De periode 1900: En Mr. Poiret bevrijdt de vrouw... 1900 was de periode van Jacques Doucet, Mariano Fortuny maar vooral van Paul Poiret. Het was Paul Poiret die de vrouwen verloste van hun korset... LEES VERDER
Uitnodiging ontvangen, van wie mag die wel zijn, zal vlug eens zien.
Een glimlach verschijnt op mijn gezicht het is van Sjoeke of ik op bezoek wil komen en of ik haar een mailtje kan sturenom het te bevestigen. Ja natuurlijk ga ik op bezoek en zit al aan de pc om te antwoorden.
Zodra ik het mailtje verstuur denk ik eraan dat Sjoeke me ook vroeg om tijdens mijn bezoek mijn "levensverhaal" te vertellen,
hoe ga ik daar aan beginnen, hoe vertel ik over mezelf, wie ben ik, wat doe ik graag en al die dingen. Veel te veel vragen kwamen op me af. Tot op het moment dat ik zei; je begint eenvoudig bij het begin.Simpel toch!
SIMPEL.....toch moeilijker dan ik dacht, want ben een persoon die niet snel zomaar over haar leven vertelt, kijk graag eerst de kat uit de boom en dan beetje bij beetje komt men wat te weten over mij. Of dat typisch is voor een "waterman" zou het niet weten, ben namelijk geboren in een wintermaand - op een vrijdag de derde dag van februari -in het jaar 195x.
Mijn naam die ik bij geboorte heb meegekregen is Patricia....
Ik ben ook een persoon die goed en graag naar andere luisterd en wanneer ik in de mogelijkheid ben om te helpen, dan zal ik dat zeker doen. Heb nog voor slachtofferhulp gewerkt, maar niet verder vertellen hé.
Ben een 30 jaar gehuwd met Guy, we wonen in de mooie kempen te Herentals, samen hebben we een zoon die nu al een tijdje samenwoont met zijn vriendin. We hebben jaren in het buitenland gewoond en gewerkt tot we met veel verdriet naar België zijn moeten terugkeren. Heb er vele lieve mensen mogen ontmoeten en leren kennen.
Maar ach brood bakken ze overal en misschien was ik dan nooit hier tot bij Sjoeke geraakt en met een weblog gestart.
Alhoewel ik met mijn blog maar ben begonnen door mijn ziekte ( fybromealgie) Deze heeft ervoor gezorgt dat ik niet mee uit werken kan en het heel moeilijk heb om een, hoe moet ik het uitdrukken, ja laat ik maar zeggen het moeilijk heb om een normaal leven te hebben. Pas op hè mensen, zit niet van 's morgens tot 's avond opgesloten in mijn huisje hoor, maar veel sociaal contact heb ik door de ziekte niet meer, de meesten haken gewoonweg af na een tijdje.
Ach ik begrijp het hoor.
De dag dat mijn blog starte heb ik uren zitten nadenken over wat ik eigenlijk zou schrijven, er is zoveel waar men kan over vertellen, toen dacht ik terug naar de jaren van mijn jeugd samen met de grootouders, veel uren samen in de tuin doorgebracht, opa veel geholpen met de bloemen, planten en dieren enz. We zijn namelijk ook dierenliefhebbers en hebben tot vorig jaar altijd hondjes gehad, misschien dat er terug eentje komt.
Toen wist ik het mijn blog zou gaan over kamerplanten en dergelijke.
Heb altijd iets gehad met bloemen en planten, nooit de plaats en tijd ervoor gehad en toch zonder dat ik het mij realiseerde wist ik er toch, dank zij mijn grootvader, er het een en ander van en dat wou ik met veel mensen delen. En daar de pc een grote deur is naar de buitenwereld....waar men bij heel veel mensen komt......
De titel voor het blog was snel gekozen, een samenvoegsel van kamerplanten en tuinieren = t' Kamerniertje
Of hoe men in zijn leven toch word geleid door het verleden en de toekomst.
Maar hoe ben jij dan aan die naam tante Lotte gekomen? Wel dat kan ik eigenlijk niet meer zeggen, die was daar ineens en ik vond het een leuke naam om te gebruiken als pseudoniem, iedereen zou denken bij het horen/lezen van die naam aan een mevrouwtje met een brilletje, een schortje zo het typetje van een gemoedelijk oud vrouwtje, maar niks is minder waar.
Dit is nu voor een groot deel mijn leven, hier mag ik nu lieve mensen ontmoeten en leren kennen, al is dit voor een groot deel via de moderne communicatie, de computer.
Sjoeke, hartelijk dank voor de goede ontvangst en de lekkere koffie, maar ik moet nu gaan.
Het was gezellig, een dikke kus en knuffel tot volgende keer.
