En zij sprak blond
haar haren
wiegden wit als wolken
boven de blauwe hemel
van haar ogen
haar dijen zacht
gehuld in linnen
van wuivend vlas
rondom de glooiing
van haar lichaam
neergestreken in het gras
en op haar naakte rug
een open boek
twee vleugels
om te dromen
en mijn leeslint
dat verloren
tussen het koren
van haar handen lag
Pp
Als eerbetoon aan de fotograaf
Katrijn van Giel.
De foto's zie m'n Blog
stonden in 2006 op de cover van
De Standaard der Letteren
