Zo als gezegd . . .en men moet geen profeet zijn daarvoor , maar dat er veel met een KATER zouden wakker worden stond als een paal boven water ; maar het schijnt zo te gaan in de politiek daarom laat ik het liever aan andere ? ? ? en dop mijn eigen boontjes , en " wie laatst lacht best lacht" En nu even "serieuse " na de "keuze " Zo kreeg ik in het heetst van de kiescampange een E mailtje met een bezinning die ik U in een paar maal wil nalezen ; eerste : Ik sta verbijsterd over de verschrikkelijke onmacht van mensen om met elkaar gelukkig te zijn. Om elkaar te verstaan , om elkaar te begrijpen elkaar lief te hebben . Pers, radio en T.V. brengen dagelijks een haast dodelijke dosis oorlog , geweld, moord , menselijke verbeesting , zinloze show . O te stikken . . . . . ik laat u even de tijd ol nog een te lezen . . .
We kunnen wel zeggen dat ieder van spookjes houd zowel groot als klein , wandelen in wonderland en even de beslommeringen van elke dag opzij zetten . Dat is toch ook een deel van het leven . . . .
hallo mijn beste kijkers . . . ja ik doe nog graag mee met die grappen en dat was even schrikken ik heb me vergist het waren geen "spookjes" en gelukkig zijn er naast folklore ook nog "Sprookjes " en die mogen wij toch niet laten verdringen door die mensen schrikkers hé ? wie weet of kent deze lieve man ? ? ? ik denk dat het over" Reepelsteeltje " gaat , over een man die pochte tegen de koning dat zijn dochtertje goud kon spinnen uit stroo daarom sloot hij ze op in een kamertje ? ? daar werd het lieve meisje dan gehopen door een kabouter en het lukte. . . . Maaaar......... de pocher zou toch gestaft worden . . . . . . . altijd een moraal .
Voor het ogenblik wachten we even af , ja er zijn vele zaken om te volgen , de alles overtreffende " verkiezingen " de tornado in onze gemeente Duffel het "weer " . " halloween" . . . en ik had nog zoveel te vertellen over die mooie zomer , zou hij nu echt voorbij zijn ? of gaan we nog echt hopen op nog een stukje , een klein stukje , ik zie toch zo graag die ondergang van de zon , en als zij dan smorgens wakker word in de herfst ,zo in een vage mist zo mooi rood . . . het is toch alles zo schoon , iedere dag geboren worden . . . .
Ook hier zijn kinderogen , maar wat weerspiegelen zij ? leed , afkeer , spontaan misnoegen en achterdocht ? en toch zijn zij ook de bouwstenen van een nieuwe generatie . . . de steenen lagen er maar de wil tot bouwen miste ik hier dan weer. . . . .
Spiegels van hun ziel Onschuld , stalend Liefde vragend Als spaken van een levens wiel Lieve snoetjes Met ogen van smaragd Die U groeten Die om uw liefde vragen Als hadden ze u verwacht Zij willen u dan spreken Zij willen u dan voelen zij willen u als een deken Soms enkel een kleine snoep Menigmaal heb ik het ervaren Als op reis dan waren Wat dank van kinderogen is Iets wat ik hier soms mis . . . .
Kinder ogen . . . ze spreken niet maar zeggen zo veel deze donkere parels stralen een licht , die ons beroerd . . . . Ik denk dat daaruit wel een stukje proza vloeit . . . .even goed bekijken en dan . . .
Ja we voelen het stilaan komen , de frissere dagen , het begint zo stillekes vroeger te donkeren , alles tekens van de komende Herfst , we hebben onze nazomertje gehad en het was goed , de herfst kan nu zijn schoonheid spreiden met zijn mooie zon en avond rood . . . .
Mag ik even ? na al die schoonheid en romantiek even weguit die droomwereld ? ? . . . . . en toevallig kwam ik gisteren verzeilt op een laat T.V. programma waar men de tijd had terug gedraaid naar de andere eeuw , de jaren van de grote oorlog 1914 - 1918 het scheen zo lang geleden ,en toch is er niets veranderd die strijd gaat steeds maar voort tot vandaag , men handelde over de grootse veldslag ooit " De slag van Verdun " En terwijl ik naar de gruwel keek dwaalde ik in gedachten af en dacht aan de oude briefjes ik had ooit gekregen van een oudere man , het waren brieven van een brancardier; een jonge pater aan het Flaanderens front geschreven in een gewoon "cahier " schrijfboek met potlood , gewoone taal uit die tijd Ik wil er een brief uithalen die hij E.H. pater Fredriek Wellens schreef in rijmverzen aan zijn familie . (origeneel) We moeten ons plaatsen aan het Yzerfront 1916
Aan Louis vanden Wijngaard. H'Is dood mijn trouwe vriend Gestorven voor zijn land Gesneuveld als een held Het wapen in de hand O Bittere oorlogswee Wat zijt gij zwaar om dragen Mijn oog is moe geweent Mijn bange hart wil klagen opdat gij viel mijn vriend zoo dierbaar aan mijn hart' 'K zie reeds in 't verre dorp De wreede bange smart De droeve harte pijn Het vloeien van de tranen Geniet uw schoone ziel De zoete hemelvreugde Daar hoop ik eens met u Die mij zoo hebt bemind Voor eeuwig saam te zijn Mijn goede trouwe vriend
de waterlelie . . . ." the lotus " symbool nan zuiverheid , een gift uit duizend en één nacht . . .. zo heb ik het hervaren in het Oosten waar de armsten der armen hun portie rijst betaalden met een lotus bloem , zo rijk in schoonheid dat zij het "dank u "waren van de poveren
. . . . daar is de fantasie de kleurijke meester , het kind , het zijn of genieten van de grote wereld in popformaat daar leeft men enkel in vreugde en schoonheid tot zelfs de reus geniet er van al is hij dan veel groter dan wij . . .
