IFF-wandeling langs de Palingbeek:

Na gisteren te hebben gewandeld te Ellezelles koos ik vandaag iets dichter bij huis en reed naar Zillebeke. Ook een heel goede regio om te wandelen.

Zillebeke is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen, en een deelgemeente van de stad Ieper. Het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977, waar in 1971 Hollebeke en Voormezele aan werden toegevoegd. Zillebeke ligt in Zandlemig Vlaanderen en de Westhoek. Op een totale oppervlakte van 1.747 ha zijn er 222 ha bossen in Zillebeke. Zillebeke komt van Sala (huis, vergelijk met zaal) en baki (beek), dus een woonplaats aan een beek. De Duitse gemeente Seelbach in het Zwarte Woud, waarmee Zillebeke verbroederd is, heeft een naam met dezelfde betekenis. Zillebeke werd voor het eerst vermeld in 1102, als Selebecka. De bisschop van Terwaan verleende toen het patronaatsrecht van de parochie aan de Abdij van Voormezele. In 1270 kwam de Cisterciënzerabdij van Esen naar het Hof Hemelsdale te Zillebeke, om in 1295 naar Werken te verhuizen. Tot Zillebeke behoorde ook de heerlijkheid Bellewaerde. In de omgeving van Zillebeke lagen een aantal kastelen, zoals Kasteel 't Hooge, en verderop langs de Meensestraat het kasteel Beukenhorst, na de Eerste Wereldoorlog herbouwd als Huize Zandberg en sedert de jaren '50 van de 20e eeuw bekend als Catalunya. Verder lag het kasteel Kerskenshove aan de Rijselse Weg. Dit werd na de Eerste Wereldoorlog niet meer herbouwd, maar op deze plaats ligt nu het Bedford House Cemetery. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd rond Zillebeke, vooral bij 't Hooge, hevig gevochten. Oorlogsbegraafplaatsen, bunkers, mijnkraters en dergelijke getuigen hier nog van. Na de oorlog werd het dorp herbouwd.

Zillebeke ligt in Zandlemig Vlaanderen op een hoogte van 22 tot 62 meter. De kern ligt nabij de Zillebekevijver van 28 ha, waar men kan wandelen, vissen en roeien. Ook ligt te Zillebeke het Provinciaal natuurdomein De Palingbeek van 240 ha, met bossen en de restanten van het Kanaal Ieper-Komen, en bovendien herinneringen aan de Eerste Wereldoorlog. Tot Zillebeke behoort ook het gehucht 't Hooge.

De start van deze wandeling was in het OC Het Riet. Was wat vroeg deze morgen, daar er weing parking is aan het OC. Toen ik aankwam had ik wat geluk, er waren nog een 2tal plaatsen vrij. Had afgeproken met Henri, om samen deze tocht te wandelen. Voor het vertrek sprak ik met de parcoursmeester over de tocht en die beloofde om heel veel MODDER. Er was wel een parcours voorzien voor de rolstoelen of de mensen die niet goed te been been zijn.

Wandeltocht in het bosrijke zuiden van Ieper. Je wandelt door een glooiend, maar ronduit prachtig landschap, waarbij de herinnering aan de Eerste Wereldoorlog nooit veraf is. Kortom, ontspannend én leerrijk tegelijkertijd.De afstand die ik deed was verdeeld in 2stukken, een lus van 4km en dan een van 12km. Het eerste gedeelde ging richting Zillebeke vijver via een omweg, waar de rolstoel en kinderwagens direct naar de vijver gingen.

Direct na de start gingen we door een boomgaard die er zompig bijlag. besloot niet te veel foto's te nemen, het was uitkijken om niet uit te glijden.

Er was al wat wind, maar nog geen regen.









Hier op weg naar Zillebeke vijver.



Een stukje wandelen langs de vijver om zo terug te keren naar de zaal.

