitdaging met een nieuwe
"Rousselaerse Revue"
zie: http://blog.seniorennet.be/rousselaerserevue/
Dank je Yvette!!
|
