Voor deze keer laat ik er de gangbare prijs bijstaan opdat u nooit nog "steen" tegen een mineraal zoudt zeggen. Ik zeg erbij ; dit is niet eens een topexemplaar !
Item #A2
Sweet specimen featuring rhombs of cherry-red Rhodochrosite with Pyrite and Quartz on Tetrahedrite matrix! This is a beautiful miniature sized Sweet Home Rhodo specimen which has a lot of mineral bang for its very reasonable price. The main rhomb is completely transparent with gemmy interiors of glowing red. It measures 1.5 cm in size and is accompanied by over half a dozen Rhodo rhombs of various size. The golden Pyrite crystals are a nice touch and contrast well with the lustrous Tetrahedrite and white Quartz crystals. This is one of the better Rhodo miniatures I've seen in a while with a quality rhomb and no detractions to speak of. From the Blue Moon Pocket, Sweet Home Mine, Alma, Park County, Colorado. Measures 6 cm by 6.4 cm by 3 cm in total size. Ex. DeRiggi Mineral Collection Fair Market Value $4850
EINDE DEEL3 .... af en toe voor de AN de toon aangaf .
DE KUNSTENAARS
GUILLIAUME JANSSENS 1880/1958
Een bewogen leven.Hij werd geboren te Hasselt op 9 mei 1880. Hij vestigt zich vervolgens te Hemiksem, Sint Bernardstraat naast de kunsttegelfabriek van de bekende GILLIOT , waar hij het vak leert. Hij huwt aldaar met Hortance Roefs in 1905. Kort nadien vestigt hij zich op de Gentse Steenweg 430 te Sint Agata Berchem. , waar hij een fabriek opstart. De briefhoofden van Janssens zijn bewaard in het archief van St Agata Berchem, maken gewag van panelen en decoratief aankleden van veranda's, gevels, biljartzalen, badkamers, café's,restaurants, kleedkamers. Hij stelt als specialiteit voor: religieuze panelen, religieuze decoraties in kerken, kapellen, kruiswegen. (Geen enkele kataloog werd ooit van dit bedrijf teruggevonden.)
De voornaamste productie van deze fabriek situeert zich tussen 1906/1914 om vervolgens totaal te verdwijnen.
Hoewel Janssens de fabrieken van Celestin Helman zeer goed moet gekend hebben want ze lagen dicht bij elkaar, hebben ze nooit samengewerkt.
Tijdens de oorlog verblijft Janssens in Groot Brittanië. Na de oorlog komt hij terug naar st Agata Berchem , waar hij scheidt van zijn vrouw waarmee hij een dochter had Marie-Miranda . De scheiding voltrekt zich in 1923 samen met de verkoop van de villa "Marie-Miranda" Vervolgens gaat hij in Schaarbeek wonen , Gauchererstraat, 159, doch slechts voor korte tijd want daarna staat hij ingeschreven in Tilly, waar hij meester-schilder is in de "émaillerie de Tilly".
Intussen heeft hij een zoon met zijn tweede vrouw , Ernestine Battiaux , die in Tilly woont in de Schoolstraat, 56.In Tilly zijn verschillende panelen bewaard door partikulieren .
Na de 2de WO komt hij terug naar Brussel wonen , Ernest Solvaystraat, 30 , Ixelles. Tijdens een bezoek aan een theater te Tilly, overlijdt hij aan een hartstilstand, op enkele passen vanwaar hij heeft gewoond van 1923 tot 1940.
We vergeten maar al te vaak dat we alhier ook heel wat kunstenaars hadden die men bij de groten mag rekenen. Deze keer heb ik het over Leon Spilliaert en het symbolisme. In die kunsttak was de allergrootste in mijn ogen ( elk de zijne) Gustav Klimt. Maar is die voldoende bekend. Alhoewel de kunstminnaars die hier komen Spilliaert wel zullen kennen . Maar voor het symbolisme is hij hier als Vlaming meer
Men kan gerust stellen de MEEST invloedrijke architekt/kunstenaar uit de periode AN en Art déco in Amerika.
