Gevangen in papier


De telefoon houdt nu z'n winterslaap.
Zo zonder haar. Zo zonder ziel.
De kraaien krassen zwart een naam.
In de stilte. Van m'n mannelijk bestaan.

Een boekje van papier
met legale letters over trouw,
ontvoert ze wettelijk. Een vrouw.
Gevangen als een dier.

Hier hangt haar geur nog in de lakens.
In het bedrogen bed
ligt haar afdruk vaag te slapen.
O, wat een slet, hoor ik je dogmatisch klagen.








Als je de volgende zinnen wil begrijpen
dan zou je best Karl May gelezen hebben.
Winnetou en Old Shatterhand.

Sommige mannen bezitten een vrouw.
Dragen ze als een scalp aan hun gordel.
Geen fee. Maar een trofee.

Krab even aan het pelletje beschaving
en je merkt meteen het échte materiaal.
Normen en waarden. Wij hanteren ze als een wapen.

Dus vooraleer je op deze zondige pianist schiet,
dwaal dan eerst even door 'ton petit jardin secret'.
O, dit is geen pleidooi pro domo.

Ik pleit schuldig.


Uvi




PS.
Een citaat van Gabriel Garcia Marquez:
"Ieder mens heeft drie levens. Een persoonlijk, een publiek en een geheim."