In die rust en Goddelijk schoon" de amazones " ze , genieten van de grootsheid en het klein , van de cosmos en het bosmos , en hun ros , De blauwe hemel , de purperen hei en hun edel "gerei "Alles als een symphonie . . . .
Zo als gezegd . . .en men moet geen profeet zijn daarvoor , maar dat er veel met een KATER zouden wakker worden stond als een paal boven water ; maar het schijnt zo te gaan in de politiek daarom laat ik het liever aan andere ? ? ? en dop mijn eigen boontjes , en " wie laatst lacht best lacht" 
Zij die gewonnen hebben drinken op hun winst en veroverde stemmen . . . . 
We kunnen wel zeggen dat ieder van spookjes houd zowel groot als klein , wandelen in wonderland en even de beslommeringen van elke dag opzij zetten . Dat is toch ook een deel van het leven . . . .
hallo mijn beste kijkers . . . ja ik doe nog graag mee met die grappen en dat was even schrikken ik heb me vergist het waren geen "spookjes" en gelukkig zijn er naast folklore ook nog "Sprookjes " en die mogen wij toch niet laten verdringen door die mensen schrikkers hé ? wie weet of kent deze lieve man ? ? ? ik denk dat het over" Reepelsteeltje " gaat , over een man die pochte tegen de koning dat zijn dochtertje goud kon spinnen uit stroo daarom sloot hij ze op in een kamertje ? ? daar werd het lieve meisje dan gehopen door een kabouter en het lukte. . . . Maaaar......... de pocher zou toch gestaft worden . . . . . . . altijd een moraal .
Voor het ogenblik wachten we even af , ja er zijn vele zaken om te volgen , de alles overtreffende 
8000 ? ? ? Wat ?
On vermijdelijk !;!;!; Ja ik voel ze komen de spookjes van weleer ; ze verschijnen al op vele plaatsen 
Zeg doen jullie ook mee? ???
Ook hier zijn kinderogen , maar wat weerspiegelen zij ? leed , afkeer , spontaan misnoegen en achterdocht ? en toch zijn zij ook de bouwstenen van een nieuwe generatie . . . de steenen lagen er maar de wil tot bouwen miste ik hier dan weer. . . . . 
Kinder ogen . . . ze spreken niet maar zeggen zo veel 
Ja we voelen het stilaan komen , de frissere dagen , het begint zo stillekes vroeger te donkeren , alles tekens van de komende Herfst , we hebben onze nazomertje gehad en het was goed , de herfst kan nu zijn schoonheid spreiden met zijn mooie zon en avond rood . . . .
. . . na de romantise mijmering . . . . . een mooi morgen ontwaken , langs de waterkant als een ballet van " Elfjes "
de waterlelie . . . ." the lotus " symbool nan zuiverheid , een gift uit duizend en één nacht . . .. zo heb ik het hervaren in het Oosten waar de armsten der armen hun portie rijst betaalden met een lotus bloem , zo rijk in schoonheid dat zij 
Het " camera-ke " van Peter altijd gereed voor een gepast shot , Hier met vrouwtje Alice in wonderland , en zij genieten wie het meest ?
. . . en waarop schoot hij los ? op . . . de meisjes van "Can -Can " zij zijn toch zo lief . . .
. . . Ja op de site van den Bompa kunnen zelfs de kleintjes te recht . en genieten van de kleuren en popjes ? een leven voor groot en klein . . . .
. . . . daar is de fantasie de kleurijke meester , het kind , het zijn of genieten van de grote wereld in popformaat daar leeft men enkel in vreugde en schoonheid tot zelfs de reus geniet er van al is hij dan veel groter dan wij . . .
In die rust en Goddelijk schoon" de amazones " ze , genieten van de grootsheid en het klein , van de cosmos en het bosmos , en hun ros , De blauwe hemel , de purperen hei en hun edel "gerei "Alles als een symphonie . . . .