Het huis hierna is gebouwd voor een duitser in de rotsen bovenop en waterval.
Pittig detail. De duitser schreef een brief dat hij op 18 augustus naar de plannen zou komen kijken. FLW was dat helemaal uit het oog verloren en toen de duitse klant arriveerde lagen de plannen klaar en werden goedgekeurd.
Fallingwater House by Frank Lloyd
FRANK WRIGHT + WALK >
Mary Greenlees Yerkes House (John S. Van Bergen, 1913) <
George Grant Elmslie (Februari 1920, 1869 – April 23,) was een Amerikaan. Heeft en tijd gewerkt voor Frank Lloyd Wright. Waarover we het later eullen hebben.
Aubrey Vincent Beardsley (Brighton (Engeland, 21 augustus1872 – Menton (Frankrijk), 16 maart1898) was een invloedrijk Engels illustrator en schrijver. Zijn werk wordt gerekend tot de stroming van de jugendstil of art nouveau. Gestorven op 26 jarige leeftijd aan syphillis , drank en andere verslavende middelen. Eén van de grootste tekenaars uit de art nouveu-periode. Schreef en tekende in zijn " yellow book"
Daum is een kristal studio is gevestigd in Nancy , Frankrijk , in 1878 opgericht door Jean Daum [1] (1825-1885).. Zijn zonen, Auguste Daum (1853-1909) en Antonin Daum (1864-1931), werkte hij aan de groei in de opkomende Art Nouveau periode.. [2] Op dit moment Daum is de enige commerciële crystal fabrikant in dienst van de pâte de verre (glaspasta) proces voor kunst glas en kristal beeldhouwwerken, een techniek waarbij gemalen glas in een vuurvaste mal wordt verpakt en vervolgens gefuseerd in een oven. [2]
. Tijdens de Wereldtentoonstelling van 1900 werd Daum bekroond met een 'Grand Prix' medaille. . Daum glas werd uitgebreider, werd etsen (van Jacques Gruber) vaak gecombineerd met houtsnijwerk, emailleren en graveren op een enkel stuk glas om creatieve glas-master-stukken te produceren. De meest ingewikkelde creaties ook over toegepaste glaselementen, zoals handgrepen en decoratieve motieven in naturalistische vormen. De gebroeders Daum snel verplaatst naar een van de belangrijkste krachten in de art nouveau, serieus rivaliserende Gallé , zozeer zelfs dat toen Émile Gallé overleed in 1904 zij de leiders geworden op het gebied van decoratief glas.
In 1906 nieuw leven ingeblazen Daum pâte de verre (glaspasta), een oude Egyptische methode van glas gieten, de ontwikkeling van de methode, zodat door de jaren 1930 Daum's raampanelen gebruikt pâte de verre voor rijkdom in plaats van lood of gelakt glas. [3] Vandaag Daum nog steeds gebruikt deze methode om hun stukken te produceren.
.....einde deel 2 "..en misschien wel vooral voor landschappen,, figuren, taferelen; kortom voor alle kunsterken
ONDERWERPEN in de ART NOUVEAU
A. DE VROUW
Met haar slingerende haren, kleurrijke klederdracht, geeft zij perfekt de geest van de tijd weer. Het beeld van de mooie vrouw, puur en genereus, één met de natuurverpersoonlijkt de opkomst van de nieuwe eeuw. Een reeks bekende kunstenaars tonen ten volle belangstelling voor het thema "de vrouw", verbonden met de natuur als draagster van dromen en fantasie. Verscheidene affichekunstenaars met op kop Privat Livemont, een Scaarbekenaaren waarvan men mag beweren samen met Adolphe Crespin (juist voorMucha) de uitvinders te zijn van de aN-affiche waren zeer dicht bij de interpretatie van " la jeune fille -belle époque". Het is de tijd van de danseres Loie Fuller, die furore maakte op de affiche van Jules Chéret . Ze danste voor het oog van een enthousiast publiek. Alistair Duncan beschreef haar als een metamorphose van een veelkleurig e orchidee, als Magie van Merlijn.De vrouw als beeld werd ondermeer ook gebruikt om de voouitgang voor te stellen van het kunstwerk " La fée Electricité van Jacques Madiol van de fabriek Helman. Een ander voorbeeld waar de vrouw de vooruitgang symboliseert, waar ze een uitdovende toorts draagt om de opkomende lamp te introduceren. Ze werd meestal voorgesteld met sierlijke lange haren, golvende kleren en met uitzonderlijke souplesse.