De Zillebekevijver is een vijver in het Belgische dorp Zillebeke. De vijver is 28 hectare groot en ligt net ten westen van het dorpscentrum. De vijver ontstond in de 13de eeuw, toen voor drinkwater, de lakennijverheid en het voeden van de stadsgrachten een aantal vijvers werd aangelegd rond de stad Ieper. In 1217 werden zo vijf vijvers vermeld, waaraan later nog aanpassingen gebeurden. Door afdamming van de vallei van de Zillebeek werd de Zillebekevijver gevormd, die rond 1295 ongeveer zijn huidige vorm kreeg. Naast deze vijver zijn ook nog de Dikkebusvijver en Bellewaerdevijver bewaard gebleven. Tijdens de Eerste Wereldoorlog lag de vijver vlak tegen de frontlijn van de Ieperboog. Tegenwoordig dient de vijver voor de productie van oppervlaktewater en is het een natuurlandschap dat ook wordt gebruikt voor recreatie.

Zicht op de kerk van Zillebeke

Na onze eerste rust, begonnen we aan de rest van de wandeling. Een lus van 7.5km tot aan onze volgende lus. nu gingen we richting de Palingbeek via enkele autoluwe wegen en paden.


Ook enkele vergezichten

Hier zijn we dan in het domein.

De Palingbeek is een natuurgebied en West-Vlaams Provinciaal Domein in Zillebeke, een deelgemeente van de Belgische stad Ieper. Het is meer dan 230 ha groot en ligt een paar kilometer ten zuiden van het dorpscentrum, op de grens met Voormezele en Hollebeke. Het domein ligt rond het oude kanaal Ieper-Komen. De Palingbeek is Europees beschermd als onderdeel van het Natura 2000-gebied 'West-Vlaams Heuvelland' (BE2500003). Het gebied ligt op de waterscheidingskam tussen de bekkens van de IJzer en de Schelde, via de Leie. Men wenste een kanaal te graven dat de Leie zou verbinden met het Ieperleekanaal. In 1864 vingen de werkzaamheden aan. Probleem was dat men de tot 63 m hoge heuvelrug ten zuiden van Ieper moest doorsnijden. Men trachtte dit te bereiken hetzij met de aanleg van tunnels dan wel het graven van een diepe sleuf. De bodem was echter zeer instabiel en bestond uit een zandlaag die op klei was gelegen. Voortdurend stortten de constructies in. Ook een over het kanaal aangelegde brug verzakte en brak. In 1913 staakte men de werkzaamheden. Eén jaar later brak de Eerste Wereldoorlog uit, waarna de werkzaamheden nimmer werden hervat.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog lag de Palingbeek aan het front van Ieperboog. Zowel Britten als Duitsers bouwden hier stellingen uit. De Britten noemden de steile noordelijke oever van het kanaal The Bluff. In de loop van de oorlog werd hier regelmatig ondergronds oorlog gevoerd, waarbij beide kampen via ondergrondse mijnen probeerden de vijandelijke stellingen te uit te schakelen. De oevers wisselden regelmatig van bezetter. Verschillende betonnen constructies uit die periode zijn bewaard in het gebied. In het domein liggen ook een aantal Britse militaire begraafplaatsen.Wat van het kanaal bleef bestaan was een 3 km lange sleuf die geleidelijk aan in bezit werd genomen door de natuur. Deze Palingbeek, met het omliggende bos (Molenbos en landgoed De Vierlingen) van meer dan 200 ha en bovendien nog 30 ha open landschap, werd in 1970 ingericht als provinciaal domein. Het omvat onder meer een bezoekerscentrum. Een aantal wandelingen is in het gebied uitgezet.

Op weg naar de laatste rustpost. Het voetbal kantientje van Zillebeke.

We passeerden het Canadees monument

Het laatste gedeelte was heel modderig en kon niet veel foto's nemen,moesten teveel kijken waar we onze voeten gingen neerzetten. Terug een hele mooie tocht en veel poetswerk aan onze wandelschoenen, maar ik heb dit er voor over.