De periode 1900: En Mr. Poiret bevrijdt de vrouw... 1900 was de periode van Jacques Doucet, Mariano Fortuny maar vooral van Paul Poiret. Het was Paul Poiret die de vrouwen verloste van hun korset... LEES VERDER
Madammeke, hartelijk dank om me op visite te vragen, ik kom met veel plezier wat over mezelf vertellen.
Ik ben Julienne (van het blog rayaatje) en ben geboren op 26/12/1951 te Antwerpen, mijn stad waar ik, ondanks alle negatieve berichten, trots op ben. Mijn jeugd verliep niet van een leien dakje, ik heb 6 stiefmoeders gehad, maar daar ga ik niet over uitweiden!! Dat zou een dik boek worden ... Ik heb veel meegemaakt in mijn kinderjaren. Zo ben ik op mijn 12-de verkracht geweest door de vader van een vriendin van mij. Op 14 jaar ben ik MOETEN gaan werken en ben als nanny bij een Joodse familie terechtgekomen. Deze mensen hebben mij heel goed opgevangen, iets waar ik hen nog dankbaar voor ben. Ze hadden 5 kinderen waar ik moest voor zorgen, toch een niet te onderschatten job op je veertiende ...
In 1970 is de liefde met de grote L in mijn leven gekomen en een jaar later ben ik gehuwd met hem. Ik was toen 19 jaar en nu, na 36 jaar, ben ik nog steeds met hem samen. Maar ook tijdens ons huwelijk bleven we niet van onheil bespaard. Ik heb mijn eerste kindje, een zoontje, op zijn anderhalf jaar moeten afgeven, gestorven aan een hartkwaal. Daarna heb ik twee dochters gekregen waarvan de jongste gehandicapt is. Zij zijn nu respectievelijk 31 en 29 jaar.
Mijn oudste dochter heeft twee schatten van kindjes waar ik dol op ben. Zij is een BAM, dit wil zeggen Bewust Alleenstaande Mama. Haar kindjes zijn er gekomen via donor maar ze zijn alle twee van dezelfde vader en ze kennen hun papa. Zij woont momenteel met haar twee kindjes bij ons.
Verder ben ik 26 jaar onthaalmoeder geweest en de meeste van die kindjes kwamen hier binnen als baby van 3 maanden en gingen hier gewoonlijk buiten als tieners van 12 à 13 jaar. Ik ben daarmee gestopt toen mijn oudste kleinkindje geboren is.
Ondanks het feit dat ik in mijn doen en laten wat beperkt word door de handicap van mijn jongste dochter, heb ik heel wat interesses en bezigheden. Mijn gezin neemt een groot deel van mijn tijd in en komt ook absoluut op de eerste plaats. Mijn grote hobby's ... dat zijn er vele. Eén er van is natuurlijk mijn pc-ke en mijn blog. Ik ga ook graag naar de bioscoop, dit doe ik toch minstens tweemaal per maand. Dieren zijn altijd mijn passie geweest, ik heb nu een Berner Sennen in huis, een Yorkske, twee poezen, een kanarie, twee valkparkieten, twee aquariums met vissen en in de tuin een landschildpad. Een hele beestenboel dus! Vroeger toen de kinderen nog klein waren zat het hier ook nog vol konijnen, cavia's, witte muizen, gerbils, wandelende takken, kippen, duiven en noem maar op...
Ik ben een ongelooflijke olifantenfanaat en mijn huis staat en hangt vol olifanten, ik heb zelfs een olifant geadopteerd in Kenia via "de vrienden van de olifant" http://www.olifanten.org/. Ook heb ik "twee plankindjes" http://www.plan-belgie.org/, één in El Salvador en ééntje in de Dominikaanse Republiek.
Reizen doe ik ook ieder jaar met veel plezier en heb al wel enkele mooie stukjes van de wereld gezien, waaronder Egypte dat mijn lievelingsland is maar ook Israel, Tunesie, Malta, Cyprus, Griekenland, Hongarije, Frankrijk, en ik vergeet er nog wel enkele ... Volgend jaar trekken we naar Bulgarije.
Verder heb ik een heleboel vrienden en vriendinnen waar ik uren kan mee praten. Een lekker etentje met een goed glaasje wijn sla ik ook nooit af.
Dansen is één van mijn grote passie's, als ik muziek hoor kan ik niet blijven stilzitten. Ik hoor alle genres muziek graag tot zelfs hardrock toe. Maar the Beatles en David Bowie blijven toch wel mijn topfavorieten! Naar popconcerten en optredens van artiesten gaan doe ik ook heel regelmatig en dan ga ik daar meestal serieus uit de bol.
Mijn mode ... Wel, ik kleed me wel een beetje naar de mode maar draag over het algemeen toch waar ik me goed in voel. Meestal is dat overdag een jeansbroek met T-shirt. Als we uitgaan kleed ik me wel vaak heel vrouwelijk. Maquillage gebruik ik wel maar heel weinig. Ik heb geen schoenen of handtassencomplex maar wel een "lingeriefobie" daar kan ik me arm in kopen.
Met mijn blog ben ik begonnen toen SeniorenNet er mee startte, dat is dus nu al rond de 1000 dagen geleden. Mijn blog heeft geen bepaald thema, ik schrijf daar over vanalles wat me bezig houdt en wat in mijn gedachten rondspookt. Al mijn blogvrienden regelmatig bezoeken kan ik niet door gebrek aan tijd maar ik probeer er toch regelmatig langs te gaan.
Ik was heel blij dat op de meeting in Antwerpen dit jaar toch ook verschillende bloggers aanwezig waren, zo leerde ik er enkele persoonlijk kennen en ik hoop er volgend jaar nog veel meer te mogen begroeten. Bij deze is iedereen al hartelijk uitgenodigd.
Zo, mijn visite zit er op. Ik vond het aangenaam hier mijn verhaal eens te brengen. Ik hoop jullie spoedig eens op mijn blogje te mogen ontvangen!