B. DE BLOEMEN EN PLANTEN
Deze waren de voorkeuronderwerpen in de AN en de keramiekpanelen ontsnapten er niet aan, integendeel ! Het japonisme had, sinds het akkoord tussen de VS en Japan furore gemaakt in onze maatschappij. Zo zijn bloemen als de waterlelie , de glycine, de bloem van de kerselaar dankbare onderwerpen geweest(via het japonisme) voor deze kunst.
Voor de kunstenaar Charles Catteau, die samenwerkte met de fabrieken Boch zijn de lievelingsonderwerpen; romantische landschappen , meren waar zwanen op drijven, lichtbewolkte hemel waar meeuwen zwerven... De meest voorkomende bloemen en planten zijn de iris, zonnebloem, de distel, de roos, de glycine, de magriet , fr klaproos. Elk van deze bloemen kan gestyleerd worden tot op een herkenbaar punt wat veelal voorkomt.
C. DE DIREN
Dikwijls kwamen de meest exotische en kleurrijke onderwerpen voor op keramiekpanelen terwijl ze ook voorkwamen op andere "dragers" zoals weefsels, borduurwerk, tapiserieën, behang, glasramen en juwelen. Een van de meest voorkomende dieren is zeker de koningspauw. Dat is uiteraard in de eerste plaats te danken aan zijn sierlijke vormen en zijn prachtige kleuren, maar ook aan de "Chambres aux Paons" van James Whistler voor de engelse industrieel Leyland
James Whistler
De witte zwaan verschijnt eveneens veelvuldig op keramiekpanelen, alleen of per koppel op stille waters. De hazewind wordt dikwijls voorgesteld op panelen van Guilliaum Janssens . De papegaai komt zowel in huizen als in fabriekshallen voor. Soms ziet men wondermooie combinaties van vogels en bloemen. Wanneer men een wandeling maakt doorheen Brussel, zal men zelfs in sommige gevallen zich van de indruk niet kunnen ontdoen dat het keramiekpaneel af en toe de toon aanfaf in de art-nouveau.
JOZEF ANTHONY SELMERSHEIM is geboren in 1871 in Saint Germain en Laye Zijn broer was architekt die samenwerkte met Charles Plumet, met Julius Meier Graefe Hij werkte in de art nouveau stijl samen met Horta en Van de Velde en Maurice Dufrène . Tony Selmersheim kan bij de groten gerekend worden van de meubelmakers in AN-stijl in Frankrijk
......kent u een gemakkelijker te onderhouden produkt dan emaille (einde deel 1)
Dit is de reden waarom vele bedrijfstakken , zoals slagers, bakkers, charcutiers, vishandels als café's, restaurants en hotels, keramiektegels aan de muren plaatsten . In de burgerhuizen vindt men ze vooral in vestiaires, badkamers, keukens, schouwmantels en véranda's . Het succes van gebruik laat zich nog verklaren door andere toepassingen . Men past ze overal toe zowel binnen als buiten of om het nivo van welvaart mee aan te geven. Men vindt er op alle soorten van huizen tot stations. Elk onderdeel werd ermee versierd door spitsvondige architekten. De interieurs op hun beurt ondergingen een wondermooie metamorfose dankzij zulke tegels. De muren werden versierd met kleurrijke landschappen , taferelen die tot de verbeelding spreken.
