Poète perdu

Terwijl ik mij verberg
achter de droefheid van een horizon
snijd jij de huid
van m'n gevluchte woorden open

onbarmhartig scherp schraap jij
de zinloosheid van al m'n tere dromen
jij laat geen letter heel
keert het alfabet ondersteboven

en wijl ik nog een alpha
was schreef jij reeds omega
vooraan in het bleke blauw
van dauwvers ochtendgloren

jij liet geen spaander rouw
ik koos die dood
jij koos voor leven



Pp