Rondje Sluis:

Sluis is een gemeente in het westen van Zeeuws-Vlaanderen, in de Nederlandse provincie Zeeland, die na de gemeentelijke herindeling van 1 januari 2003 tot stand kwam als fusie van de gemeenten Oostburg en Sluis-Aardenburg. De gemeente is genoemd naar het vestingstadje Sluis, maar het gemeentehuis staat in Oostburg. De gemeente telt 23.147 inwoners (31 januari 2022, bron: CBS) en heeft een oppervlakte van 307,01 km² (waarvan 26,74 km² water). Toerisme is een belangrijke bron van inkomsten in deze gemeente. De burgemeester is Marga Vermue-Vermue (CDA). Sluis is de meest westelijke gemeente van Europees Nederland. Sluis is ook de naam van een gemeente die bestond tot 1995. Het stadje Sluis werd in 1944 grotendeels verwoest door geallieerde bombardementen. Ook het unieke Belfort is toen volledig verwoest. Het centrum is echter weer opgebouwd en de omwalling is intact gebleven. In het kleinschalige historische centrum van Sluis bevindt zich het enige Nederlandse belfort. In dit gebouw bevindt zich ook een historisch museum.

Hier aan het sportcomplex was de start van deze wandeling.





Regelmatig wat infoborden langs de weg.

Hier even op de buitenwallen van dit mooi stadje.

Mooie vergezichten. De historische stad Sluis had eertijds een rechtstreekse verbinding met de Noordzee en de Westerschelde via het Zwin. Als overblijfsel van het Zwin kan de Damse Vaart gelden, wat een kanaal is dat geleidelijk de plaats van de natuurlijke waterloop heeft ingenomen, toen deze geleidelijk verzandde. De Damse Vaart loopt dood in Sluis. Vroeger was hier een haven, maar scheepvaart is al lang niet meer mogelijk, doordat de Damse Vaart in 1940 is onderbroken toen de sifons werden verwoest.









heerlijk rustig 





Een grenspaal(niet de enige)

Zoals bij ons... patatten.



Het monument. Het 'Hickmanmonument' in Retranchement (gemeente Sluis) bestaat uit vier delen: – een gemetselde sokkel met daarop een uit witte natuursteen opgetrokken plaquette met daarop de tekst 'Hickmanbrug'. – een zuiltje van zandsteen met in reliëf tekst en een esdoornblad (de Canadese 'Maple Leaf') – drie bronzen plaquettes met een Engelse-, Franse- en een Nederlandse tekst. – het vierde onderdeel is een deel van een Baileybrug.

Aangekomen in het historisch dorpje Retranchement.

Retranchement is een plaats in de gemeente Sluis, in de Nederlandse provincie Zeeland. De plaats, in het westen van de regio Zeeuws-Vlaanderen, ligt aan de grens met België tussen het Belgische Knokke-Heist en het Nederlandse Cadzand. Het dorp telt 295 inwoners (1 januari 2021).

In deze gemeente hadden we een rustpost en moesten daar 2x komen.







na de rust in Retranchement gingen de langste afstanden richting Cadzand via de duinen en langs de Noordzeekust.

Hier een ooievaar gespot.





Zicht op een deel van de kust. Hier wat opletten , we wandelden gedeeltelijk op een fietspad, en ja er zijn heel wat fietsers in Nederland.

hier nog een grenspaal.



Was zalig, geen windeke aan de kust.

Boot via Breskens richting Zeebrugge of naar Engeland?

Een zicht op Heist en wat verder de zeehaven van Zeebrugge.

Hier een heel mooi uitzicht.

Aangekomen in Cadzand aan het restaurant van Sergio Herman.

Ook dit plezierhaventje heeft hij laten bouwen.

Op weg naar de rustpost aan het sportcomplex van Cadzand. Cadzand (West-Vlaams: Kezand) is een dorp, gelegen in het uiterste westen van de de Nederlandse provincie Zeeland. In 2021 telde het in de regio Zeeuws-Vlaanderen gelegen dorp 735 inwoners. Sinds 2003 is Cadzand een deel van de gemeente Sluis. Tot Cadzand behoort ook Cadzand-Bad. De zee en het strand zijn belangrijke trekpleisters voor Cadzand, maar de rustige dorpskern van Cadzand-Dorp staat in schril contrast met het toeristische Cadzand-Bad.

Na de rust in Cadzand gingen we terug via wat natuur en onverharde paden richting Retranchement voor zo'n 7.3km

Zicht op Roompot Cadzand.