De kunstenaar Guilliaume Janssens maakte aldus reclame op zijn briefhoofding voor keramiekkunst in veranda's, op gevels , in keukens of badkamers... Iets dergelijks vindt men terug in een toespraak van Hery Badoux tot de vereniging van de architekten; " Sinds enige tijd begint zich een estethetische beweging af te tekenen in de moderne bouwkunst. Gedaan met sombere en eentonige straten in onze steden en dorpen. Men tracht de omgeving om te toveren en met welk produkt kan dat beter dan met keramiektegels die schitteren door hun kleuren in het licht ? Alles is mogelijk, zelfs onze stoutste dromen worden werkelijkheid".
In dat verband pleit men voor " Kunst in de straat" zoals vele voorstanders van de A.N. het toen zagen en volgens de ideeën van William Morris : " kunst voor, door en in het bereik van ieder"
Ook de katalogen van Vermeren-Coché maakten in dezelfde zin hun produkten bekend, met argumenten als weersbestendig, onderhoudsvriendelijk en wezen graag op de bestendigheid van de monumenten uit het Oosten, die reeds vele eeuwen oud waren. Men pronkte graag met goedkoop en duurzaam. Voor ons klimaat werd porselein en aardewerk als enig duureaam produkt voorgesteld voor toepassingen op buitengevels, bestand tegen regen, wind en vorst.De grote ondervinding, opgedaan door kunstenaars van de art nouveau met ovens, bevestigen dat de keramiekverwerking zich ook zeer goed leende tot revolteren tegen het electicisme. De keramiekkunst maakte indruk door de soms onvoorziene mogelijkheden die ze bood in de oven door bewerking op hoge temperaturen. De keramiek bracht , door de kwaliteit van het materiaal en de techniek een intiem kontakt met de natuur.
Men onderscheidt : KERAMISCH AARDEWERK
De pasta ondergaat dankzij een bewerking met een hitte van ongeveer 1500 °C een begin van glans die het hard en ondoordringbaar maakt, met als voornaamste eigenschappen; solide, bestand tegen zuren, vorstbestendig,. Natuurlijk zijn deze eigenschappen afhankelijk van de toegevoegde materialen, de gebruikte aarde en het gevolgde procédé . Men wist destijds precies welke soort aarde men moest gebruiken voor bepaalde kleuren. Zo bv. gebruikte men de aarde van de Rijn voor rode en gele tinten...
GEÊMAILLEERD AARDEWERK
Is bedekt met émaille, die verschilt van vernis en bestaat uit een dekkende laag , dunner dan vernis en waarvan de basissamenstelling dezelfde is als de glazuur waarmee men faillance bedekt. Het aardewerk is van een compacte deeg, min of meer doorzichtig. Het geëmailleerde aardewerk is van betere kwaliteit dan de voorwerpen van gewoon aardewerk. Grote vooruitgang werd bij keramiektegels . Ze werden steeds meer gebruikt voor gevels valle soorten gebouwen gemaakt op gebied van weersbestendigheid . De architekten gebruikten ze graag als versiering voor hun huizen. Er bestond een groot gamma van versiering zoals we verder zullen zien.
FAILLANCE
Dit wordt gerangschikt onder de " poreuze potterie". Zijn bewerking in de oven bereikt slechts een hitte van om en bij de 1200 °C. De faillance wordt met meer kwaliteitsprodukten en meer zorg vervaardigd. Deze tegels lenen zich uitstekend voor badkamers, keukens, winkels eveneens en misschien vooral voor landschappen, taferelen, kortom voor alle kunstwerken.
Een uitzonderlijk mooi exemplaar van calciet op een matrix van gekristalliseerde malachiet.
Calcite on crystallized Malachite Tsumeb, Namibia ex. Los Angeles County Museum, Marion Stuart Collections Large Cabinet, 16 x 7.5 x 8 cm
John Schneider Photo
This dramatic piece is one of the most astonishing , visually-impacting calcite specimens I have ever seen. It features sparkling, lustrous, pristine yellow calcites perched on the most glorious carpet of sparkling, chatoyant malachite you've ever seen (even better in person).
