Knooppuntenwandeling Brugge-Assebroek-Brugge:

Vandaag geen wandeling van Wandelsport Vlaanderen, had eens goesting om een knooppuntenwandeling te maken. Ditmaal reisde ik met de trein richting Brugge, om daar een mooie wandeling via knooppunten te maken. Het weer viel best mee, wat koud maar goed gekleed begon ik aan de wandeling. De start van deze wandeling begon aan de voorkant van het station, bij het bus perron B1. Eerst een eindje door Brugge via het Minnewater tot aan de Kathelijnepoort en dan richting Assebroek tot Verre Assebroek en terug. Doorkruisen van de Gemene weidebeek, de Assebroekse Meersen, enkele kleine parkjes en tenslotte de Steenbrugse bosjes. Deze wandeling was goed voor zo'n 20kilometer.

Hier ben ik alin Assebroek:

Assebroek is een plaats in de Belgische provincie West-Vlaanderen en sinds 1 januari 1971 een deelgemeente van de provinciehoofdstad Brugge. Assebroek ligt ten zuidoosten van de historische binnenstad. De deelgemeente heeft een oppervlakte van 10,49 km² en telde op 31 december 2014 19.737 inwoners, die Assebroekenaren[1] worden genoemd. Het aantal inwoners is sinds 1999 nauwelijks gewijzigd. Daarmee telt Assebroek ca. 16,75% van de Brugse bevolking. Assebroek bevindt zich in een laaggelegen zandvlakte in het zuidoosten van Brugge. In het westen grenst het aan Sint-Michiels en in het noorden aan Sint-Kruis, allebei eveneens deelgemeenten van Brugge. In het zuiden en het zuidoosten grenst Assebroek aan de gemeenten Oostkamp en Beernem. Binnen het dichtbebouwde Assebroek liggen een aantal uitgestrekte natuurgebieden. De beschermde Assebroekse Meersen en Gemene Weiden in het zuiden, en centraal het natuurgebied Gemene-Weidebeek, waar de beek nog niet als riool onder de grond loopt. Het gebied van de Assebroekse Meersen is een typevoorbeeld van een polderlandschap met veel kleine grasveldjes gescheiden door sloten en wilgen dat in de winter veelal blank staat. De Assebroekse Meersen ontstonden als uitloper van de Vlaamse Vallei en worden gekenmerkt door zandlemige tot kleiige en venige afzettingen uit het holoceen. Onder het veen zit een ca. 30 cm dikke laag moeraskalk uit het vroeg holoceen. 10.000 Jaar geleden was dit dus een echt moeras.

Mooi vlonderpad





Hier was ik aan het wandelen in het gemene weidebeek

De Gemene Weidebeek mag dan wel verscholen liggen, toch is het een aantrekkelijk en gewaardeerd gebied. Met zijn sloten, poelen, knotbomenrijen en heggen geniet je van een fraai landschap. Rust en gevarieerde natuur staan hier centraal. Ga op ontdekking door het domein aan de hand van de wandelpaden. Het gebied sluit ook aan bij de hoeve Hangerijn (Kinderboerderij) en het Paalbos. Het domein is toegankelijk via toegangspunten in de Vossensteert, Zuiderakker, Lindelaan, Zomerstraat en Gemene Weideweg-Zuid.

Vandaar ging ik richting Hoeve Hangerijne.

Hoeve Hangerijn is een ontmoetings- en belevingshoeve waar mensen met en zonder beperking samen kunnen (be)leven, werken en ontspannen. Wij bieden een zinvolle en aangename dagbesteding in een sfeer van gezelligheid en openheid met zorg voor mens, plant en dier. Het ontwikkelen van samenwerkingsprojecten tussen voorzieningen voor mensen met een beperking, de buurtverenigingen en -scholen.

Het creëren van een ontmoetingsplaats voor de buurtbewoners en -vrijwilligers.

Mooie zichten op de Assebroekse Meersen.





Hier ben ik in Ver Assebroek. Ver-Assebroek is een wijk in Assebroek, een deelgemeente van de stad Brugge. De wijk ligt in de zuidoostelijke rand van de stad en bestaat vooral uit residentiële woongedeelten.

Op deze bank at ik mijn broodje op, om daarna een bezoekje te brengen aan de kerk.

Reeds aan het einde van de 12e eeuw stond op die plaats een eerste kapel of kerkje. Ze was opgericht door de heren van Assebroek en toegewijd aan Maria Magdalena. In 1572 werd de kerk grotendeels vernield door de geuzen, maar in 1628 werd ze heropgebouwd door de toenmalige heer van Assebroek, Jacques de Noyelles, en opgedragen aan Maria Magdalena en Onze-Lieve-Vrouw.

Mooi interieur

De legende die op het Mariabeeldje betrekking heeft, verhaalt over een Nederlands schip dat van Oost-Indië terugvoer naar Nederland en een protestantse bemanning had. Enkel Balthasar Lanoy was katholiek. Hij had een Mariabeeldje waar hij elke dag tot bad. De bemanningsleden wierpen het beeldje in zee, maar het bleef drijven en het schip volgen. De bemanningsleden dachten aan afgoderij en een verbond met de duivel en wilden ook Balthasar in zee gooien, maar de kapitein greep in en liet het Mariabeeldje opvissen. Hij nam het mee naar zijn huis in Friesland en schonk het vervolgens aan Jacobus de Mets, die het weer doorgaf aan zijn zus Cornelia, die begijn was in Diksmuide. Zij stierf in 1720 waarop Pieter Verhaeghe, die pastoor werd in Ver-Assebroek, het erfde.

Terug een eindje door de Assebrouckse Meersen.

De Assebroekse Meersen is een natuurgebied bij de stad Brugge. Het 420 ha grote gebied is een geheel van laaggelegen vochtige weiden en hooilanden, omringd door rijen knotwilgen en populieren. Door de lage ligging en de toeloop van een aantal beken is het meersengebied van nature een nat en moerassig hooilandgebied. Tijdens vochtige periodes zijn laarzen hier geen overbodige luxe. Een netwerk van beken, sloten en grachten zorgt voor de waterbeheersing in het gebied en draagt bij tot de charme van dit landschap. Gekoppeld aan de winterse overstromingen van enkele beken vormen de Assebroekse Meersen een pleisterplaats en foerageerplaats voor steltlopers en reigerachtigen zoals Wulp, Regenwulp, Grutto, Groenpootruiter, Witgat, Kievit en Kleine Zilverreiger. De knotwilgen bieden rijkelijk broedgelegenheid aan Steenuil en Gekraagde Roodstaart.

Een heel slecht ondergelopen stuk kon ikniet bewandelen, moest door de weide gaan en op het einde over de prikkeldraad kruipen.

Het laatste stukje natuur:

Dit bosgebied is gelegen in Oostkamp en Brugge, net ten zuiden van de Sint Lucaskliniek en ten noorden van de historische hoeve Lieverstede. Het bestaat uit een aantal kleine bosjes (samen zo'n 50 hectare) die verspreid liggen in de Assebroekse meersen. Via de Meersenwandelroute van ongeveer 7 kilometer wandel je van de Steenbrugse bosjes tot in de Assebroekse meersen en terug. Trek je laarzen aan, want op sommige plaatsen kan het erg drassig zijn. Vlak bij het Sint-Lucasziekenhuis werd een wachtkamer in de natuur aangelegd.

Een hele mooie wandeling.Heb er veel van genoten. Na terug te zijn aan het station kon ik wat later de trein terug nemen naar Kortrijk.