De Mariakerk is een protestants kerkgebouw in Cadzand, gelegen aan Prinsestraat vanaf de 11e eeuw wordt het eiland van Cadzand bewoond door schaapsherders en landarbeiders uit het graafschap Vlaanderen. In 1096 geeft het bisdom Doornik aan het dekenaat Aardenburg de opdracht een parochie met kapel op het eiland Cadzand te stichten. Het patronaatsrecht van de parochie is toegewezen aan de Sint-Baafsabdij te Gent. Deze heeft ook het tiendrecht. De kerk, Mariakerk genaamd, is een tweebeukige hallenkerk, opgebouwd uit gele Vlaamse baksteen. De zuidelijke beuk is vermoedelijk gebouwd tussen 1200 en 1225. De noordelijke beuk dateert van tussen 1325 en 1350. De stijl is in hoofdzaak vroeg-gotisch, beter gezegd de Scheldegotiek. De zware zuilen zijn van romaanse origine. De kerk bezat een hoge, massieve toren, de zogenaamde Sint-Lambertustoren, die samen met de Vlissingse kerktoren de tolgrens van de Westerschelde aangaf. De Mariakerk is de oudste kerk van Zeeuws-Vlaanderen. Windmolen Nooitgedacht aan de ingang van het dorp, uit 1898. Molen van Aalbregtse, een molenromp aan de Badhuisweg, uit 1848. Op het strand kunnen door ontsluiting van oude zandlagen ten gevolge van de stromingsveranderingen door de deltawerken fossiele haaientanden worden gevonden. Daarnaast vindt men er fossiele schelpen van tweekleppigen, zoals de vrijwel alleen hier voorkomende Zwinkokkel  

Typisch Hollands





De Molen van Cadzand. Molen Nooit Gedacht is een korenmolen uit 1898 aan de Zuidzandseweg in Cadzand. Het is een ronde stenen beltmolen met een vlucht van 23,50 meter. In 1662 was op dezelfde plaats een standerdmolen te vinden. Deze werd in 1721 vervangen door standerdmolen De Kat. De waaide in 1820 om maar werd weer opgebouwd. In 1897 brandde deze echter af en werd in 1898 de molen Nooit Gedacht gebouwd. De molen werd tijdens de bevrijding van 1944 stukgeschoten. In 1947-1948 werd de molen hersteld. Tegenwoordig is de molen regelmatig in gebruik en elke zondag tussen 14:00 en 18:00 te bezoeken. Ook is de molen tussen 15 juni en 1 september op woensdag van 14:00 uur tot 18:00 te bezoeken. In de molen kunnen de volgende EKO-producten met skalkeurmerk no. 1800 worden gekocht. Volkorenmeel, Gebuild meel, Bloem, Griesmeel Zemelen van Zeeuws-Vlaamse biologische tarwe, gemalen op de windmolen van Cadzand. Verder zijn er te koop: receptenboekjes, molengidsen en meelzakjes.



Terug via onverharde verlieten we Cadzand 





Deze had niet door dat ik hem kon op de gevoelige plaat vastleggen.

De Retranchementse molen is een koren- en pelmolen aan de Molenstraat in Retranchement, in de Nederlandse provincie Zeeland. Deze open standerdmolen uit 1818, gedekt met schaliën, heeft een vlucht van 20,70/20,80 meter. De molen is maalvaardig, en wordt nog gebruikt om op vrijwillige basis graan te malen. Al vanaf 1643 staat op deze plaats een molen. De huidige molen werd in 1818 herbouwd nadat hij was omgewaaid.





Het omwalde dorp Retranchement is een overblijfsel van een veel groter geheel van versterkingen dat bedoeld was om de Staatse oever van het Zwin te beschermen. In 1604 werd er door Prins Maurits een bescheiden versterking aangelegd waar slechts enkele soldaten met hun gezinnen woonden. Dit geheel bestond uit het Retranchement Cadsandria met Fort Oranje in het noorden en Fort Nassau in het zuiden, die op 1 km afstand van elkaar waren gelegen en omstreeks 1621 werden gebouwd. Tussen 1630 en 1640 werd de omwalling met drie bastions aangelegd die het dorp Retranchement ook tegenwoordig nog omsluit en zich tussen beide forten in bevindt. Vroeger waren er aan de landzijde twee poorten: de Zandpoort en de Slijkpoort. Deze zijn volledig verdwenen. In 1643 kwam daar nog de redoute Berchem bij, die op de westelijke punt van de Bewesten Terhofstedepolder werd gebouwd, ongeveer 1 km ten zuiden van het huidige dorp. Deze redoute werd maar enkele tientallen jaren benut, maar in 1784 werd deze weer voor korte tijd in gebruik genomen. Bij de stormvloed van 1682 zakte een deel van het Fort Oranje weg in het Zwin en men heeft daarop een dam aangelegd om de verdedigingswerken tussen beide forten tegen de zee te beschermen. Uit deze Boerendam, de huidige Molenstraat, ontwikkelde zich het huidige dorp. Tot 1970 was Retranchement een zelfstandige gemeente. In dat jaar werd het bij de gemeente Sluis gevoegd. Van 1995-2003 behoorde het bij Sluis-Aardenburg, daarna bij Sluis.  





Een laatste zicht op Retranchement



Nu op weg naar Sluis via de Wallenroute.

De laatste lootjes alvorens we terug aan het Sportcomplex waren. Een hele mooi tocht rond Sluis en zijn prachtige omgeving. Dit is zeker een aanrader.