Prosper Williams sold it in 1976 to the Los Angeles County Museum, from whence it was traded to the Marion Stuart Collection in a rare deaccession in 1977. It was the Sussman's first choice specimen when the Stuart collection was broken up at Tucson in 2000, and they waited in line to be the very first people into Dave Bunk's booth at the opening of the show. I know this because myself, Steve Neely, Steve Smale, and a number of others also really wanted this specimen at the time and we were all waiting in line BEHIND Marshall's bald head to get it on the offchance he did not (grumble...).
Er mag, nee er moet ook voor onze eigen Vlaamse kunst eens wat meer reclame worden gemaakt. Want die hebben we meer dan we weten. In Torhout bijvoorbeeld kan u een museum bezoeken , vooral over aardewerk. Het werd zelfs bekend over de ganse wereld en erkend als topkwaliteit. Zelf ben ik lid van deze vereniging. Er is in het museum zelf een boek te koop met alle mooiste kunstwerkjes. Ga er eens een kijkje nemen. 'tIs waarlijk de moeite en mag voor mijn part gerust naast de beste franse kunstenaars staan. http://www.toerismetorhout.be/het-museum
Enkele realisaties pottenbakkerij Maes Torhout
Ik had al eerder franse kunstwerken getoond . U kan dus zelf vergelijken. Mogen deze van de Torhout er niet mee wedijveren ? IN Kortrijk werden gelijkaardige kunstwerken gebakken . Ik probeer er enkele te tonen:
De in 1870 geboren burgerlijk ingenieur Pieter-Jozef Laigneil (°1870 - †1950) startte in 1898 te Kortrijk een eigen pottenbakkersbedrijf. Voorheen had hij o.a. een keramiekhandel in Brussel waar hij er het Torhouts aardewerk aan de man bracht.
Met de Torhoutse pottenbakkerij Maes sloot hij in 1897 een exclusief verkoopcontract af. De samenwerking liep al na enkele maanden spaak toen beiden o.a. de eigendomsrechten op de modellen en de toepassing van de blauwe kleur op het aardewerk opeisten. De Kortrijksche Kunstpotterij - zoals zijn bedrijf heette - groeide gestaag, eerst met een woonhuis, daarna met bijkomende ateliers, opslagruimtes en extra ovens.
De Eerste Wereldoorlog veroorzaakte heel wat schade aan de pottenbakkerij. Uitgeweken naar het Engelse Bournemouth, bewees Laigneil ook daar een uitstekend zakenman te zijn. De door zijn Vlaamse vrienden opgestuurde ontwerpen voor aardewerk, tegels, meubels, sieraden… liet hij er door plaatselijke ambachtslieden uitvoeren.
De herstart te Kortrijk na de oorlog voldeed niet meer aan de verwachtingen. De vraag naar kunstaardewerk – een luxeproduct – was immers niet groot. In de jaren 20 verminderde dan ook langzaam de activiteit. Hij sloot de deuren van de pottenbakkerij in 1926 en vestigde zich te Brussel als immobiliënmakelaar.
wat letterlijk " wilden" betekent. Hier gaat het echter om een groep franse schilders in de tijd van het exrpressionisme die de aandacht trokken door hun onderwerpen, kleuren, contouren . Hun grootste sucessen lagen rond 1900/1910 . Enkelen zoals Rouault zijn doorgegaan tot het eind van hun leven in diezelfde stijl. Het Gentse museum bezit er enkelen daar Rouault zeer goed bevriend was met de toenmalige directeur. Expressionisme en het daaraan verbonden rauvisme is een van mijn favorieten.
