Schrijvers

Over de ochtend
hangt een mantel regen
licht, een bundel getemd vuur
verlicht mij
koestert het witte land van schrijvers

ik warm me
aan de gloed van hun gedachten
het murmelen van hun gemijmer
het spreken van hun pen

een tong van inkt
likt aan mijn ontroering
als een jonge hond
nog dartel van onwetendheid

zij liggen in mijn hand
te slapen
ik streel ze wakker
en alsof gezeten bij een haardvuur

hoor ik het geknetter
van hun letters
het gekwetter
van een literaire lente
in een weifelende winter

als sneeuwvlokken
bedekken hun woorden
mijn verlangen

het zingen van hun zinnen
laat mijn hart vibreren
bewegen van bewondering

en ooit, ik weet het zeker,
schrijf ik, in een zeldzaam ogenblik,
mijn adoratie neer
in ongekende talen

verhalen van verwondering,
gemis, genot, herinnering ...
geschreven met rimpelingen
op het water

Pp