
In de tijd dat ik dagelijks vanaf de achterbank van mijn moeders Fiat 500 of mijn vaders VW Kever de andere autos checkte, had ik al een mening over zaken die een auto moeten opleuken. Destijds zagen we vaak plastic hondjes die je vanaf de hoedenplank los-genekt toeknikten. Mijn vader grapte dan dat hevig knikkende keffers ons vast iets wilden vertellen over de erbarmelijke staat van de schokdempers van de betreffende bolide.
Geluksbrengers in de vorm van aan de binnenspiegel slingerende dobbelstenen en bokshandschoentjes heb ik ook altijd belachelijk én hinderlijk gevonden. Tegenwoordig zie je zelfs mensen die rondrijden met voor hun neus deinende bidkettingen, dreamcatchers, bhtjes en luchtverfrissers in allerlei vormen en maten. Daar krijg je toch het heen en weer van! En wat dacht je van zon Garfield-knuffel met zuignapjes aan zijn poten die je vanaf de zijruit Take It Easy toeroept? Dan weet je in elk geval zeker dat er een infantiel type achter het stuur zit. Stickers met kreten erop zeggen ook veel over de berijder: Baby aan Boord bijvoorbeeld. Wat wil zon vader of moeder met die mededeling? "Moet je kijken wat een pracht-kind ik heb gebaard"? "Voorzichtig inhalen"? Of: "Botsen verboden"?
Nee, autos zijn puur natuur het mooist. Een écht coole bak hoeft geen leuk outfitje om erbij te horen. Sommige merken geven je een pakket stickers om de auto dat persoonlijke tintje te geven. Sorry hoor, maar bloemetjesstickers, een tribal look of een print die lijkt op slangenhuid? IEEEK, stijlbreuk! Het markante design van een auto moet die glimlach op je lippen toveren, niet iets dat je erop moet plakken. Het enige wat ik in dat opzicht nog wel cool vind, zijn racestrepen die à lá rally-auto helemaal over het dak en de motorkap lopen. Zo reed ik laatst in een prachtige, witte Porsche Cayman met lichtblauwe Martinistrepen over zijn kruin. En de week daarop in een knalrode Fiat Panda HP 100 met witte striping. Raadt eens met welke auto ik meer bekijks had? Bron vrouw one-line
|