Voor de fijnproevers van de art nouveau gaan we hier eens niet spreken over Horta, Hankart of architekten als Blérot of Van Rijselberghe. We gaan het hebben over de kunsttegels in keramiek. Deze moeten dringend uit de schaduw van hogerbesproken architekten en hun huizen worden gehaald . Deze zijn door de kunstminnaar voldoende bekend mag ik veronderstellen. Daarom nu een specialleke
De tegelfabriekanten voor de tegelpanelen in huizen , in winkels en op gevels in het Brusselse
De 3 voornaamste fabriekanten waren:
Guilliaum Jansens St Agatha Berchem (de keinste maar meest artisanale)
Celestin Helman St Agatha Berchem
Vermeren-Coché Ixelles Waverse Steenweg
Het gaat hier over de 3 fabrieken op Brussels grondgebied , gebaseerd op familiarchieven, de archieven die werden bewaard in desbetreffende gemeenten, intensieve inventarisering op het terrein door 2 Nederlandstalige vorsers ; Mario Baeck en Bart Verbrugge. U mag het gerust pionierswerk noemen. Saarbij nog enkele bibliografische bronnen en katalogen uit die tijd hebben het mogelijk gemaakt een(franstalige) brochure uit te geven ter gelegenheid van de opening van de tentoonstelling. Het rok eigenaardig genoeg niet de aandacht van de aechikten of kunsthistorici . Tijd dus om deze kunstak vanonder het stof te halen. Hieraan werkten med; de vorsers uiteraard, schepen van kunst en kultuur, de heer JJ Boelpape Anderlecht, onder de leiding van de heer Benoit Schoonbrood . De tentoonstelling ging door in " La Maison des Artistes" te Anderlecht
Mijn dank gaat uit naar deze mensen die onze kultuur daarmee nog een trapje hoger hebben geplaatst ( 2002) De cataloog is in het frans en heb ik vrij naar het Nederand vertaald. Een beetje ondeugend heb ik de vertaling in het Nederlands naar schepen Boelpape 'als dank' teruggestuurd. Met de vraag of hij diezelfde catalogus ook in het Nederlands wou laten drukken. Hij heeft me zeer vriendelijk geantwoord dat daarvoor " geen budget meer was " ...in het Nederlands.
KERAMIEK ART NOUVEAU BRUSSEL
Zoals J. Helbig schrijft in zijn " Ancienne Céramique de carrelage et de revètement en Belgique" Het is vanaf midden 20ste eeuw dat we een terugkeer merken van de monumentale keramiek. Het hoogepunt van de siertegelpanelen van de AN situeert zich vooral tussen 1894 en 1914, het jaar waarop de AN quasi totaal ineen stort . De voornaamste fabrieken lieten zich omringen door gekende kunstenaars . Ze werden gesticht eind 19de eeuw, zoals bv Célestin Helman met hun bedrijd in St Agatha Berchem , en nog een keramiekmanifaktuur te Hemiksem. Twee faktoren hebben in deze materie een belangrijke rol gepeeld;
Vooreerst was Brussel in die materie een zeer levendige en artististieke stad en één van de meest geïndustrialiseerde in de regio. Het artistieke was vooral te danken aan de groep "les vingts" onder de leiding van advokaat Octave Maus.
Vervolgens is men bezorg om de hygiëne waaraan de keramiektegels voor het volle pond kunnen beantwoorden. Ze vormden als voornaamste verkoopsargument " netheid . In de kataloog van C Helman staat letterlijk ; " Netheid is onze opperste wet en kent u een produkt dat gemakkelijker te onderhouden is dan " émaille" ?
" Philippe Wolfers oefende zich in de beeldhouwkunst bij Isodore de Rudder ! Als u klikt op isidore De rudder zal u merken dat bij googl (2002 nog geen bekende was)
Intussen is daar wel een pagina aangemaakt over deze kunstenaar.
Hij was de meester-ontwerper bij de keramiekfabriek " VERMEREN-COCHE.
Philippe Wolfers oefende zich in de beeldhouwkunst bij Isodore de Rudder en aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten vooraleer hij ging werken in het edelsmidatelier van zijn vader Louis Wolfers (1820-1892), dat in 1812 was gesticht. Vandaar dat men spreekt van de "Dynastie Wolfers", Meesters in zilver. Philippe onderneemt vele studiereizen door Europa, bezoekt de grote wereldtentoonstellingen van Wenen (1873) tot Parijs (1889) en komt onder de indruk van de Japanse cultuur, die toen in Europa toonaangevend werd.
-daum-%E2%80%93-vase-mit-freesien,-daum-nancy,-frankreich.jpg)
.jpg/300px-Philippe_Wolfers_-_Libelle_(1902).jpg)
