Alsof het exacte wetenschap was dissecteer ik haar gebroken lach de spiegel van haar stem de barst in een craquelé verdriet.
Zij vlucht proefondervindelijk gesloten de huig van haar geheugen dichtgeklapt in het huis van haar getraande ogen bogen gespannen over onvervulde dromen.
En op de tafel van ons leven legt zij de boeken neer de kinderen die wij samen niet kregen, trokken een streep